Militair in Mali: Gao’s Blog, Vracht en personeel vervoer
Week 12: Vracht en personeel vervoer.
Deze week gaat het over transport van personeel en van vracht, want hoe komen de militairen hier en vooral hoe komt al het materieel nu hier? Nederland maakt gebruik van het potentieel van de VN om alle vracht hier te brengen en uiteraard ook het personeel . Om met het personeel te beginnen is er een beste organisatie en transportmogelijkheid voor nodig om alle mensen in het gebied te krijgen en zeker ook heel erg belangrijk om de mensen ook uit het gebied te krijgen. Van Nederland naar Bamako en terug hebben we de beschikking over het vliegtuig die in het blog week 1 “voorbereiding en vertrek” genoemd is, maar voor de reis van en naar Gao of Kidal zijn we afhankelijk van kleiner transport en die huren we van de VN.
Om naar Gao te komen kunnen we gebruik maken van de zogenoemde “Dash”, dat is een Canadees vliegtuig die speciaal ingezet word voor Nederlandse en Zweedse militairen . De Dash is een lekker fijn vliegtuig met plek voor 38 mensen en redelijk comfortabel om mee te vliegen. Met zijn 38 plaatsen zal dit vliegtuig een paar keer op en neer moeten om iedereen op dezelfde dag op de plek van bestemming te krijgen dus de piloten zijn er een fijn dagje mee bezig en als je betaald wordt per vlucht heb je geen haast. Mocht de Dash niet ter beschikking zijn kunnen we ook nog gebruik maken van een Russische Antonov die hier de bijnaam van “Mickey Mouse” gekregen heeft. Deze Antonov is een vliegtuig met twee straal motoren bovenop de vleugels en ziet er inderdaad uit als een Mickey Mouse, echt zo’n vliegtuigje die net als de apsonic bakmotorfiets niet vaak tegenkomt buiten Afrika. Dit vliegtuig is zo markant dat je die van verre al herkent en als deze eenmaal geland en wel naar de terminal taxiet is het geluid onmiskenbaar Russisch, een hoog gillend en schreeuwend geluid die je door merg en been gaat en zonder oorproppen zeker niet om aan te horen.
Over de terminal hier in Gao zullen we het maar niet hebben, want dat ziet eruit alsof je direct op de set van de walking dead bent aangekomen, vanwege het feit dat er de afgelopen jaren er geen enkele vorm van onderhoud meer aan gepleegd is en dat er een tijd geleden nog om gevochten is.
Gelukkig wordt je na het landen opgepikt door Nederlands transport om je mee te nemen naar Kamp Castor toe en zie je de terminal nauwelijks, alle handelingen voor vliegen is nu buiten te doen onder een overkappinkje incl inchecken en uitchecken, zover je dan nog van uitchecken kan praten. Voor vracht daarentegen is het iets speciaals om mee te maken.
We hebben binnen de eenheid twee militairen die dit allemaal afhandelen, zowel binnenkomst als vertrek van al het materiaal, zoals reserve onderdelen en de oude spullen die terug moeten, post in en post uit en nog tal van andere zaken. Sjèf Moufkon en Sjors Packs doen hun gehele periode van 4 maanden in Mali alleen de vracht en personeel en zijn daarbij nagenoeg altijd buiten, dus hun kleurenschema geeft aan dat ze vanaf december tot in het voorjaar altijd een wit T-shirt dragen, ook onder de douche. De vracht komt altijd binnen, met hoe kan het ook anders een Antonov van de VN. De piloten zijn net als het vliegtuig Russisch en zijn erg geschikte en relaxte kerels. Niks is teveel en werkelijk alles is mogelijk, zelfs de taalbarrière tussen het Russisch en het Nederlands is in het Engels uitstekend te overbruggen, zij het met het nodige clichématige accent wat ze hebben wat eigenlijk ook nog best leuk is om aan te horen. “Roessiaan Antonoffe isse Bigge, isse Roessiaan erropleen ent ken teek effriesinge troe sie èèrr”.
Praat niet slecht over hun vliegtuig, want dan steekt toch het Russische chauvinisme de kop op over hun onverwoestbare materiaal. Heel erg markant aan dit vliegtuig is dat je een 10 minuten na take off door de lucht het spoor nog kan volgen van de zwarte uitlaatgassen die de straalmotoren achterlaten. De emissie eisen zijn hier wat anders dan in Europa, waardoor dit type vliegtuig met al zijn kracht en potentie wel mag vliegen en het steeds weer voor elkaar krijgt om alles hier te krijgen wat we willen hebben. Tevens is het vermelden waard dat dit vliegtuig werkelijk altijd vliegt en dan bedoel ik ook werkelijk altijd. De techniek is feitelijk zo simpel dat de piloten bij wijze van spreken met een satéprikker, zakmes en flosdraad alles kunnen repareren aan de motoren wat mogelijk is als het al kapot mocht gaan. Anders dan de huidige nieuwe motoren met sensoren, pluggen, piefjes, palletjes, computergestuurde en gecontroleerde units die alles onder waarneming houden en bij het minste of geringste stofje al alarm slaan.
Om nu al die vracht eruit te krijgen gaat dat niet lukken met zijn tweeën en heb je de steun nodig van enkele bereidwilligen die mee komen om de vracht uit de Antonov te halen en op de vrachtwagen(s) te krijgen. Meestal zijn dat een 6 personen die zich geheel belangeloos vrijwillig opgeven om een handje te helpen bij het uitladen van nieuwe spullen en het inladen van de vracht die retour moet naar Nederland. Degene die daar het baasje van is noemen we de CDS ,niet te verwarren met de Commandant Der Strijdkrachten maar hier is het de afkorting voor Commandant Der Spanbanden die er zorg voor draagt dat alle vracht op een goede en stevige manier vastgesjord wordt. Onze Russische vrienden checken dit dan als laatste nog even en na de goedkeurende blikken gaat de achterklep dicht en worden de motoren gestart om even later met veel geraas en met dikke pluimen uitlaatgassen het luchtruim te kiezen. Tijdens de start gaat het rampje nog even open en verschijnt er de duim op als teken dat alles goed gaat en een tot ziens voor de volgende keer, toffe snuiters die Russen.
Nu hebben we het gehad over de zogenoemde “fix wing” vliegtuigen (vliegtuigen met vaste vleugels), maar er is ook nog de “rotary wing”, beter bekend als de helikopter. Ook hier wordt er gebruik gemaakt van een Russisch fabricaat wat als benaming de MI-8 heeft beter bekend als de Hip. Deze helikopter wordt altijd ingezet om personeel en vracht naar Kidal te brengen, Kidal heeft geen strip dus men is er afhankelijk van helikopters om de nodige reservedelen, voedsel, overige onderdelen en personeel daar te krijgen. Ook hier geld de Russische eenvoud à la Lada die deze oerdegelijke helikopter in de lucht houdt. De vorige types van deze heli wilden zo hier en daar nog wel eens onderdelen verliezen tijdens de vlucht en veel dingen werden met touwtjes en/of tape vastgemaakt (deuren en raampjes) om dat tegen te gaan, maar de nieuwere types die hier gebruikt worden zijn echt wel een paar slagen beter dan die oude dingen en vliegen als de beste. Wat dat betreft zijn de Russische vliegtuigen en helikopters vwb betrouwbaarheid er flink op vooruit gegaan en worden ze steeds vaker door de VN gebruikt als hun werkpaarden.
Behalve 16 personen kan deze heli ook nog een pallet of 5 met materiaal vervoeren wat deze heli echt een manusje van alles maakt, mede door de makkelijke houding van de piloten (ook Russen) zijn ze zeer flexibel inzetbaar. Het enige wat roet in het eten kan gooien is de VN zelf vwb de aanvraagtijd. Die moet echt ruim van te voren duidelijk zijn anders heb een houten kaak en wordt er niet gevlogen.
Volgende week weer een nieuw blog en dan het uitgebreide relaas over het basefeest georganiseerd door de Nederlanders.
Arnold
Foto’s: Arnold
Film: Koninklijke Landmacht
De komende weken kan u op indekop.nl en RTVSLos.nl wekelijks een blog lezen van een beroepsmilitair. Hij zal ons een kijkje geven in het leven van een militair op uitzending, hij is augustus vertrokken voor 4 maanden naar Mali. De Nederlandse militairen voeren in Mali vooral verkenningen uit en verzamelen inlichtingen. Die informatie gebruikt de commandant van de VN-missie om operaties voor te bereiden.
