Een lans door Hans Bogers
Het is tegenwoordig mode om de overheid, het establishment, de gevestigde orde,van alles en nog wat te verwijten. Dat lijkt overigens modern, maar het zoeken en vinden van een zondebok, de veroorzaker van alle denkbare ellende is van alle tijden. Alleen met het de woestijn insturen van die bok komen we er niet meer. Waar vroeger het gezag van God was gegeven, daar is datzelfde gezag vandaag de dag onderhevig aan voortdurende kritiek over van alles en nog wat. Dàt is nog tot daar aan toe, maar de kritiekasters schromen er niet voor om hun aanvallen te larderen met verdraaiingen, halve waarheden en onwaarheden. Hun grote voorbeeld huist in Washington, dat elke dag na het ochtendgebed via twitter de ene na de andere leugen op de wereld inslingert. Inmiddels is ook in ons goede Nederland die manier van politiek bedrijven bon ton geworden en zeker als het gericht is tegen het bestuur is jokken klaarblijkelijk toegestaan.
Beangstigend is dat.
Ook Steenwijkerland ontkomt niet aan deze trend. Om het bestuur, de gemeenteraad, het college van B&W te bekritiseren begint het normaal te worden, dat de ware feiten er niet meer zo toe doen.
Een trend, die herkenbaar is in de zogenaamde schriftelijke raadsvragen, waarin soms aannames en opvattingen staan die kant noch wat raken. En eerlijk gezegd ben ik blij, dat ik niet geroepen ben zulke vragen te beantwoorden. Gelukkig zijn er de ambtenaren, die afstandelijk en formeel correct voor de gewenste reacties zorgen. En dat is maar goed ook.
De vragenbrief over het zonnepark in Wanneperveen, waarvan een weergave stond in het Olde Wief is een mooi voorbeeld van die trend. Die brief zal zeker en vast door het college van B&W – dat zich vast niet zal laten verleiden tot het maken van vileine opmerkingen over taal- en schrijffouten- , worden beantwoord.
Maar toch moet mij wel iets van het hart.
De coalitie stelt zich kwetsbaar op met de slogan: “De Burger op 1” en het streven naar optimale participatie en de wil om dat te bereiken is er. Met vallen en opstaan. Maar toch. Aantoonbaar.
En het is dus gewoon niet waar, dat de gemeente niets voor de burger doet. En het is zeker niet waar, dat de inwoners van Steenwijkerland telkens weer voor een voldongen feit worden geplaatst.
Maar wat de gemeente wel zou kunnen doen is duidelijk te zijn over wat er wel en niet kan. Participatie betekent meepraten, maar zeker ook meedenken en niet verwachten in alles je zin te kunnen krijgen.
En wat die kloof tussen politiek en burger betreft: De politiek moet in de dichting daarvan blijven investeren.
Maar van de burger mag verwacht worden die investering ook te doen en zich niet te beperken tot het eigen hachje.
