Vakantie door Hans Bogers.
Terwijl u dit hoort wandel ik door het prachtige centrum van Keulen. De stad waarvan ze zeggen, dat hij niet met Steenwijk op één dag tegelijk is gebouwd. Dankzij de wonderen van techniek, die inmiddels ook bij de slos gewoongoed zijn geworden, is het namelijk mogelijk een column op te nemen, deze op te slaan en hem dan een week later ten gehore te brengen. Machtig mooi is dat. Zo kun je alles vastleggen en het later uitzenden. Prachtige voorbeelden daarvan hoorde ik op 30 mei toen er in het herinneringsprogramma van de lokale omroep memorabele fragmenten uit een grijs en minder grijs verleden werden afgedraaid. Heerlijk. Feesten van herkenning. Stuk voor stuk. Weet je nog wel oudje? Als de dag van gisteren! Alsof er niets gebeurd is! Zwijmelend ondergedompeld zijn in de eindeloze zee van nostalgie. Al die stemmen van onvergetelijk geworden slos medewerkers. Al die programma´s. En dan heb ik het nog maar niet over al die herinneringen, die niet in geluids- en beeldfragmenten zijn bewaard, maar die alleen maar in je hoofd zijn opgeslagen en waarvan sommige alleen voor jou belangrijk en niet voor uitzending vatbaar zijn. Van die dierbare herinneringen, die alleen nog maar zo af en toe bij je boven komen. Bij gelegenheden zoals dit jubileum. Toch schuilt er wel een gevaar in om gebruik te maken van de geboden technische mogelijkheden. Stel je nu toch eens voor, dat ik om wat voor reden dan ook, al dan niet onverhoopt, niet loop te wandelen in Keulen. Of stel je nu toch eens voor, dat dat centrum helemaal niet zo mooi is. Of dat de regen, die ook in Keulen kan vallen roet in het eten heeft gegooid en verregende terrasjes ons deel zijn? Wat dan? Dan heeft niet de techniek gefaald, maar dan heb ik eigenlijk een hoop onzin opgeschreven. Al is dat laatste is natuurlijk wel vaker gebeurd. Daar ligt mijn gewaardeerde luisteraar dan ook weer niet wakker van. Maar om te voorkomen, dat dit probleem zich daadwerkelijk voordoet, zijn er twee oplossingen te bedenken. De eerste is, dat ik deze column niet schrijf en voordraag. Dan praat niemand er meer over. Of, dat deze column als niet geschreven en uitgesproken wordt beschouwd. Met andere woorden, dat hij niet wordt uitgezonden, maar als een soort misbaksel al dan niet wordt opgeslagen met de gedachte, dat hij later misschien nog wel eens gebruikt kan worden. Ik ben benieuwd.