De cirkel is rond door Hans Bogers

U moet het me maar niet kwalijk nemen, maar het wordt voor mij steeds moeilijker het verloop van winkels in de binnenstad van de Olde Veste bij te houden en als je het mij vraagt (dat hoeft natuurlijk niet, voel je niet verplicht) als je het mij vraagt dus geldt dat voor de andere steden en dorpen, die Steenwijkerland rijk is, zoals Blokzijl en Vollenhove, net zo. Sinds mijn aantreden als inwoner van De Olde Veste medio februari 1986 is er in die binnenstad heel wat veranderd. Al was het alleen al de aard van het wegdek, dat meerdere keren werd voorzien van een andersoortige bestrating. En ook de inrichting van de binnenstad veranderde met enige regelmaat. Zo heb ik mezelf zo’n 5 jaar onledig gehouden als medewerker van de gemeentepolitie van Steenwijk in het toen al voormalige postkantoor, dat na een politionele periode nog heel veel andere kantoren en winkels heeft gehuisvest.  Hoeveel weet ik niet precies meer, maar het zijn er heel wat geweest in die dertig jaar. Gelukkig hebben we de Historische Vereniging Steenwijk& Omstreken nog, die  vast en zeker in staat is die veelheid in kaart te brengen. Maar het zijn niet alleen straten en gebouwen, die bij voortduring een ander uiterlijk of nieuwe bestemming kregen want ook mensen die er  hun brood verdienden hebben die eeuwigdurende wisseling ondergaan. Zo heb ik meegemaakt in een snackbar een balletje gehakt te kopen van een meneer, bij wie ik later benzine kon tanken, of kocht ik een mooi boek bij een jongedame, die mij later in een andere zaak voorzag van een prachtige trui, om maar eens wat voorbeelden te noemen. Een bijzonder verhaal van dit perpetuum mobile, een combinatie eigenlijk, trof ik dichtbij huis en ik zou er een boek over kunnen schrijven met de titel ‘De lotgevallen van Marijke. De cirkel die sloot.’ Een verhaal dat begon in 1991, waar ze ging werken bij bakker Sloot, later bakker Muis en waar je  vandaag de dag kennelijk beter kunt horen. Voor Marijke stond er toen niets anders op een ander baantje te zoeken, dat ze vond bij De Bruna in de winkel waar ooit de ijzerwarenhandel van Feitsma zat (geloof ik). Daar hield ze het bijna twaalf en een half jaar vol, maar ook die winkel kreeg een andere bestemming en daarmee leek er ook een einde te komen aan Marijkes middenstand carrière. Maar o wonder, naast De Bruna, waar ooit bakker Steenbergen was gevestigd en nu bakker Strampel de scepter zwaait bleek er behoefte te zijn aan nieuw kundig personeel. Beter een goeie buur dan een verre vriend zou je haast zeggen en Marijkes overstap van kantoorbenodigdheden naar brood & gebak was zo gemaakt. Dat ze bij Strampel heel blij waren met de nieuwe aanwinst mag wel blijken uit het feit, dat de ouwe ‘Steenbergen meuk’ aan de nieuwe personeelsbezetting werd aangepast en werd omgetoverd tot een spiksplinternieuwe winkel.

En Marijkes ommegang? Die eindigde waar zij ooit begon: bij de bakker.