zo’n 70 % van de nederlandse bevolking bestaat uit columnisten, vloggers, bloggers, twitterraars en andersoortige sociale mediagebruikers. en een van hen ben ik. eerlijk gezegd een reden om er mee te stoppen, want wat bijna iedereen doet, dat is eigenlijk niks. maar toe maar, ik vind het leuk om te doen en het houdt me van de straat. naast het schrijven van columns ben ik ook liefhebber van het lezen van columns en ik moet zeggen er zijn er bij van hoog niveau. tot mijn favorieten behoren onder andere sheila sitalsing en sylvain, ephimenco, niet omdat ik het altijd met ze eens ben, maar om de manier waarop ze naar de dingen kijken en hoe ze hun gedachten daarover weten te formuleren. columnisten hoeven wat mij betreft niet aan al te veel voorwaarden te voldoen dan alleen, dat ze in een zekere mate objectief zijn en geen taalfouten maken. er zijn dan ook maar weinig door mij gelezen of beluisterde columnisten, die ik zou willen bekritiseren. gewoon hun verhaal aanhoren en laten bezinken is de boodschap. daar is, heb ik laatst ontdekt één uitzondering op: angela de jong columniste/recensente van het ad en dus ook de stentor. zij kijkt tv en doet daar graag haar licht in de genoemde dagbladen over schijnen. echt goed schrijven kan ze niet, al is dat geen punt, maar waar het haar ten ene male ontbreekt is ook maar een greintje objectiviteit. ooit was ze vaste bijzit van eva jinek, maar met haar positie als recensent was dat niet goed verenigbaar. exit dus, maar dat weerhoudt haar er niet van haar liefde voor jinek met grote regelmaat aan het papier toe te vertrouwen. zozeer zelfs, dat ze zichzelf voorbij loopt in lofbetuigingen aan haar favoriete talkshowvrouw. laatst liep ze leeg over het gesprek, dat jinek had met azarkan van denk en noemde dat het interview van het jaar, waarin naar haar zeggen jinek glorieerde en tot grote hoogte steeg. voor mij reden om dat interview eens te bekijken. maar wat schetste mijn verbazing toen ik moest vaststellen, dat niet eva jinek als winnaar uit die verbale confrontatie tevoorschijn kwam, maar azarkan. zelden, misschien wel nooit, zag ik een talkshow presentatrice in een gesprek, zo zichzelf en de regie verliezen. het lukte haar niet om door de ijzerenheinigheid van azarkan heen te breken, zelfs niet toen zij te hulp werd geschoten door andere tafelgasten. en toen ik dat had gezien begreep ik het opeens: tv columniste /recensente angela de jong laat zich, als het om eva jinek gaat vooral leiden door gevoelens en daar zou een columnist beter niet aan toegeven. hoe moeilijk, dat soms ook is. column terugluisteren? klik hier. ria van hien
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
zo’n 70 % van de nederlandse bevolking bestaat uit columnisten, vloggers, bloggers, twitterraars en andersoortige sociale mediagebruikers. en een van hen ben ik. eerlijk gezegd een reden om er mee te stoppen, want wat bijna iedereen doet, dat is eigenlijk niks. maar toe maar, ik vind het leuk om te doen en het houdt me van de straat. naast het schrijven van columns ben ik ook liefhebber van het lezen van columns en ik moet zeggen er zijn er bij van hoog niveau. tot mijn favorieten behoren onder andere sheila sitalsing en sylvain, ephimenco, niet omdat ik het altijd met ze eens ben, maar om de manier waarop ze naar de dingen kijken en hoe ze hun gedachten daarover weten te formuleren. columnisten hoeven wat mij betreft niet aan al te veel voorwaarden te voldoen dan alleen, dat ze in een zekere mate objectief zijn en geen taalfouten maken. er zijn dan ook maar weinig door mij gelezen of beluisterde columnisten, die ik zou willen bekritiseren. gewoon hun verhaal aanhoren en laten bezinken is de boodschap. daar is, heb ik laatst ontdekt één uitzondering op: angela de jong columniste/recensente van het ad en dus ook de stentor. zij kijkt tv en doet daar graag haar licht in de genoemde dagbladen over schijnen. echt goed schrijven kan ze niet, al is dat geen punt, maar waar het haar ten ene male ontbreekt is ook maar een greintje objectiviteit. ooit was ze vaste bijzit van eva jinek, maar met haar positie als recensent was dat niet goed verenigbaar. exit dus, maar dat weerhoudt haar er niet van haar liefde voor jinek met grote regelmaat aan het papier toe te vertrouwen. zozeer zelfs, dat ze zichzelf voorbij loopt in lofbetuigingen aan haar favoriete talkshowvrouw. laatst liep ze leeg over het gesprek, dat jinek had met azarkan van denk en noemde dat het interview van het jaar, waarin naar haar zeggen jinek glorieerde en tot grote hoogte steeg. voor mij reden om dat interview eens te bekijken. maar wat schetste mijn verbazing toen ik moest vaststellen, dat niet eva jinek als winnaar uit die verbale confrontatie tevoorschijn kwam, maar azarkan. zelden, misschien wel nooit, zag ik een talkshow presentatrice in een gesprek, zo zichzelf en de regie verliezen. het lukte haar niet om door de ijzerenheinigheid van azarkan heen te breken, zelfs niet toen zij te hulp werd geschoten door andere tafelgasten. en toen ik dat had gezien begreep ik het opeens: tv columniste /recensente angela de jong laat zich, als het om eva jinek gaat vooral leiden door gevoelens en daar zou een columnist beter niet aan toegeven. hoe moeilijk, dat soms ook is. column terugluisteren? klik hier. ria van hien
Zo’n 70 % van de Nederlandse bevolking bestaat uit columnisten, vloggers, bloggers, twitterraars en andersoortige sociale mediagebruikers. En een van hen ben ik. Eerlijk gezegd een reden om er mee te stoppen, want wat bijna iedereen doet, dat is eigenlijk niks. Maar toe maar, ik vind het leuk om te doen en het houdt me van de straat. Naast het schrijven van columns ben ik ook liefhebber van het lezen van columns en ik moet zeggen er zijn er bij van hoog niveau. Tot mijn favorieten behoren onder andere Sheila Sitalsing en Sylvain, Ephimenco, niet omdat ik het altijd met ze eens ben, maar om de manier waarop ze naar de dingen kijken en hoe ze hun gedachten daarover weten te formuleren.
Columnisten hoeven wat mij betreft niet aan al te veel voorwaarden te voldoen dan alleen, dat ze in een zekere mate objectief zijn en geen taalfouten maken. Er zijn dan ook maar weinig door mij gelezen of beluisterde columnisten, die ik zou willen bekritiseren. Gewoon hun verhaal aanhoren en laten bezinken is de boodschap. Daar is, heb ik laatst ontdekt één uitzondering op: Angela de Jong columniste/recensente van het AD en dus ook de Stentor. Zij kijkt TV en doet daar graag haar licht in de genoemde dagbladen over schijnen. Echt goed schrijven kan ze niet, al is dat geen punt, maar waar het haar ten ene male ontbreekt is ook maar een greintje objectiviteit. Ooit was ze vaste bijzit van Eva Jinek, maar met haar positie als recensent was dat niet goed verenigbaar. Exit dus, maar dat weerhoudt haar er niet van haar liefde voor Jinek met grote regelmaat aan het papier toe te vertrouwen. Zozeer zelfs, dat ze zichzelf voorbij loopt in lofbetuigingen aan haar favoriete talkshowvrouw. Laatst liep ze leeg over het gesprek, dat Jinek had met Azarkan van Denk en noemde dat het interview van het jaar, waarin naar haar zeggen Jinek glorieerde en tot grote hoogte steeg. Voor mij reden om dat interview eens te bekijken. Maar wat schetste mijn verbazing toen ik moest vaststellen, dat niet Eva Jinek als winnaar uit die verbale confrontatie tevoorschijn kwam, maar Azarkan. Zelden, misschien wel nooit, zag ik een talkshow presentatrice in een gesprek, zo zichzelf en de regie verliezen. Het lukte haar niet om door de ijzerenheinigheid van Azarkan heen te breken, zelfs niet toen zij te hulp werd geschoten door andere tafelgasten. En toen ik dat had gezien begreep ik het opeens: tv columniste /recensente Angela de Jong laat zich, als het om Eva Jinek gaat vooral leiden door gevoelens en daar zou een columnist beter niet aan toegeven. Hoe moeilijk, dat soms ook is.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
zo’n 70 % van de nederlandse bevolking bestaat uit columnisten, vloggers, bloggers, twitterraars en andersoortige sociale mediagebruikers. en een van hen ben ik. eerlijk gezegd een reden om er mee te stoppen, want wat bijna iedereen doet, dat is eigenlijk niks. maar toe maar, ik vind het leuk om te doen en het houdt me van de straat. naast het schrijven van columns ben ik ook liefhebber van het lezen van columns en ik moet zeggen er zijn er bij van hoog niveau. tot mijn favorieten behoren onder andere sheila sitalsing en sylvain, ephimenco, niet omdat ik het altijd met ze eens ben, maar om de manier waarop ze naar de dingen kijken en hoe ze hun gedachten daarover weten te formuleren. columnisten hoeven wat mij betreft niet aan al te veel voorwaarden te voldoen dan alleen, dat ze in een zekere mate objectief zijn en geen taalfouten maken. er zijn dan ook maar weinig door mij gelezen of beluisterde columnisten, die ik zou willen bekritiseren. gewoon hun verhaal aanhoren en laten bezinken is de boodschap. daar is, heb ik laatst ontdekt één uitzondering op: angela de jong columniste/recensente van het ad en dus ook de stentor. zij kijkt tv en doet daar graag haar licht in de genoemde dagbladen over schijnen. echt goed schrijven kan ze niet, al is dat geen punt, maar waar het haar ten ene male ontbreekt is ook maar een greintje objectiviteit. ooit was ze vaste bijzit van eva jinek, maar met haar positie als recensent was dat niet goed verenigbaar. exit dus, maar dat weerhoudt haar er niet van haar liefde voor jinek met grote regelmaat aan het papier toe te vertrouwen. zozeer zelfs, dat ze zichzelf voorbij loopt in lofbetuigingen aan haar favoriete talkshowvrouw. laatst liep ze leeg over het gesprek, dat jinek had met azarkan van denk en noemde dat het interview van het jaar, waarin naar haar zeggen jinek glorieerde en tot grote hoogte steeg. voor mij reden om dat interview eens te bekijken. maar wat schetste mijn verbazing toen ik moest vaststellen, dat niet eva jinek als winnaar uit die verbale confrontatie tevoorschijn kwam, maar azarkan. zelden, misschien wel nooit, zag ik een talkshow presentatrice in een gesprek, zo zichzelf en de regie verliezen. het lukte haar niet om door de ijzerenheinigheid van azarkan heen te breken, zelfs niet toen zij te hulp werd geschoten door andere tafelgasten. en toen ik dat had gezien begreep ik het opeens: tv columniste /recensente angela de jong laat zich, als het om eva jinek gaat vooral leiden door gevoelens en daar zou een columnist beter niet aan toegeven. hoe moeilijk, dat soms ook is. column terugluisteren? klik hier. ria van hien
zo’n 70 % van de nederlandse bevolking bestaat uit columnisten, vloggers, bloggers, twitterraars en andersoortige sociale mediagebruikers. en een van hen ben ik. eerlijk gezegd een reden om er mee te stoppen, want wat bijna iedereen doet, dat is eigenlijk niks. maar toe maar, ik vind het leuk om te doen en het houdt me van de straat. naast het schrijven van columns ben ik ook liefhebber van het lezen van columns en ik moet zeggen er zijn er bij van hoog niveau. tot mijn favorieten behoren onder andere sheila sitalsing en sylvain, ephimenco, niet omdat ik het altijd met ze eens ben, maar om de manier waarop ze naar de dingen kijken en hoe ze hun gedachten daarover weten te formuleren. columnisten hoeven wat mij betreft niet aan al te veel voorwaarden te voldoen dan alleen, dat ze in een zekere mate objectief zijn en geen taalfouten maken. er zijn dan ook maar weinig door mij gelezen of beluisterde columnisten, die ik zou willen bekritiseren. gewoon hun verhaal aanhoren en laten bezinken is de boodschap. daar is, heb ik laatst ontdekt één uitzondering op: angela de jong columniste/recensente van het ad en dus ook de stentor. zij kijkt tv en doet daar graag haar licht in de genoemde dagbladen over schijnen. echt goed schrijven kan ze niet, al is dat geen punt, maar waar het haar ten ene male ontbreekt is ook maar een greintje objectiviteit. ooit was ze vaste bijzit van eva jinek, maar met haar positie als recensent was dat niet goed verenigbaar. exit dus, maar dat weerhoudt haar er niet van haar liefde voor jinek met grote regelmaat aan het papier toe te vertrouwen. zozeer zelfs, dat ze zichzelf voorbij loopt in lofbetuigingen aan haar favoriete talkshowvrouw. laatst liep ze leeg over het gesprek, dat jinek had met azarkan van denk en noemde dat het interview van het jaar, waarin naar haar zeggen jinek glorieerde en tot grote hoogte steeg. voor mij reden om dat interview eens te bekijken. maar wat schetste mijn verbazing toen ik moest vaststellen, dat niet eva jinek als winnaar uit die verbale confrontatie tevoorschijn kwam, maar azarkan. zelden, misschien wel nooit, zag ik een talkshow presentatrice in een gesprek, zo zichzelf en de regie verliezen. het lukte haar niet om door de ijzerenheinigheid van azarkan heen te breken, zelfs niet toen zij te hulp werd geschoten door andere tafelgasten. en toen ik dat had gezien begreep ik het opeens: tv columniste /recensente angela de jong laat zich, als het om eva jinek gaat vooral leiden door gevoelens en daar zou een columnist beter niet aan toegeven. hoe moeilijk, dat soms ook is. column terugluisteren? klik hier. ria van hien