Begroten? Bezuinigen! door Hans Bogers

Nu ik mijn vrouw heb geholpen bij het zeer rug belastende bed opmaken is het weer tijd om me aan het schrijven te zetten van  een column. En het zal u niet verbazen, dat deze geheel gewijd is aan de komende begrotingsvergadering. Nou doen we heel ingewikkeld over die begroting en alles wat daar mee te maken heeft, maar het is eigenlijk best eenvoudig allemaal. Begroten gaat over een paar vragen: Hoeveel geld hebben we nog in kas, hoeveel geld komt er binnen en hoeveel geld gaan we uitgeven. Het beste is natuurlijk, dat je niet meer uitgeeft dan je hebt of met zekerheid kunt verwachten. Logisch, maar als je moet bezuinigen om de onbalans tussen de haves en de have nots niet te verstoren kun je drie dingen doen:  Zorgen, dat er meer geld binnenkomt; zorgen, dat je minder geld uitgeeft; of allebei. Meer ontvangen en minder uitgeven. Dan gaat het dubbelop en hoe eerder je van het bezuinigen af bent, hoe beter het is, natuurlijk. Er zijn vandaag de dag heel wat gemeenten, die gekozen hebben voor die dubbelop methode. Zo ook Steenwijkerland. Het eenvoudigste om meer geld binnen te krijgen is het simpelweg verhogen van allerlei belastingen. Dat is stap 1. Het eenvoudigste om minder uit te geven is minder te doen. Dat is stap 2. Die eerste stap wordt binnenkort besproken in de raadsvergadering, want hoe je het ook wendt of keert de gemeenteraad is het hoogste orgaan van de gemeente en het is zaak, dat dit soort beslissingen volgens de democratische regels en in alle openheid worden genomen. De tweede stap heeft minder last van die openheid en democratische regels en zo kon het gebeuren, dat de inwoners van Steenwijkerland middels het huis aan huisblad van de Opregte Steenwijker Courant op de hoogte werden gebracht van het voldongen, niet voor beroep openstaande,  feit, het fait accompli, dat er de komende herfst en de daarop volgende winter op sommige plaatsen geen bladkorf meer zal worden geplaatst. De keuze waar wel en waar niet had een hoog natte vinger gehalte, hoewel er in een enkel geval bij de beslissing een argument werd bedacht. Zo werden ook de bewoners van de Kraaiheide overvallen door dit bericht en bij navraag bij de aan te spreken ambtenaar werd hen verteld, dat de wethouder nu eenmaal zo had beslist en dat de enorme hoeveelheid bladeren van de eikenbomen van de Dennenallee, onder het motto ` Geef de keizer wat des keizers is’, teruggestort kon worden in de Dennenallee . Het argument, dat de natuur zich niet laat dwingen en dat de teruggestorte en nauwelijks verteerbare blaadjes bij ongunstige wind (en dat is meestal het geval) terug de Kraaiheide in zal blazen, was de basis voor een compromis: ‘Tref zelf een bladopvangvoorziening. Dan is de gemeente bereid die voorziening af en toe te legen, en zal er volgend jaar een evaluatie plaatsvinden.’ Ik ben benieuwd hoe het met de eikenblaadjes zal vergaan en of de uitkomst van die evaluatie als een fait accompli in krant zal worden vermeld, of, dat de Kraaiheidigers op voorhand de ruimte krijgen geen blad voor de mond te hoeven nemen.