Televisierecensie door Hans Bogers

Ik acht mij geen televisierecensent, zoals die mannen en vrouwen, die structureel  in de diverse media op televisie- en in radioprogramma’s  hun kritiek loslaten en daar hun beroep van hebben gemaakt. Maar in wezen ben ik net als iedere andere Nederlandse televisiekijker en radioluisteraar een recensent pur sang. Elk door mij bekeken programma wordt beoordeeld en al dan niet in hevige mate van commentaar voorzien. Strikt beperkt tot de veilige omgeving van de huiskamer en zonder al te veel publiek natuurlijk, maar een enkele keer wil ik er toch wel een column wijden. Vorige week besteedde ik al aandacht aan ‘Steenrijk. Straatarm’ en ook dit keer zal ik mijn gedachten  over een tv programma op papier zetten. Zonder daar verder een gewoonte te maken overigens. Ik kijk regelmatig naar het programma Voetbal Inside en dat zegt natuurlijk al iets over mij, ik weet het, maar toch, ik ben geïnteresseerd in voetbal en de bijbehorende  achtergrondverhalen. De mannen hebben er verstand van. Toch en waarschijnlijk heeft het met dit voetballoze tijdperk te maken, toch begint VI de laatste tijd wat te verlopen, enige sleetsheid te vertonen en komen de presentatoren wat negatiever uit de verf. Over René van der Gijp, Wim Kieft, Jan Boskamp, Hans Kraay en Valentijn Driessen zal ik het hier verder niet hebben, maar Wilfred Genee en Johan Derksen beginnen zich, te ontpoppen tot wat rancuneuze, ja zelfs kwaadaardige (of is boosaardig hier een beter woord) mannetjes. De beide heren hebben zich vastgebeten in Louis van Gaal en laten geen gelegenheid voorbijgaan om hem te bashen. Dat Van Gaal een wat merkwaardige man is, dat is enigszins eufemistisch ontegenzeggelijk waar,  maar zoals hij aangepakt wordt door gladjakker Genee en Muppetmopperaar Johan Derksen, dat is toch wel een beetje teveel van het goede.  Er kan de laatste tijd geen uitzending voorbijgaan of Van Gaal wordt nadrukkelijk gefileerd. Genee stookt het vuurtje op en Derksen scheldt er in steeds ingewikkelder wordende volzinnen  lustig op los, waarbij elke andere mening dan de zijne als onzin wordt afgedaan. Het gebruik van een beetje, nou ja een beetje, verbaal geweld wordt daarbij door hem niet geschuwd. Er is voor de beide mannen geen ruimte voor enige nuance en het lijkt erop dat  persoonlijke gevoelens de overhand hebben. De naam van Van Gaal werkt als een rode lap op een stier voor Genee en Derksen en het zou me niet verbazen, dat ze die man tot in hun diepste vezel haten en dat ze  het eigenlijk heel jammer vinden, dat Van Gaal zo’n goede coach is. Helaas moet ik verwachten, dat ze nog lang niet over van Gaal zijn uitgeraasd en dat hij nog vaak gebashed zal worden. Kwestie van wegzappen dus, of op termijn: misschien helemaal niet meer kijken, tot het weer over voetbal gaat. 

Column terugluisteren? Klik hier