Digitaal vergaderen door Hans Bogers
Ik ben een fervent column lezer, geschreven door columnisten van allerlei modaliteiten. Er zitten diamantjes bij, maar ook van de categorie 0,0. Zo’n diamantje las ik in het weekblad Binnenlands Bestuur van de hand van Geerten Boogaard en ik wil u die, enigszins ingekort, en met een enkele toevoeging mijnerzijds, niet onthouden. “Politiek gezien is digitaal vergaderen vooral onhandig.
| | Snuivend hoofdschudden of aanmoedigend knikken, kan allemaal wel, maar komt digitaal minder overtuigend over. Langs collega’s lopen met een motie kan niet meer en even snel schorsen voor onderling overleg is er evenmin bij. Niet alle burgemeesters blijken bovendien evenzeer op hun gemak. Sommigen zitten in beeld met de paniekerige blik van een opa, die van zijn kleinzoon een smartphone gedemonstreerd krijgt, anderen laten van schrik hun ambtsketen opeens af. Sowieso leidt digitaal vergaderen tot nogal wat decorumverlies. Raadsleden filmen de eigen neusgaten, of dossen zich uit als toeristen, (of vergeten hun microfoon uit te zetten.) | | Digitaal vergaderen is echter ook geen ramp. In veel gevallen gaat het er ordentelijk aan toe en werken gemeenteraden hun agenda keurig democratisch af. We moeten nu ook niet opeens doen alsof elke fysieke vergadering van de gemeenteraad voor de coronacrisis een enerverende aangelegenheid met de indringende geur van wilde beesten was ||
Digitale vergaderingen blijken een gouden kans voor insprekers. Die hoeven namelijk niet met een papiertje naar het stadhuis te fietsen in de hoop, dat ze goed uit hun woorden komen tijdens de vijf minuten, die voor hen gereserveerd staan. Zij kunnen vooraf een mooi filmpje voorbereiden, waarin zij een voice over inspreken | |Om nog maar te zwijgen over wat mogelijk is als insprekers de professionele retorica gaan beheersen. Dan krijg je filmpjes met overtuigende muziek eronder en slimme cameravoering om accenten leggen. Inspraak verandert dan in een digitale vergadering van een moment waarop insprekers een onwennige gastrol spelen op het toneel van de raadsleden, naar een moment waarop raadsleden te gast zijn in de verbeelding van de burgers. Dichterbij het realiseren van de oude wens om raadsleden vaker uit het gemeentehuis te halen en onder te dompelen in de wereld van de inwoners, zijn we zelden geweest.
Maar zouden digitale gemeenteraadsvergaderingen zelf ook geen goed televisie kunnen worden? | | Feit is | |, dat politiek debat in een vertegenwoordigend democratie een theatrale functie heeft. Die functie is zeker belangrijk als de inhoudelijke uitkomst | | niet meer ter discussie staat. Juist dan moet plenair nog één keer de argumentatie van de meerderheid | | getest worden, voordat de minderheid de stemming verliest. Een dergelijk debat zou niet afgewerkt hoeven worden als de live-registratie van de postduiven vereniging maar mag ook leren van de wetten van goed televisie.| |
Tot zover Geerten Boogaard
en wie de column helemaal wil lezen, Binnenlands Bestuur van 12 juni is te vinden op internet of vast op te vragen op het gemeentehuis of bij een gekend raads- of, burgerraadslid.