de moord op derk wiersum, die in verband wordt gebracht met de toenemende en volgens sommigen onbeheersbare drugscriminaliteit, de vele drugsgerelateerde misdrijven van de laatste jaren en alle reacties daarop in de media houden mij nogal bezig. vooral de uitzending het bnn/vara programma, de wereld draait door van matthijs van nieuwkerk, vorige week vrijdag, en een film, waarvan ik zondag een stukje zag, deden mij de haren te berge rijzen. eerst dwdd: in een uitermate slecht interview met twee vertegenwoordigers van de heilige hermandad overtrof van nieuwkerk zichzelf in populistische kretologie toen hij zei, dat nederlanders de drugscriminaliteit zat waren. een uit de duim gezogen mening. maar ja de duim van matthijs is zo’n beetje de duim der waarheid. de geïnterviewde politiemensen hadden, duidelijk ingestudeerd, niet veel meer te melden dat we met een veelkoppig monster te maken hadden en dat we dat samen, als we dat wilden, moesten aanpakken. ze leken zelfs zo tevreden over hun inbreng, dat een high five na afloop er nog maar net aan ontbrak. veel verplaatste gebakken lucht zal ik maar zeggen en een beetje dom dat we geroep, want die ‘pet past ons’ allemaal allang niet meer. een groot deel van het volk interesseert het helemaal geen bal. samen de problemen aanpakken? nou nee. zolang de politie niet echt gerespecteerd wordt, kun je dat wel vergeten. mijn favoriete stokpaardje in deze: zolang flitzmeister omarmd wordt, zolang zal die samenwerking een utopie zijn. er zijn heel wat wrange verhalen te vertellen over hoe we met de politie omgaan. maar het aller duidelijkst voor de weerlegging van de opmerking van matthijs van nieuwkerk, dat we het zat zijn, was de door (nu nog) zijn eigen omroep bnn/vara uitgezonden film patser, afgelopen zondag. velen zullen die verschrikkelijke film niet gezien hebben of tijdig een ander televisienet hebben opgezocht, maar een groot deel van de kijkers, die zijn blijven zitten zal zich verlustigd hebben in de vele schietpartijen, de emotieloze moordpartijen, de gruwelijkheden, de bloedspatten op het scherm. ‘we’ zijn het nog lang niet allemaal zat integendeel. de gedachte, dat er ‘something rotten’ is in dit land, die gedachte is nog lang niet bij iedereen ingedaald. zeker niet bij bnn/vara, de werkgever van matthijs, vandaar dat hij over niet al te lange tijd zal vertrekken naar een commerciële omroep, die wél serieus met het probleem van de drugscriminaliteit omgaat, die niét van die ranzige gewelddadige films uitzendt, die hem meer journalistieke ruimte geeft en die hem vooral van een veel beter salaris dreigt te gaan voorzien. nee de strijd tegen de keiharde meedogenloze georganiseerde criminaliteit is nog lang niet gestreden. en op ‘we’ moeten we maar niet al te veel rekenen, zeker niet als je denkt aan de gewone dagdagelijkse rechts – en openbare orde problemen, waar onder andere de politie haar handen vol aan heeft. ria van hien
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
de moord op derk wiersum, die in verband wordt gebracht met de toenemende en volgens sommigen onbeheersbare drugscriminaliteit, de vele drugsgerelateerde misdrijven van de laatste jaren en alle reacties daarop in de media houden mij nogal bezig. vooral de uitzending het bnn/vara programma, de wereld draait door van matthijs van nieuwkerk, vorige week vrijdag, en een film, waarvan ik zondag een stukje zag, deden mij de haren te berge rijzen. eerst dwdd: in een uitermate slecht interview met twee vertegenwoordigers van de heilige hermandad overtrof van nieuwkerk zichzelf in populistische kretologie toen hij zei, dat nederlanders de drugscriminaliteit zat waren. een uit de duim gezogen mening. maar ja de duim van matthijs is zo’n beetje de duim der waarheid. de geïnterviewde politiemensen hadden, duidelijk ingestudeerd, niet veel meer te melden dat we met een veelkoppig monster te maken hadden en dat we dat samen, als we dat wilden, moesten aanpakken. ze leken zelfs zo tevreden over hun inbreng, dat een high five na afloop er nog maar net aan ontbrak. veel verplaatste gebakken lucht zal ik maar zeggen en een beetje dom dat we geroep, want die ‘pet past ons’ allemaal allang niet meer. een groot deel van het volk interesseert het helemaal geen bal. samen de problemen aanpakken? nou nee. zolang de politie niet echt gerespecteerd wordt, kun je dat wel vergeten. mijn favoriete stokpaardje in deze: zolang flitzmeister omarmd wordt, zolang zal die samenwerking een utopie zijn. er zijn heel wat wrange verhalen te vertellen over hoe we met de politie omgaan. maar het aller duidelijkst voor de weerlegging van de opmerking van matthijs van nieuwkerk, dat we het zat zijn, was de door (nu nog) zijn eigen omroep bnn/vara uitgezonden film patser, afgelopen zondag. velen zullen die verschrikkelijke film niet gezien hebben of tijdig een ander televisienet hebben opgezocht, maar een groot deel van de kijkers, die zijn blijven zitten zal zich verlustigd hebben in de vele schietpartijen, de emotieloze moordpartijen, de gruwelijkheden, de bloedspatten op het scherm. ‘we’ zijn het nog lang niet allemaal zat integendeel. de gedachte, dat er ‘something rotten’ is in dit land, die gedachte is nog lang niet bij iedereen ingedaald. zeker niet bij bnn/vara, de werkgever van matthijs, vandaar dat hij over niet al te lange tijd zal vertrekken naar een commerciële omroep, die wél serieus met het probleem van de drugscriminaliteit omgaat, die niét van die ranzige gewelddadige films uitzendt, die hem meer journalistieke ruimte geeft en die hem vooral van een veel beter salaris dreigt te gaan voorzien. nee de strijd tegen de keiharde meedogenloze georganiseerde criminaliteit is nog lang niet gestreden. en op ‘we’ moeten we maar niet al te veel rekenen, zeker niet als je denkt aan de gewone dagdagelijkse rechts – en openbare orde problemen, waar onder andere de politie haar handen vol aan heeft. ria van hien
De moord op Derk Wiersum, die in verband wordt gebracht met de toenemende en volgens sommigen onbeheersbare drugscriminaliteit, de vele drugsgerelateerde misdrijven van de laatste jaren en alle reacties daarop in de media houden mij nogal bezig. Vooral de uitzending het BNN/VARA programma, De Wereld Draait Door van Matthijs van Nieuwkerk, vorige week vrijdag, en een film, waarvan ik zondag een stukje zag, deden mij de haren te berge rijzen. Eerst DWDD: In een uitermate slecht interview met twee vertegenwoordigers van de Heilige Hermandad overtrof Van Nieuwkerk zichzelf in populistische kretologie toen hij zei, dat Nederlanders de drugscriminaliteit zat waren. Een uit de duim gezogen mening. Maar ja de duim van Matthijs is zo’n beetje de duim der waarheid. De geïnterviewde politiemensen hadden, duidelijk ingestudeerd, niet veel meer te melden dat WE met een veelkoppig monster te maken hadden en dat WE dat samen, als WE dat wilden, moesten aanpakken. Ze leken zelfs zo tevreden over hun inbreng, dat een high Five na afloop er nog maar net aan ontbrak. Veel verplaatste gebakken lucht zal ik maar zeggen en een beetje dom dat WE geroep, want die ‘Pet Past Ons’ allemaal allang niet meer. Een groot deel van het volk interesseert het helemaal geen bal. Samen de problemen aanpakken? Nou nee. Zolang de politie niet echt gerespecteerd wordt, kun je dat wel vergeten. Mijn favoriete stokpaardje in deze: zolang Flitzmeister omarmd wordt, zolang zal die samenwerking een utopie zijn. Er zijn heel wat wrange verhalen te vertellen over hoe WE met de politie omgaan. Maar het aller duidelijkst voor de weerlegging van de opmerking van Matthijs van Nieuwkerk, dat WE het zat zijn, was de door (nu nog) zijn eigen omroep BNN/VARA uitgezonden film Patser, afgelopen zondag. Velen zullen die verschrikkelijke film niet gezien hebben of tijdig een ander televisienet hebben opgezocht, maar een groot deel van de kijkers, die zijn blijven zitten zal zich verlustigd hebben in de vele schietpartijen, de emotieloze moordpartijen, de gruwelijkheden, de bloedspatten op het scherm. ‘WE’ zijn het nog lang niet allemaal zat integendeel. De gedachte, dat er ‘something rotten’ is in dit land, die gedachte is nog lang niet bij iedereen ingedaald. Zeker niet bij BNN/VARA, de werkgever van Matthijs, vandaar dat hij over niet al te lange tijd zal vertrekken naar een commerciële omroep, die wél serieus met het probleem van de drugscriminaliteit omgaat, die niét van die ranzige gewelddadige films uitzendt, die hem meer journalistieke ruimte geeft en die hem vooral van een veel beter salaris dreigt te gaan voorzien.
Nee de strijd tegen de keiharde meedogenloze georganiseerde criminaliteit is nog lang niet gestreden. En op ‘WE’ moeten we maar niet al te veel rekenen, zeker niet als je denkt aan de gewone dagdagelijkse rechts – en openbare orde problemen, waar onder andere de politie haar handen vol aan heeft.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
de moord op derk wiersum, die in verband wordt gebracht met de toenemende en volgens sommigen onbeheersbare drugscriminaliteit, de vele drugsgerelateerde misdrijven van de laatste jaren en alle reacties daarop in de media houden mij nogal bezig. vooral de uitzending het bnn/vara programma, de wereld draait door van matthijs van nieuwkerk, vorige week vrijdag, en een film, waarvan ik zondag een stukje zag, deden mij de haren te berge rijzen. eerst dwdd: in een uitermate slecht interview met twee vertegenwoordigers van de heilige hermandad overtrof van nieuwkerk zichzelf in populistische kretologie toen hij zei, dat nederlanders de drugscriminaliteit zat waren. een uit de duim gezogen mening. maar ja de duim van matthijs is zo’n beetje de duim der waarheid. de geïnterviewde politiemensen hadden, duidelijk ingestudeerd, niet veel meer te melden dat we met een veelkoppig monster te maken hadden en dat we dat samen, als we dat wilden, moesten aanpakken. ze leken zelfs zo tevreden over hun inbreng, dat een high five na afloop er nog maar net aan ontbrak. veel verplaatste gebakken lucht zal ik maar zeggen en een beetje dom dat we geroep, want die ‘pet past ons’ allemaal allang niet meer. een groot deel van het volk interesseert het helemaal geen bal. samen de problemen aanpakken? nou nee. zolang de politie niet echt gerespecteerd wordt, kun je dat wel vergeten. mijn favoriete stokpaardje in deze: zolang flitzmeister omarmd wordt, zolang zal die samenwerking een utopie zijn. er zijn heel wat wrange verhalen te vertellen over hoe we met de politie omgaan. maar het aller duidelijkst voor de weerlegging van de opmerking van matthijs van nieuwkerk, dat we het zat zijn, was de door (nu nog) zijn eigen omroep bnn/vara uitgezonden film patser, afgelopen zondag. velen zullen die verschrikkelijke film niet gezien hebben of tijdig een ander televisienet hebben opgezocht, maar een groot deel van de kijkers, die zijn blijven zitten zal zich verlustigd hebben in de vele schietpartijen, de emotieloze moordpartijen, de gruwelijkheden, de bloedspatten op het scherm. ‘we’ zijn het nog lang niet allemaal zat integendeel. de gedachte, dat er ‘something rotten’ is in dit land, die gedachte is nog lang niet bij iedereen ingedaald. zeker niet bij bnn/vara, de werkgever van matthijs, vandaar dat hij over niet al te lange tijd zal vertrekken naar een commerciële omroep, die wél serieus met het probleem van de drugscriminaliteit omgaat, die niét van die ranzige gewelddadige films uitzendt, die hem meer journalistieke ruimte geeft en die hem vooral van een veel beter salaris dreigt te gaan voorzien. nee de strijd tegen de keiharde meedogenloze georganiseerde criminaliteit is nog lang niet gestreden. en op ‘we’ moeten we maar niet al te veel rekenen, zeker niet als je denkt aan de gewone dagdagelijkse rechts – en openbare orde problemen, waar onder andere de politie haar handen vol aan heeft. ria van hien
de moord op derk wiersum, die in verband wordt gebracht met de toenemende en volgens sommigen onbeheersbare drugscriminaliteit, de vele drugsgerelateerde misdrijven van de laatste jaren en alle reacties daarop in de media houden mij nogal bezig. vooral de uitzending het bnn/vara programma, de wereld draait door van matthijs van nieuwkerk, vorige week vrijdag, en een film, waarvan ik zondag een stukje zag, deden mij de haren te berge rijzen. eerst dwdd: in een uitermate slecht interview met twee vertegenwoordigers van de heilige hermandad overtrof van nieuwkerk zichzelf in populistische kretologie toen hij zei, dat nederlanders de drugscriminaliteit zat waren. een uit de duim gezogen mening. maar ja de duim van matthijs is zo’n beetje de duim der waarheid. de geïnterviewde politiemensen hadden, duidelijk ingestudeerd, niet veel meer te melden dat we met een veelkoppig monster te maken hadden en dat we dat samen, als we dat wilden, moesten aanpakken. ze leken zelfs zo tevreden over hun inbreng, dat een high five na afloop er nog maar net aan ontbrak. veel verplaatste gebakken lucht zal ik maar zeggen en een beetje dom dat we geroep, want die ‘pet past ons’ allemaal allang niet meer. een groot deel van het volk interesseert het helemaal geen bal. samen de problemen aanpakken? nou nee. zolang de politie niet echt gerespecteerd wordt, kun je dat wel vergeten. mijn favoriete stokpaardje in deze: zolang flitzmeister omarmd wordt, zolang zal die samenwerking een utopie zijn. er zijn heel wat wrange verhalen te vertellen over hoe we met de politie omgaan. maar het aller duidelijkst voor de weerlegging van de opmerking van matthijs van nieuwkerk, dat we het zat zijn, was de door (nu nog) zijn eigen omroep bnn/vara uitgezonden film patser, afgelopen zondag. velen zullen die verschrikkelijke film niet gezien hebben of tijdig een ander televisienet hebben opgezocht, maar een groot deel van de kijkers, die zijn blijven zitten zal zich verlustigd hebben in de vele schietpartijen, de emotieloze moordpartijen, de gruwelijkheden, de bloedspatten op het scherm. ‘we’ zijn het nog lang niet allemaal zat integendeel. de gedachte, dat er ‘something rotten’ is in dit land, die gedachte is nog lang niet bij iedereen ingedaald. zeker niet bij bnn/vara, de werkgever van matthijs, vandaar dat hij over niet al te lange tijd zal vertrekken naar een commerciële omroep, die wél serieus met het probleem van de drugscriminaliteit omgaat, die niét van die ranzige gewelddadige films uitzendt, die hem meer journalistieke ruimte geeft en die hem vooral van een veel beter salaris dreigt te gaan voorzien. nee de strijd tegen de keiharde meedogenloze georganiseerde criminaliteit is nog lang niet gestreden. en op ‘we’ moeten we maar niet al te veel rekenen, zeker niet als je denkt aan de gewone dagdagelijkse rechts – en openbare orde problemen, waar onder andere de politie haar handen vol aan heeft. ria van hien
De moord op Derk Wiersum, die in verband wordt gebracht met de toenemende en volgens sommigen onbeheersbare drugscriminaliteit, de vele drugsgerelateerde misdrijven van de laatste jaren en alle reacties daarop in de media houden mij nogal bezig. Vooral de uitzending het BNN/VARA programma, De Wereld Draait Door van Matthijs van Nieuwkerk, vorige week vrijdag, en een film, waarvan ik zondag een stukje zag, deden mij de haren te berge rijzen. Eerst DWDD: In een uitermate slecht interview met twee vertegenwoordigers van de Heilige Hermandad overtrof Van Nieuwkerk zichzelf in populistische kretologie toen hij zei, dat Nederlanders de drugscriminaliteit zat waren. Een uit de duim gezogen mening. Maar ja de duim van Matthijs is zo’n beetje de duim der waarheid. De geïnterviewde politiemensen hadden, duidelijk ingestudeerd, niet veel meer te melden dat WE met een veelkoppig monster te maken hadden en dat WE dat samen, als WE dat wilden, moesten aanpakken. Ze leken zelfs zo tevreden over hun inbreng, dat een high Five na afloop er nog maar net aan ontbrak. Veel verplaatste gebakken lucht zal ik maar zeggen en een beetje dom dat WE geroep, want die ‘Pet Past Ons’ allemaal allang niet meer. Een groot deel van het volk interesseert het helemaal geen bal. Samen de problemen aanpakken? Nou nee. Zolang de politie niet echt gerespecteerd wordt, kun je dat wel vergeten. Mijn favoriete stokpaardje in deze: zolang Flitzmeister omarmd wordt, zolang zal die samenwerking een utopie zijn. Er zijn heel wat wrange verhalen te vertellen over hoe WE met de politie omgaan. Maar het aller duidelijkst voor de weerlegging van de opmerking van Matthijs van Nieuwkerk, dat WE het zat zijn, was de door (nu nog) zijn eigen omroep BNN/VARA uitgezonden film Patser, afgelopen zondag. Velen zullen die verschrikkelijke film niet gezien hebben of tijdig een ander televisienet hebben opgezocht, maar een groot deel van de kijkers, die zijn blijven zitten zal zich verlustigd hebben in de vele schietpartijen, de emotieloze moordpartijen, de gruwelijkheden, de bloedspatten op het scherm. ‘WE’ zijn het nog lang niet allemaal zat integendeel. De gedachte, dat er ‘something rotten’ is in dit land, die gedachte is nog lang niet bij iedereen ingedaald. Zeker niet bij BNN/VARA, de werkgever van Matthijs, vandaar dat hij over niet al te lange tijd zal vertrekken naar een commerciële omroep, die wél serieus met het probleem van de drugscriminaliteit omgaat, die niét van die ranzige gewelddadige films uitzendt, die hem meer journalistieke ruimte geeft en die hem vooral van een veel beter salaris dreigt te gaan voorzien.
