sinds de nieuwjaarstoespraak van burgemeester marja van der tas op 6 januari 2015 heeft de steenwieker toor’n de gemoederen in steenwijk danig beziggehouden. en terecht, want de steenwieker toor’n is hèt symbool van steenwijk. de skyline van steenwijk avant la lettre wordt sinds mensenheugenis bepaald door de toren van de sint clemenskerk. een toren, waar je nooit en te nimmer omheen kunt. meer nog dan een prachtig bouwsel, opgetrokken uit hout stenen en cement, meer nog dan het raakpunt van hemel en aarde: de steenwijker toren is een emotie. een diepgaand gevoel. in beide opzichten toch nog vaak miskend. nou kun je dat de burgemeester niet echt kwalijk nemen. haar hart ligt nu eenmaal niet in steenwijk, in steenwijkerland, maar het is goed, dat er af en toe mensen opstaan, die de steenwieker toor’n de plaats toebedelen die hem rechtens en ten diepste toekomt. hoog uittorenend boven de olde veste, letterlijk en figuurlijk in de schijnwerpers, alle kerkuilen ten spijt in het midden van ons bestaan. steenwijkers gaan niet dood! zij komen ooit in de omstandigheid te verkeren, dat ze de toor’n niet meer kunnen zien. zoiets zegt veel, zo niet alles over de waarde van de steenwieker toor’n. het gedicht waarin die alles omvattende emotie ooit werd verwoord, is alweer lang geleden geschreven door aart keizer en op muziek van paul mccartney vertolkt door fragment en gerard buisman. geworden zelfs tot het volkslied van steenwijk. dat dit gedicht door de gemeente nooit op z’n waarde is geschat is net zo pijnlijk als het ontbreken van enig bestuurlijk inzicht in de steenwijker toren zelf. en het mag een gotspe heten, dat niet dit gedicht een plaatsje heeft gekregen in de toren, maar dat in plaats daarvan een winnend versje van een gedichtenwedstrijd op een van zijn muren werd aangebracht. toch zal dit alles de steenwijker toor’n en zijn vaste bewoner de torenman een zorg zijn. zij staan daar ver boven. ria van hien
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
sinds de nieuwjaarstoespraak van burgemeester marja van der tas op 6 januari 2015 heeft de steenwieker toor’n de gemoederen in steenwijk danig beziggehouden. en terecht, want de steenwieker toor’n is hèt symbool van steenwijk. de skyline van steenwijk avant la lettre wordt sinds mensenheugenis bepaald door de toren van de sint clemenskerk. een toren, waar je nooit en te nimmer omheen kunt. meer nog dan een prachtig bouwsel, opgetrokken uit hout stenen en cement, meer nog dan het raakpunt van hemel en aarde: de steenwijker toren is een emotie. een diepgaand gevoel. in beide opzichten toch nog vaak miskend. nou kun je dat de burgemeester niet echt kwalijk nemen. haar hart ligt nu eenmaal niet in steenwijk, in steenwijkerland, maar het is goed, dat er af en toe mensen opstaan, die de steenwieker toor’n de plaats toebedelen die hem rechtens en ten diepste toekomt. hoog uittorenend boven de olde veste, letterlijk en figuurlijk in de schijnwerpers, alle kerkuilen ten spijt in het midden van ons bestaan. steenwijkers gaan niet dood! zij komen ooit in de omstandigheid te verkeren, dat ze de toor’n niet meer kunnen zien. zoiets zegt veel, zo niet alles over de waarde van de steenwieker toor’n. het gedicht waarin die alles omvattende emotie ooit werd verwoord, is alweer lang geleden geschreven door aart keizer en op muziek van paul mccartney vertolkt door fragment en gerard buisman. geworden zelfs tot het volkslied van steenwijk. dat dit gedicht door de gemeente nooit op z’n waarde is geschat is net zo pijnlijk als het ontbreken van enig bestuurlijk inzicht in de steenwijker toren zelf. en het mag een gotspe heten, dat niet dit gedicht een plaatsje heeft gekregen in de toren, maar dat in plaats daarvan een winnend versje van een gedichtenwedstrijd op een van zijn muren werd aangebracht. toch zal dit alles de steenwijker toor’n en zijn vaste bewoner de torenman een zorg zijn. zij staan daar ver boven. ria van hien
Sinds de nieuwjaarstoespraak van burgemeester Marja van der Tas op 6 januari 2015 heeft de Steenwieker Toor’n de gemoederen in Steenwijk danig beziggehouden. En terecht, want de Steenwieker Toor’n is hèt symbool van Steenwijk. De skyline van Steenwijk avant la lettre wordt sinds mensenheugenis bepaald door de toren van de Sint Clemenskerk. Een toren, waar je nooit en te nimmer omheen kunt. Meer nog dan een prachtig bouwsel, opgetrokken uit hout stenen en cement, meer nog dan het raakpunt van hemel en aarde: De Steenwijker toren is een emotie. Een diepgaand gevoel. In beide opzichten toch nog vaak miskend. Nou kun je dat de burgemeester niet echt kwalijk nemen. Haar hart ligt nu eenmaal niet in Steenwijk, in Steenwijkerland, maar het is goed, dat er af en toe mensen opstaan, die de Steenwieker Toor’n de plaats toebedelen die hem rechtens en ten diepste toekomt.
Hoog uittorenend boven de Olde Veste, letterlijk en figuurlijk in de schijnwerpers, alle kerkuilen ten spijt in het midden van ons bestaan.
Steenwijkers gaan niet dood! Zij komen ooit in de omstandigheid te verkeren, dat ze de Toor’n niet meer kunnen zien. Zoiets zegt veel, zo niet alles over de waarde van de Steenwieker toor’n.
Het gedicht waarin die alles omvattende emotie ooit werd verwoord, is alweer lang geleden geschreven door Aart Keizer en op muziek van Paul McCartney vertolkt door Fragment en Gerard Buisman. Geworden zelfs tot het volkslied van Steenwijk. Dat dit gedicht door de gemeente nooit op z’n waarde is geschat is net zo pijnlijk als het ontbreken van enig bestuurlijk inzicht in de Steenwijker toren zelf. En het mag een gotspe heten, dat niet dit gedicht een plaatsje heeft gekregen in de toren, maar dat in plaats daarvan een winnend versje van een gedichtenwedstrijd op een van zijn muren werd aangebracht.
Toch zal dit alles de Steenwijker Toor’n en zijn vaste bewoner de Torenman een zorg zijn. Zij staan daar ver boven.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
FunctioneelAltijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
sinds de nieuwjaarstoespraak van burgemeester marja van der tas op 6 januari 2015 heeft de steenwieker toor’n de gemoederen in steenwijk danig beziggehouden. en terecht, want de steenwieker toor’n is hèt symbool van steenwijk. de skyline van steenwijk avant la lettre wordt sinds mensenheugenis bepaald door de toren van de sint clemenskerk. een toren, waar je nooit en te nimmer omheen kunt. meer nog dan een prachtig bouwsel, opgetrokken uit hout stenen en cement, meer nog dan het raakpunt van hemel en aarde: de steenwijker toren is een emotie. een diepgaand gevoel. in beide opzichten toch nog vaak miskend. nou kun je dat de burgemeester niet echt kwalijk nemen. haar hart ligt nu eenmaal niet in steenwijk, in steenwijkerland, maar het is goed, dat er af en toe mensen opstaan, die de steenwieker toor’n de plaats toebedelen die hem rechtens en ten diepste toekomt. hoog uittorenend boven de olde veste, letterlijk en figuurlijk in de schijnwerpers, alle kerkuilen ten spijt in het midden van ons bestaan. steenwijkers gaan niet dood! zij komen ooit in de omstandigheid te verkeren, dat ze de toor’n niet meer kunnen zien. zoiets zegt veel, zo niet alles over de waarde van de steenwieker toor’n. het gedicht waarin die alles omvattende emotie ooit werd verwoord, is alweer lang geleden geschreven door aart keizer en op muziek van paul mccartney vertolkt door fragment en gerard buisman. geworden zelfs tot het volkslied van steenwijk. dat dit gedicht door de gemeente nooit op z’n waarde is geschat is net zo pijnlijk als het ontbreken van enig bestuurlijk inzicht in de steenwijker toren zelf. en het mag een gotspe heten, dat niet dit gedicht een plaatsje heeft gekregen in de toren, maar dat in plaats daarvan een winnend versje van een gedichtenwedstrijd op een van zijn muren werd aangebracht. toch zal dit alles de steenwijker toor’n en zijn vaste bewoner de torenman een zorg zijn. zij staan daar ver boven. ria van hien
sinds de nieuwjaarstoespraak van burgemeester marja van der tas op 6 januari 2015 heeft de steenwieker toor’n de gemoederen in steenwijk danig beziggehouden. en terecht, want de steenwieker toor’n is hèt symbool van steenwijk. de skyline van steenwijk avant la lettre wordt sinds mensenheugenis bepaald door de toren van de sint clemenskerk. een toren, waar je nooit en te nimmer omheen kunt. meer nog dan een prachtig bouwsel, opgetrokken uit hout stenen en cement, meer nog dan het raakpunt van hemel en aarde: de steenwijker toren is een emotie. een diepgaand gevoel. in beide opzichten toch nog vaak miskend. nou kun je dat de burgemeester niet echt kwalijk nemen. haar hart ligt nu eenmaal niet in steenwijk, in steenwijkerland, maar het is goed, dat er af en toe mensen opstaan, die de steenwieker toor’n de plaats toebedelen die hem rechtens en ten diepste toekomt. hoog uittorenend boven de olde veste, letterlijk en figuurlijk in de schijnwerpers, alle kerkuilen ten spijt in het midden van ons bestaan. steenwijkers gaan niet dood! zij komen ooit in de omstandigheid te verkeren, dat ze de toor’n niet meer kunnen zien. zoiets zegt veel, zo niet alles over de waarde van de steenwieker toor’n. het gedicht waarin die alles omvattende emotie ooit werd verwoord, is alweer lang geleden geschreven door aart keizer en op muziek van paul mccartney vertolkt door fragment en gerard buisman. geworden zelfs tot het volkslied van steenwijk. dat dit gedicht door de gemeente nooit op z’n waarde is geschat is net zo pijnlijk als het ontbreken van enig bestuurlijk inzicht in de steenwijker toren zelf. en het mag een gotspe heten, dat niet dit gedicht een plaatsje heeft gekregen in de toren, maar dat in plaats daarvan een winnend versje van een gedichtenwedstrijd op een van zijn muren werd aangebracht. toch zal dit alles de steenwijker toor’n en zijn vaste bewoner de torenman een zorg zijn. zij staan daar ver boven. ria van hien