Het was de bedoeling, dat ik mij deze week onledig zou houden met het lopen van de Vierdaagse van Nijmegen. Voor de zesde keer. Maar daar is, helaas, door allerlei lichamelijk ongemak helemaal niets van terecht gekomen. Maar ik troost mij met de gedachte, dat ik volgend jaar gewoon weer kan aansluiten bij de vele […]
En toen werd alles, terwijl de boer van vorige week dapper en onverstoorbaar doorploegde, toen werd alles toch weer anders. Waar ik behoefte heb aan regelmaat, daar is het in mijn particuliere bestaan één en al chaos. Mijn verlangen naar een stip op de horizon, mijn verlangen naar een zekere vastigheid een zekere regelmaat, begint […]
En de boer, hij ploegde voort. Ja wie herinnert zich de dichter J.W.F Werumeus Buning niet, die in 1935, toen de boerenstand ook al onder druk stond, een gedicht wijdde, een ode bracht, aan de onverstoorbare werkijver van de boerenbevolking. Een van mijn voorvaderen, Hannes, was een boerenzoon in Doornspijk, die op jonge leeftijd de […]
Er is een tijd geweest, dat ik heilig geloofde in de eerlijkheid en integriteit van onze volksvertegenwoordigers in het Haagse. Dat ik erin geloofde, dat er (ik beperk mij tot de Tweede Kamer en de regering) alleen maar mensen zaten met in ieder geval een gezond verstand en een hoogstaand karakter . Dat het ministerschap […]
Het is juni 1987. Sinds februari 1986 ben ik korpschef van gemeente politie Steenwijk. Een Blauwe Maandag dus eigenlijk, maar natuurlijk ben ik, zoals dat hoort, door de collega’s van de Steenwijker politie en de collega korpschefs van de provincie al behoorlijk ingewerkt en bijgepraat. Máár, niet in alle opzichten en tot in detail. Zo […]
Ergens midden 1985 ben ik aangeland in Steenwijk, een stadje waarvan ik in de geschiedenisboeken heb gelezen over een succesvolle belegering door prins Maurits, die (een klein weetje) wèl over de juiste papieren beschikte om zich veldheer te mogen noemen, en dat ik vanuit de trein naar Leeuwarden wel eens voorbij heb zien flitsen. Maar […]
Het is niet goed om als columnist te lang in een onderwerp te blijven hangen. Te vaak over hetzelfde te schrijven. En dat was ook één van mijn voornemens, toen ik besloot mijn wekelijkse schrijfseltjes voor de SLOS nog een tijdje te blijven maken. Maar net als met alle andere goede voornemens, bleek ook dit […]
Op dinsdagmiddag 31 mei 2022 om ongeveer vijf uur heeft Sophie Bogers, mijn lieve kleindochter haar ongelijke strijd opgegeven. Een ongelijke strijd, die ze vanaf haar geboorte, bijna acht jaar geleden, moest voeren tegen zoiets ongrijpbaars als een DNA foutje. Niet bij elkaar passende genen of zoiets. Die strijd heeft Sophie, gesteund door Willem, Sandra […]
