Een digibeet als consument. door Hans Bogers
Het begon allemaal met windows 10. Nu moet u weten, dat ik een digibeet pur sang ben. Mensen in mijn omgeving weten dat al lang en ik wordt dan ook regelmatig met enige meewarigheid bejegend als het om computers gaat. En het is dan ook niet verwonderlijk, dat ik alleen maar onzekerder ben geworden op dat gebied. Als er iets mis is met mijn computer dan zal het vast wel aan mij liggen, denk ik dan. Maar het begon dus met windows 10. Mij was ter ore gekomen, dat dat heel goed voor een mens zou zijn. Omdat de installatie mij persoonlijk niet lukte,wendde ik mij tot mijn computerboer. Wegens enige gedateerdheid van mijn computer was een nieuwe kleurenkaart noodzakelijk en na ampel beraad besloot ik dan maar een nieuwe te kopen, waar windows 10 al op zat. Afgesproken werd, dat alles zou worden overgezet, zodat ik geen last zou hebben van mijn ict handicap. Blij als een kind haalde ik na enige tijd mijn nieuwe computer op, maar het lachen zou me gauw vergaan. Windows 10 stond er keurig op, maar helaas was toch niet alles overgezet. Met enige hulp lukte me dat toch zelf te doen en kon ik aan de slag met mijn Word Office. Jammer genoeg flitste er over mijn scherm regelmatig een mededeling van huishoudelijke aard, die werd vergezeld van een even regelmatige als irriterende aandachtvestigingspingel. Ondanks een waardevolle telefonische tip van mijn computerboer kon ik dat probleem niet verhelpen en bracht ik mijn prachtige computer maar weer terug. Op voorvarende wijze werd het probleem gelukkig verholpen. Inmiddels handig geworden in het aan –en afkoppelen was ik al weer snel in staat om mijn nieuwe maar nu ook opgepimpte computer te installeren en er wat mee te gaan doen. Helaas nu bleek Windows 10 te zijn verdwenen. Nogal vervelend dus, maar dat gedoe had wel als voordeel, dat ik de kamertemperatuur op een lager pitje kon zetten, omdat ik zelf in voldoende opwarming voorzag. Omdat ik toch in de stad moest zijn ging ik even langs bij mijn leverancier. Ik was in staat het nieuwe probleem duidelijk te maken: Eenvoudig op te lossen. Kon ik zelf doen. Even Amsterdam bellen. Fluitje van een cent. En dat zou me een extra ritje met mijn PC schelen. Vrolijk werd afscheid genomen: “Sorry voor de overlast. Doei.” Helaas, dat extra ritje is er toch van gekomen, maar het probleem werd hersteld. Hoopvol sloot ik mijn computer thuis gekomen weer aan en ging ik aan het werk. Het ging perfect. Alleen het uitzetten ging niet zoals het hoort en het psychedelische kleureffect was niet aan mij besteed. Weer was een telefoontje noodzakelijk. Het advies: druk wat langer op de aan- en uitknop tot een zwarte scherm verschijnt. Dat helpt vast , maar je moet het niet te vaak doen, want het is een paardenmiddel en niet goed voor de software.
Epiloog
Het is me inmiddels gelukt mijn column op het scherm te krijgen. Nu nog even uitprinten en maar hopen, dat ik mijn PC daarna gewoon uit kan zetten en dat ik voorlopig van de ellende verlost ben.
