Onze laatste door Hans Bogers
Al heb ik daar tot aan het schrijven van deze column geen moment bij stilgestaan, toch is de najaarsbegroting, die de gemeenteraad afgelopen dinsdag in een moordend tempo afraffelde, niet alleen de laatste van deze coalitie van ChristenUnie, Partij van den Arbeid, Volkspartij voor Vrijheid en Democratie en BuitenGewoon Leefbaar maar ook de laatste voor mij persoonlijk. Althans ( hoop ik) in mijn hoedanigheid als medewerker van RTVSLOS. Wellicht is het daarom, dat ik deze raadsvergadering, overigens niet veel meer dan een ritueel dansje, met wat meer interesse dan normaal heb gevolgd. Het werd een georkestreerd vluggertje, want er was haast geboden omdat er diezelfde avond een veel belangrijker bijeenkomst stond gepland, zonder pers en publiek. In mijn gedachten zie ik Kobie Storm nog woedend steigeren als er weer eens een geheime bijeenkomst werd aangekondigd en hij daar niet bij mocht zijn. Én het deed me denken aan het verhaal, dat de ronde deed over de afgeraffelde raadsvergaderingen onder leiding van Hayo Apotheker als hem dezelfde avond een veel belangrijker bijeenkomst te wachten stond bij Cambuur. Maar kort en goed (?) de vergadering was vlot voorbij en zelfs Emmy Elgersma ( zichtbaar met moeite) wist zich te beperken tot de hoogst noodzakelijke vragen en voor ik het wist was de raadsvergadering voorbij. Ik moet daar aan wel toevoegen, dat zoals de burgemeester ze zo mooi noemde, er heel wat winstwaarschuwingen met betrekking tot de komende raadsvergadering werden afgegeven. Een voorschotje dus op de discussies over de programmabegroting 2022-2025. Ook onze laatste. Winstwaarschuwingen, die overigens ook werden afgegeven met betrekking tot de komende december raadsvergaderingen.
Maar terug naar de politieke beschouwingen over de najaarsbegroting, waarin veel raadsleden zich over van alles en nog wat zorgen maakten. Zorgen over wachtlijsten, zorgen over de woningbouw, zorgen over de inwoner op eerste plaats en zorgen over de eigen capaciteiten om eigen beleid te maken. Een heel zorgelijke vergadering eigenlijk. Maar er waren ook heugelijke berichten, zoals het feit, dat de bibliotheek voorlopig nog even kan blijven zitten waar hij zit. En in verband daarmee deed de discussie over de duidelijkheid, de helderheid en leesbaarheid van de stukken en de website- de moeilijke woordendiscussie -, mij denken aan de voorleessessies van de opa voor mijn zoon Willem, regelmatig onderbroken door de opmerking “Moeilijk woord, overslaan.”
Jannes Mulder deed nog een poging om een moeilijk woord te laten uitleggen. Hij slaagde daar niet in en de raadsvergadering werd doorspekt met moeilijke woorden voortgezet met het addendum van Rob Bats als klap op de vuurpijl.
