Tien jaar kunstexpositie in Belt-Schutsloot
Met geleende expopanelen van een museum uit Zwolle, organiseert Gerrit Lindeboom samen met Sabrina Knobbe en Trudy Bosch in 2012 tijdens de Gondelvaart, een kunstexpositie in de kleine zaal van het dorpshuis. Dat jaar ontwierp het drietal de ‘R5’, wat betekende ‘Rock’n Roll Regenboog Riet Rups’. Dit kunstwerk fungeerde als uithangbord voor de eerste expositie. Het werd gemaakt van honderden gekleurde langspeelplaten met een platenspeler als kop en stond toentertijd bij de familie Knobbe in de tuin langs de Schutsloot. Gerrit, Sabrina en Trudy hoopten met hun kunst medekunstzinnige dorpsbewoners of dorpsgerelateerden te enthousiasmeren om óók te exposeren.
Gerrits eigen kunst bestaat voornamelijk uit schilderijen. Herkenbare eigentijdse en kleurrijke afbeeldingen, vaak met een knipoog naar het niet alledaagse.
Zijn motivatie; het mooie van kunst is dat je vrij bent in wat je maakt. Dit zie je ook terug in bijvoorbeeld de creaties van gondels.
Een jaar later treedt Peter Stechwey toe. De kleine zaal in het dorpshuis maakt plaats voor de grote zaal. Peter (hij is momenteel nog steeds één van de grootste initiatiefnemers en inspirator van de expositie) is gek op kunst, houdt van diversiteit en heeft het schilderen overgenomen van zijn vader. Peters stijl is het realistisch weergeven van een wereld in olieverfschilderijen en aquarellen en voor die onderwerpen hoeft hij niet ver van huis te gaan. In zijn punter vaart hij meestal zo een levend schilderij binnen.
In de daaropvolgende jaren gaan er- en komen er exposanten bij. Greetje Tonn, John Stam en Hans Verburgh doen ondertussen al vele jaren mee. Greetje, die iedere zomer op een camping in ons dorp verblijft, is veelzijdig. Liefde voor kunst is haar motivatie. Maar ook het delen van informatie, anderen inspireren en laten ontdekken dat er meer in jezelf zit dan je ooit dacht. John is de eerste exposant die exposeert met fotografie. Hij wandelt graag en fotografeert daarbij. Zijn macrofotografie is zeer detailrijk, zoals de facetogen van een libel. Of een brug weerspiegelt in dauwdruppels. Hans filmt. Verschillende onderwerpen over de gondelvaart, gondelvaartgroepen en oud Belt-Schutsloot passeerden de afgelopen jaren. In 2024 waren de schilderijen van Peter Stechwey zijn inspiratiebron. Vijftig minuten lang film met vijftig belevenissen. Hans houdt van het commentaar dat gegeven wordt op zijn, zoals hij het zelf noemt ‘wrochtels’.
In 2017 bedacht Hans een nieuwe naam voor de expositie: De KunstBelt. In 2018 werd deze naam voor het eerst toegepast.
We kijken terug op de tiende expositie in 2024. Een recordaantal van zestien deelnemers poseren en ook Gerrit is na afwezigheid van jaren weer van de partij. Zijn streven medekunstzinnige dorpsbewoners en dorpsgerelateerden te enthousiasmeren om óók te exposeren is gelukt. Wat maakt het eigenlijk zo bijzonder om mee te doen? Volgens Hans is het vooral de chemie van het samen ‘ongeorganiseerd’ iets neerzetten. Niet teveel regels, zodat de spontaniteit in stand blijft. Laten zien wat je hobby is, vertelt Joke Aaten. Joke heeft sinds een jaar of vijf het schilderen met olieverf ontdekt. Ze vindt het leuk om reacties van anderen hierop te horen. Ook het contact tijdens de expositie met creatieve dorpelingen. Karlien Heetebrij wil nieuwe technieken leren, ideeën opdoen en van gedachten wisselen met andere exposanten. Ze raakte geïnspireerd door verschillende foto’s van John (haar vader) en is deze na gaan tekenen. Karin van Benthems motivatie begint thuis om daar wat moois te maken. Voor haar zelf moet het een uitdaging zijn en blijven. Het onderwerp en materiaal moeten bij je passen. In Karins geval is dat pastel (harde) potloden. De groep exposanten en de bezoekers geven een sociale binding, aldus Karin, dit komt de leefbaarheid op ons dorp ten goede. Marian Teer exposeert met glas_steen fuse objecten zoals hangers, ringen, etc. Haar motivatie is om te laten zien wat er kan als je het maar probeert en mensen stimuleren om zelf te gaan experimenteren.
Maar de algemene gemotiveerdheid van de exposanten om mee te doen is de gemoedelijke sfeer, het ongedwongene. Samen de schouders eronder, een bijzonder evenement neer te zetten. Ze zijn erg gemotiveerd om tijdens de openingsuren uitleg te geven over hun werk en vragen van bezoekers te beantwoorden. Dit konden ze de afgelopen expositie veelvuldig doen. Er kwamen meer dan 600 bezoekers. Ook een recordaantal.
