Pompeblêd en Proemevlaai door Hans Bogers
Een gebit zonder end. (of Sieb van der Laan).
De eerste tandarts bij wie mijn gebit onder ogen kwam, merkte al fijntjes op, dat wat een haag van ivoren wachters zou moeten worden, niet veel meer zou zijn dan een marsepeinen gebit. En hij heeft gelijk gekregen. Wat mijn tanden en kiezen betreft is mijn leven één en al kommer en kwel. Met als gevolg een welhaast ontelbaar aantal vullingen, kronen, stifttanden, bruggen, wortelkanaalbehandelingen en kaakontstekingen. Je kan het zo gek allemaal niet bedenken, of ik heb het gehad, met als klap op de vuurpijl een ontwortelde brug, waarvan één van de pijlers zijn functie als steunpilaar verder weigerde uit te voeren. Een hangbrug zeg maar. Voor de vervanging van die hangbrug (een vergelijking met de Looijersbrug dringt zich hier op, maar dat is louter toeval) voor die vervanging dus, moest ik een vervolgafspraak maken. Kun je vanmiddag nog, om 16.15 uur, vroeg de tandarts (want haast leek geboden). Helaas, was mijn reactie, ik heb vanmiddag een etentje in Zwolle en daarna ga ik naar een optreden van Sieb van der Laan. Verbaasd keek de tandarts mij aan. Een marsepeinen gebit, dat is tot daar aan toe, scheen hij te denken, maar genieten van een optreden van Sieb van der Laan, nee daar kon hij zich helemaal geen voorstelling van maken. En ook zijn charmante assistentie keek mij vriendelijk, maar met niet begrijpende ogen aan. Sieb van der Laan, wat valt daar nou om te lachen. Of het door de nog niet helemaal uitgewerkte verdoving kwam, of door mijn vergrijzing, dat weet ik niet, maar het kwartje viel niet onmiddellijk. Sieb van der Laan? Syb van der Ploeg moest het natuurlijk zijn! Dat is bepaald wel andere koek. Ik redde nog wat er te redden viel door uit te leggen, dat ik naar een optreden ging van Gé Reinders en Syb van der Ploeg in het Odeon in Zwolle. En daar konden de tandarts en zijn assistentie zich gelukkig wel weer iets bij voorstellen
Het heeft even geduurd voor het voorval me losliet, maar na het nuttigen van gemarineerde kibbeling, een heerlijk krokante zalm en een toetje van warme kersen met ijs en slagroom kon ik onbekommerd, niet gehinderd door gedachten aan dat dementie achtige voorval, genieten van Syb van der Ploeg, Gé Reinders en Wiebe Kaspers. Pompeblêd en Proemevlaai. Wat een geweldige voorstelling. Een paar wat mindere nummers daargelaten, stuk voor stuk prachtige liedjes en mooie muziek. Zoals ‘Achter de Horizon’, ‘Weg is Weg’, met voor mij als hoogtepunten de voor piano gearrangeerde toppers ‘Een Nije Dei’ en ‘Blaosmuziek’.
Ja, het was genieten geblazen, al deed het gevoelige ‘Aad waere mit dich’ me toch even terugdenken aan dat moment bij de tandarts. Oud worden: Ja graag, als dat maar niet betekent, dat ik Syb en Sieb te vaak door elkaar ga halen.
