Een Prijs door Hans Bogers
Een prijs.
Veel prijzen hebben we in ons leven niet gewonnen en echt, aan van alles hebben we meegedaan: De lotto, de toto, de postcodeloterijen, bingo’s en nog veel meer van dat soort dingen. Ontelbaar is het aantal lootjes, dat we aan de deur hebben gekocht voor een al dan niet goed doel. Van al die lootjes hebben we, geloof ik, nooit meer wat vernomen. Nooit waren wij dat goede doel.
Maar ho eens even, nou moet ik niet te somber doen, want als ik het nog eens op een rijtje zet, valt het eigenlijk allemaal best wel mee. Sterker nog, ik heb helemaal niets te klagen. Al schrijvend kom ik er erachter, dat het aantal gewonnen prijzen eigenlijk niet gering is. Om ze, zonder waarschijnlijk volledig te zijn maar eens op een rijtje te zetten:Toen ik net in Steenwijk werkte won ik een prachtige kunstlederen poef op een of andere ondernemersbeurs bij de Meenthe. Mijn zoon won ooit eens een televisietoestel, omdat hij bij de juiste boekhandel zijn schoolboeken had gekocht en verder waren daar een soepje van Unox, ijs van Ben and Jerrys ( een paar keer zelfs), lotion en lekkere crème van Dove, 4 kaartjes voor Madurodam, een goed gekrast lot, een gietijzeren stoofpan, een boodschappenpakket bij een inmiddels in Steenwijk ter ziele gegane supermarkt ( daar was overigens wel een gedichtje voor nodig) en natuurlijk niet te vergeten de prijsjes als gevolg van de verlotingen van Vogelclub Steenwijk en Kunst naar Kracht Eesveen. Ik won als zesjarige ooit nog eens een boek naar aanleiding van een foto in een krant in Alphen aan den Rijn en een heel leven later wist ik zelfs een politieklaverjastoernooi in Friesland te winnen. Wat de prijs daarvan was, dat weet ik niet meer, die hebben we waarschijnlijk lekker opgegeten. Dus zoals gezegd: het valt allemaal reuze mee.
Toch was het een grote verrassing toen we een mailtje kregen van Maarten Metz, directeur van een uitgeverij met de merkwaardige naam Gegarandeerd Onregelmatig, met de verheugende mededeling, dat we een wandelboekenprijs hadden gewonnen en dat hij deze prijs graag wilde uitreiken.
Afgelopen woensdag was het dan zover: de dag van onze eerste wandelprijs. Maarten Metz, zoals te verwachten in een eenvoudige maar doelmatige wandeloutfit, want er moest nog wandelroute worden uitgezet in Frederiksoord, kwam hem persoonlijk brengen. Hij had een grote doos in zijn handen met daarin wel 22 prachtige wandelgidsen. Wat dat betreft hebben we nog jaren van wandelplezier voor de boeg. En de wandelroutes, die we al gelopen hebben? Ach die gidsen verloten we gewoon en de kans is groot, dat we die prijs niet winnen. Al zul je me daar dan niet over horen zeuren.
