Het laatste jaar door Hans Bogers

Zo op het eerste gezicht zou je het niet zeggen, maar zaterdag 20 maart is een bijzondere dag, het begin van mijn laatste jaar als vrijwilliger bij de Slos. Volgend jaar om deze tijd zo rond de gemeenteraadsverkiezingen, waaraan ik heel veel goede herinneringen bewaar en waar ik in mijn column van volgende week wat verder op inga, zet ik een punt en een dikke streep achter een leven van 35 jaar als vrijwilliger bij de Slos in allerlei  hoedanigheden. 

35 jaar Slos beperkt in een vogelvlucht, ook al zou ik er een boek over kunnen schrijven. Dat ga ik niet doen, maar zo af en toe zal ik dit jaar in mijn columns zeker wat meer aandacht besteden aan mijn Slos- en politieke leven.

Het begon eigenlijk al eind 1985 met een telefoontje van Joop Jansen, toenmalig Slos coryfee.  Ik was koud benoemd tot korpschef van de gemeentepolitie van Steenwijk en Joop interviewde me daarover. Veel weet ik niet meer van dat gesprek, maar we hadden het wel over het feit, dat ik saxofoon speelde  in een bigband(belangrijk voor een korpschef) en Joop zag al helemaal voor zich, dat ik voor de Slos zou optreden. Een vooruitziende blik. De  eerste keer, dat ik in een Slos televisieprogramma mocht optreden was in de Gouden Engel van Ludo Osse in de Joop Jansen Prima Donna Show. 

Mijn contacten met de Slos werden in 1986, zeker ambtshalve, wat frequenter, maar mijn lidmaatschap van Fragment en de daaruit voortvloeiende band met Gerard Buisman, verbreedden en verdiepten die, wat leidde tot televisie – en radio optredens al dan niet met de saxofoon. Toen ik in 1991 naar het Friese Haagje vertrok om daar de Heilige Hermandad te gaan dienen, werden mijn contacten intensiever en ook wat makkelijker, want bevrijd van de last van mijn werk in relatie tot de gemeente Steenwijk, later verworden tot Steenwijkerland.

De definitieve stap naar het vrijwilligerschap zette ik toen de Slos in 1996 verhuisde van Villa Veste naar het nieuwe onderkomen aan De Schans. Langzaam maar zeker begon ik steeds meer tijd te besteden aan de Slos: samen met Gerard Buisman liedjes schrijven en uitvoeren en zowel radio als televisieprogramma’s presenteren. Mijn belangstelling voor de lokale politiek betekende bijna vanzelfsprekend een intensivering daarvan in radioprogramma’s en aanschuiven achter de journalisten tafel onder het koperen dak

Daarnaast maakten ook corveediensten onderdeel uit van  mijn vrijwilligerschap en heb ik ontelbare zweetdruppels achtergelaten op het parkeerterrein. 

Onvolledig dit verhaal, er valt zoveel meer te vertellen, maar ik heb nog een jaar de tijd om dingen, die me te binnen schieten aan het papier toe te vertrouwen. Al heb ik niet de illusie ooit het hele verhaal te kunnen vertellen.