het is in de loop der jaren steeds moeilijker geworden om voor je verjaardag of een andere feestelijke gelegenheid telkens weer een cadeautje te verzinnen. dat geldt zowel bij de beantwoording van de vraag: wat zou je graag willen hebben’, als voor de andersom te stellen vraag: ‘wat zal ik nou toch eens geven’? je hebt immers alles al en je ‘verzin nog weer eens iets anders, iets origineels’ vermogen, is al lang en breed uitgeput. gelukkig staat een mens niet alleen in dit vraagstuk en zijn er altijd hulpvaardige en vindingrijke middenstanders, die je aan een leuk cadeautje willen helpen. de ideale win win situatie zou je haast zeggen. zij helpen jou van een probleem af, en jij draagt bij aan de verhoging van hun omzet. sterker nog je wordt niet alleen van een probleem afgeholpen je wekt zelfs nog de indruk van originaliteit. kreeg of gaf je vroeger op een verjaardag allerlei nuttige voorwerpen, van sokken tot ovenhandschoenen, of allerlei andere nuttige schippercadeaus, steeds vaker verwerden need to have cadeaus tot nice to have presentjes. niet nodig, niet nuttig, maar wel leuk. zo werd ons leven verrijkt met boekenbonnen, cadeaubonnen,vvvbonnen, theaterbonnen, hotelbonnen, weet ik veel bonnen, bonbonnen en af en toe een politiebon. ook leuke kunstwerkjes doen het tegenwoordig goed. één van de laatste loten aan de stam van de cadeautjes is de the gift for two bon een bon, die past in de moderne tijd van codes en wachtwoorden. de uitleg over hoe het allemaal precies in zijn werk gaat zal ik u hier maar besparen, maar het is een prachtige aanvulling op het al bestaande cadeautjespakket. terugkijkend heb ik al heel wat van dit soort presentjes ontvangen en eerlijk gezegd, het heeft mijn leven zelfs verrijkt. ik ben op plekken geweest, waar ik anders nooit naar toe zou gaan. ik hebben dingen gedaan, die ik normaal nooit zou hebben gedaan. de laatste consumeerde ik op een wijnproeverij in havelte of all places. gisteravond om precies te zijn. op de fiets, want het weer was mooi en voor een onmatig mens als ik was het de vraag hoeveel wijn ik te proeven (lees te verstouwen) ik zou hebben. dat laatste leg ik even uit. kijk ik ben geen echte proever, ik ben een drinker. dus wijn opsnuiven, gorgelen en uitspugen, dat is er niet bij. ik vind dat maar niks. zo`n bakje op tafel, waarin uitgebreid gekotst kan worden. nee dat is niets voor mij. als er dat dan toch moet gebeuren, dan liever uit het zicht van anderen, in alle luidruchtige stilte. en een fietstochtje na zo’n intensieve wijnpoeverij is in dit verband niet alleen ontspannend, maar vooral goed voor het verweken van het genotene. de proefavond was gezellig, de wijnen waren lekker en de fietstocht was aangenaam. benieuwd wat voor verrassingsbonnen nog meer op mijn pad gaan komen. ria van hien
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
het is in de loop der jaren steeds moeilijker geworden om voor je verjaardag of een andere feestelijke gelegenheid telkens weer een cadeautje te verzinnen. dat geldt zowel bij de beantwoording van de vraag: wat zou je graag willen hebben’, als voor de andersom te stellen vraag: ‘wat zal ik nou toch eens geven’? je hebt immers alles al en je ‘verzin nog weer eens iets anders, iets origineels’ vermogen, is al lang en breed uitgeput. gelukkig staat een mens niet alleen in dit vraagstuk en zijn er altijd hulpvaardige en vindingrijke middenstanders, die je aan een leuk cadeautje willen helpen. de ideale win win situatie zou je haast zeggen. zij helpen jou van een probleem af, en jij draagt bij aan de verhoging van hun omzet. sterker nog je wordt niet alleen van een probleem afgeholpen je wekt zelfs nog de indruk van originaliteit. kreeg of gaf je vroeger op een verjaardag allerlei nuttige voorwerpen, van sokken tot ovenhandschoenen, of allerlei andere nuttige schippercadeaus, steeds vaker verwerden need to have cadeaus tot nice to have presentjes. niet nodig, niet nuttig, maar wel leuk. zo werd ons leven verrijkt met boekenbonnen, cadeaubonnen,vvvbonnen, theaterbonnen, hotelbonnen, weet ik veel bonnen, bonbonnen en af en toe een politiebon. ook leuke kunstwerkjes doen het tegenwoordig goed. één van de laatste loten aan de stam van de cadeautjes is de the gift for two bon een bon, die past in de moderne tijd van codes en wachtwoorden. de uitleg over hoe het allemaal precies in zijn werk gaat zal ik u hier maar besparen, maar het is een prachtige aanvulling op het al bestaande cadeautjespakket. terugkijkend heb ik al heel wat van dit soort presentjes ontvangen en eerlijk gezegd, het heeft mijn leven zelfs verrijkt. ik ben op plekken geweest, waar ik anders nooit naar toe zou gaan. ik hebben dingen gedaan, die ik normaal nooit zou hebben gedaan. de laatste consumeerde ik op een wijnproeverij in havelte of all places. gisteravond om precies te zijn. op de fiets, want het weer was mooi en voor een onmatig mens als ik was het de vraag hoeveel wijn ik te proeven (lees te verstouwen) ik zou hebben. dat laatste leg ik even uit. kijk ik ben geen echte proever, ik ben een drinker. dus wijn opsnuiven, gorgelen en uitspugen, dat is er niet bij. ik vind dat maar niks. zo`n bakje op tafel, waarin uitgebreid gekotst kan worden. nee dat is niets voor mij. als er dat dan toch moet gebeuren, dan liever uit het zicht van anderen, in alle luidruchtige stilte. en een fietstochtje na zo’n intensieve wijnpoeverij is in dit verband niet alleen ontspannend, maar vooral goed voor het verweken van het genotene. de proefavond was gezellig, de wijnen waren lekker en de fietstocht was aangenaam. benieuwd wat voor verrassingsbonnen nog meer op mijn pad gaan komen. ria van hien
Het is in de loop der jaren steeds moeilijker geworden om voor je verjaardag of een andere feestelijke gelegenheid telkens weer een cadeautje te verzinnen. Dat geldt zowel bij de beantwoording van de vraag: Wat zou je graag willen hebben’, als voor de andersom te stellen vraag: ‘wat zal ik nou toch eens geven’?
Je hebt immers alles al en je ‘verzin nog weer eens iets anders, iets origineels’ vermogen, is al lang en breed uitgeput. Gelukkig staat een mens niet alleen in dit vraagstuk en zijn er altijd hulpvaardige en vindingrijke middenstanders, die je aan een leuk cadeautje willen helpen. De ideale win win situatie zou je haast zeggen. Zij helpen jou van een probleem af, en jij draagt bij aan de verhoging van hun omzet. Sterker nog je wordt niet alleen van een probleem afgeholpen je wekt zelfs nog de indruk van originaliteit. Kreeg of gaf je vroeger op een verjaardag allerlei nuttige voorwerpen, van sokken tot ovenhandschoenen, of allerlei andere nuttige schippercadeaus, steeds vaker verwerden need to have cadeaus tot nice to have presentjes. Niet nodig, niet nuttig, maar wel leuk. Zo werd ons leven verrijkt met boekenbonnen, cadeaubonnen,vvvbonnen, theaterbonnen, hotelbonnen, weet ik veel bonnen, bonbonnen en af en toe een politiebon. Ook leuke kunstwerkjes doen het tegenwoordig goed. Één van de laatste loten aan de stam van de cadeautjes is de the gift for two Bon een bon, die past in de moderne tijd van codes en wachtwoorden. De uitleg over hoe het allemaal precies in zijn werk gaat zal ik u hier maar besparen, maar het is een prachtige aanvulling op het al bestaande cadeautjespakket. Terugkijkend heb ik al heel wat van dit soort presentjes ontvangen en eerlijk gezegd, het heeft mijn leven zelfs verrijkt. Ik ben op plekken geweest, waar ik anders nooit naar toe zou gaan. Ik hebben dingen gedaan, die ik normaal nooit zou hebben gedaan. De laatste consumeerde ik op een wijnproeverij in Havelte of all places. Gisteravond om precies te zijn. Op de fiets , want het weer was mooi en voor een onmatig mens als ik was het de vraag hoeveel wijn ik te proeven (lees te verstouwen) ik zou hebben. Dat laatste leg ik even uit. Kijk ik ben geen echte proever, ik ben een drinker. Dus wijn opsnuiven, gorgelen en uitspugen , dat is er niet bij.
Ik vind dat maar niks. Zo`n bakje op tafel, waarin uitgebreid gekotst kan worden. Nee dat is niets voor mij. Als er dat dan toch moet gebeuren, dan liever uit het zicht van anderen , in alle luidruchtige stilte. En een fietstochtje na zo’n intensieve wijnpoeverij is in dit verband niet alleen ontspannend, maar vooral goed voor het verweken van het genotene.
De proefavond was gezellig, de wijnen waren lekker en de fietstocht was aangenaam. Benieuwd wat voor verrassingsbonnen nog meer op mijn pad gaan komen.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
het is in de loop der jaren steeds moeilijker geworden om voor je verjaardag of een andere feestelijke gelegenheid telkens weer een cadeautje te verzinnen. dat geldt zowel bij de beantwoording van de vraag: wat zou je graag willen hebben’, als voor de andersom te stellen vraag: ‘wat zal ik nou toch eens geven’? je hebt immers alles al en je ‘verzin nog weer eens iets anders, iets origineels’ vermogen, is al lang en breed uitgeput. gelukkig staat een mens niet alleen in dit vraagstuk en zijn er altijd hulpvaardige en vindingrijke middenstanders, die je aan een leuk cadeautje willen helpen. de ideale win win situatie zou je haast zeggen. zij helpen jou van een probleem af, en jij draagt bij aan de verhoging van hun omzet. sterker nog je wordt niet alleen van een probleem afgeholpen je wekt zelfs nog de indruk van originaliteit. kreeg of gaf je vroeger op een verjaardag allerlei nuttige voorwerpen, van sokken tot ovenhandschoenen, of allerlei andere nuttige schippercadeaus, steeds vaker verwerden need to have cadeaus tot nice to have presentjes. niet nodig, niet nuttig, maar wel leuk. zo werd ons leven verrijkt met boekenbonnen, cadeaubonnen,vvvbonnen, theaterbonnen, hotelbonnen, weet ik veel bonnen, bonbonnen en af en toe een politiebon. ook leuke kunstwerkjes doen het tegenwoordig goed. één van de laatste loten aan de stam van de cadeautjes is de the gift for two bon een bon, die past in de moderne tijd van codes en wachtwoorden. de uitleg over hoe het allemaal precies in zijn werk gaat zal ik u hier maar besparen, maar het is een prachtige aanvulling op het al bestaande cadeautjespakket. terugkijkend heb ik al heel wat van dit soort presentjes ontvangen en eerlijk gezegd, het heeft mijn leven zelfs verrijkt. ik ben op plekken geweest, waar ik anders nooit naar toe zou gaan. ik hebben dingen gedaan, die ik normaal nooit zou hebben gedaan. de laatste consumeerde ik op een wijnproeverij in havelte of all places. gisteravond om precies te zijn. op de fiets, want het weer was mooi en voor een onmatig mens als ik was het de vraag hoeveel wijn ik te proeven (lees te verstouwen) ik zou hebben. dat laatste leg ik even uit. kijk ik ben geen echte proever, ik ben een drinker. dus wijn opsnuiven, gorgelen en uitspugen, dat is er niet bij. ik vind dat maar niks. zo`n bakje op tafel, waarin uitgebreid gekotst kan worden. nee dat is niets voor mij. als er dat dan toch moet gebeuren, dan liever uit het zicht van anderen, in alle luidruchtige stilte. en een fietstochtje na zo’n intensieve wijnpoeverij is in dit verband niet alleen ontspannend, maar vooral goed voor het verweken van het genotene. de proefavond was gezellig, de wijnen waren lekker en de fietstocht was aangenaam. benieuwd wat voor verrassingsbonnen nog meer op mijn pad gaan komen. ria van hien
het is in de loop der jaren steeds moeilijker geworden om voor je verjaardag of een andere feestelijke gelegenheid telkens weer een cadeautje te verzinnen. dat geldt zowel bij de beantwoording van de vraag: wat zou je graag willen hebben’, als voor de andersom te stellen vraag: ‘wat zal ik nou toch eens geven’? je hebt immers alles al en je ‘verzin nog weer eens iets anders, iets origineels’ vermogen, is al lang en breed uitgeput. gelukkig staat een mens niet alleen in dit vraagstuk en zijn er altijd hulpvaardige en vindingrijke middenstanders, die je aan een leuk cadeautje willen helpen. de ideale win win situatie zou je haast zeggen. zij helpen jou van een probleem af, en jij draagt bij aan de verhoging van hun omzet. sterker nog je wordt niet alleen van een probleem afgeholpen je wekt zelfs nog de indruk van originaliteit. kreeg of gaf je vroeger op een verjaardag allerlei nuttige voorwerpen, van sokken tot ovenhandschoenen, of allerlei andere nuttige schippercadeaus, steeds vaker verwerden need to have cadeaus tot nice to have presentjes. niet nodig, niet nuttig, maar wel leuk. zo werd ons leven verrijkt met boekenbonnen, cadeaubonnen,vvvbonnen, theaterbonnen, hotelbonnen, weet ik veel bonnen, bonbonnen en af en toe een politiebon. ook leuke kunstwerkjes doen het tegenwoordig goed. één van de laatste loten aan de stam van de cadeautjes is de the gift for two bon een bon, die past in de moderne tijd van codes en wachtwoorden. de uitleg over hoe het allemaal precies in zijn werk gaat zal ik u hier maar besparen, maar het is een prachtige aanvulling op het al bestaande cadeautjespakket. terugkijkend heb ik al heel wat van dit soort presentjes ontvangen en eerlijk gezegd, het heeft mijn leven zelfs verrijkt. ik ben op plekken geweest, waar ik anders nooit naar toe zou gaan. ik hebben dingen gedaan, die ik normaal nooit zou hebben gedaan. de laatste consumeerde ik op een wijnproeverij in havelte of all places. gisteravond om precies te zijn. op de fiets, want het weer was mooi en voor een onmatig mens als ik was het de vraag hoeveel wijn ik te proeven (lees te verstouwen) ik zou hebben. dat laatste leg ik even uit. kijk ik ben geen echte proever, ik ben een drinker. dus wijn opsnuiven, gorgelen en uitspugen, dat is er niet bij. ik vind dat maar niks. zo`n bakje op tafel, waarin uitgebreid gekotst kan worden. nee dat is niets voor mij. als er dat dan toch moet gebeuren, dan liever uit het zicht van anderen, in alle luidruchtige stilte. en een fietstochtje na zo’n intensieve wijnpoeverij is in dit verband niet alleen ontspannend, maar vooral goed voor het verweken van het genotene. de proefavond was gezellig, de wijnen waren lekker en de fietstocht was aangenaam. benieuwd wat voor verrassingsbonnen nog meer op mijn pad gaan komen. ria van hien
Het is in de loop der jaren steeds moeilijker geworden om voor je verjaardag of een andere feestelijke gelegenheid telkens weer een cadeautje te verzinnen. Dat geldt zowel bij de beantwoording van de vraag: Wat zou je graag willen hebben’, als voor de andersom te stellen vraag: ‘wat zal ik nou toch eens geven’?
