Vakantie door Hans Bogers
En toen was het opeens weer vakantie. Alsof we nog niet genoeg vakantie hebben gehad. De Voorjaarsvakantie, de Krokusvakantie, de Carnavalsvakantie, de Meivakantie, de Paasvakantie, de Pinkstervakantie en de Hemelvaartsvakantie, vakanties tussendoor en vakanties, waarvan de naam mij even ontschoten is.
Het lijkt wel alsof ons leven door al die vakanties aaneengeregen wordt. Dat er zonder al die vakanties ja helemaal geen leven is! De ene vakantie is nog niet voorbij, of de andere dringt zich al weer onweerstaanbaar aan je op.
Gek zou je er van worden, niet dat ik er een hekel aan heb hoor, aan al die vakanties, integendeel. Ik doe er zelfs van ganser harte en uit volle borst aan mee, maar soms worden die vakanties mij wel eens wat te veel.
Wat! Alweer vakantie! Welke nu weer! Houdt het dan nooit eens op. Het leven begint met de vakantie en het leven eindigt ermee . Vrij naar JC Bloem, mijn favoriete, wat morose en drankzuchtige, dichter: Niet te verzoenen is het leven/ Ten einde is dit nog wel ’t meest/ Te kunnen zeggen/
Het is even/ Tussen twee vakanties/ Luid geweest.
En straks, als we de Zomervakantie weer hebben volbracht, dan krijgen er nog weer een paar op ons bordje om te verteren. De Herfstvakantie, de Najaarsvakantie, de Kerstvakantie, nog wat vakanties tussendoor en een vakantie, waarvan de naam mij even ontschoten is. Om het jaar te besluiten met een korte, maar wel zo hevige Jaarwisselingsvakantie. Opdat wij niet vergeten, waar het in dit leven om gaat: De vakantie.
Overigens is het hier een goede gelegenheid om mijn lans eens te breken voor een naamsverandering. Nu de bouwvak dankzij de door de grote geldwolven onder ons veroorzaakte crisis een kommervol en marginaal bestaan is gaan leiden zou de naam Bouwvakvakantie gewijzigd moeten worden. Een alternatieve naam kan ik hier zo gauw niet bedenken, maar na de Kopwijzervakantie, kom ik daar vast nog wel een keertje op terug.
En met deze laatste zin is meteen een nieuwe vakantienaam geïntroduceerd: de Kopwijzervakantie. Ja zeker ook wij gaan er even tussen uit.
De eerste helft van dit jaar zit er alweer op en het is dus tijd voor een al dan niet welverdiende vakantie. En eerlijk gezegd een maandje even geen kopwijzer zal ons vast geen kwaad doen. Een beetje bijkomen van een half jaar lang programma maken. Gasten uitnodigen. Gesprekken voeren. Een maandje de tijd de journalistieke accu weer wat op te laden om na de vakantie, op de eerste zaterdag van augustus weer fris en fruitig praeties te maeken en plaeties te drèien.