voor het eerst sinds jaren heb ik wat meer aandacht besteed aan de jaarlijkse elfduuzendmarkt in de olde veste. eigenlijk moet ik mij daar een beetje voor schamen, want voor een bijna steenwijker als ik, is de deelname aan deze traditionele gebeurtenis gewoon een verplicht nummer. maar goed beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, heb ik mij afgelopen dinsdag in het gezellige gewoel van de steenwijker binnenstad gestort en heb ik de elf duuzend happening onbevangen ondergaan. ik zeg nadrukkelijk happening, want iets wat ook maar op een kermis leek ontbrak, al was dat niet echt bezwaarlijk heb ik mij, door, in deze materie ervaren steenwijkers, wijs laten maken. de steenwijker, die mij het meest over de elfduuzend markt had kunnen vertellen, henk spreen, is er helaas niet meer. hij had mij vol vuur kunnen vertellen over de 11.000 maagden, die in het jaar 538 samen met prinses ursula naar keulen waren vertrokken. om daar meteen maar aan toe te voegen, dat dat van die 11.000 maagden niet klopte, maar dat dat 11 martelaren moeten zijn geweest. ja, henk had nog breed kunnen uitweiden over de twee varianten van het ursulaverhaal. maar helaas we zullen het zonder henk moeten doen en ons realiseren, dat wikipedia en dat soort bronnen nooit kunnen tippen aan de verhalen van die geschiedenisleraar uit steenwijk. dus zonder enige achtergrondinformatie over het hoe en wat van de elfduuzend markt slenterde ik over de markt, door de gasthuistraat, de oosterstraat, de woldpromenade en over de goeman borgesiusstraat. ik zag prachtig mooie fryske hinder, bereden door bevallige amazones (en moest aan folkert jellesma denken). ik zag en hoorde marktkooplieden hun waren aanprijzen. ik kreeg een bijna onweerstaanbare trek in een hamburger, in een verse stroopwafel, in een sappige rookworst, in een zakje patat met mayonaise en in andere heerlijkheden. ik zag roelie doldersum in welhaast zwijmelende aanbidding zitten luisteren naar een blueszanger, die, als hij even niet zong, zich zelf begeleide op een mondharmonica. dat hij in zijn gewone leven brillenverkoper is, deed aan de kwaliteit van zijn muziek overigens niets af. én ik zag tussen al die mensen opeens onze eigen burgemeester. ik herkende haar haast niet en ik begreep, dat ze zich in cognito onder de steenwijkers had begeven, want zonder ambtsketting is een burgemeester natuurlijk geen burgemeester. om haar incognito te benadrukken had ze zelfs drie grote witte tassen, met daarin dekbedovertrekken, onder de arm. met ketting om zouden die natuurlijk gedragen worden door een ambtenaar. dat mag duidelijk zijn. maar gelukkig loop ik al lang genoeg mee met het politieke leven in steenwijkerland, om te beseffen, dat het de burgemeester in eigen persoon was, die ik daar op de markt tegenkwam ze groette me vriendelijk en ik zag, dat ze best wel blij was met haar net aangeschafte dekbedovertrekken. ze straalde erover! ja, je maakt wat mee op de elfduuzend.
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
voor het eerst sinds jaren heb ik wat meer aandacht besteed aan de jaarlijkse elfduuzendmarkt in de olde veste. eigenlijk moet ik mij daar een beetje voor schamen, want voor een bijna steenwijker als ik, is de deelname aan deze traditionele gebeurtenis gewoon een verplicht nummer. maar goed beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, heb ik mij afgelopen dinsdag in het gezellige gewoel van de steenwijker binnenstad gestort en heb ik de elf duuzend happening onbevangen ondergaan. ik zeg nadrukkelijk happening, want iets wat ook maar op een kermis leek ontbrak, al was dat niet echt bezwaarlijk heb ik mij, door, in deze materie ervaren steenwijkers, wijs laten maken. de steenwijker, die mij het meest over de elfduuzend markt had kunnen vertellen, henk spreen, is er helaas niet meer. hij had mij vol vuur kunnen vertellen over de 11.000 maagden, die in het jaar 538 samen met prinses ursula naar keulen waren vertrokken. om daar meteen maar aan toe te voegen, dat dat van die 11.000 maagden niet klopte, maar dat dat 11 martelaren moeten zijn geweest. ja, henk had nog breed kunnen uitweiden over de twee varianten van het ursulaverhaal. maar helaas we zullen het zonder henk moeten doen en ons realiseren, dat wikipedia en dat soort bronnen nooit kunnen tippen aan de verhalen van die geschiedenisleraar uit steenwijk. dus zonder enige achtergrondinformatie over het hoe en wat van de elfduuzend markt slenterde ik over de markt, door de gasthuistraat, de oosterstraat, de woldpromenade en over de goeman borgesiusstraat. ik zag prachtig mooie fryske hinder, bereden door bevallige amazones (en moest aan folkert jellesma denken). ik zag en hoorde marktkooplieden hun waren aanprijzen. ik kreeg een bijna onweerstaanbare trek in een hamburger, in een verse stroopwafel, in een sappige rookworst, in een zakje patat met mayonaise en in andere heerlijkheden. ik zag roelie doldersum in welhaast zwijmelende aanbidding zitten luisteren naar een blueszanger, die, als hij even niet zong, zich zelf begeleide op een mondharmonica. dat hij in zijn gewone leven brillenverkoper is, deed aan de kwaliteit van zijn muziek overigens niets af. én ik zag tussen al die mensen opeens onze eigen burgemeester. ik herkende haar haast niet en ik begreep, dat ze zich in cognito onder de steenwijkers had begeven, want zonder ambtsketting is een burgemeester natuurlijk geen burgemeester. om haar incognito te benadrukken had ze zelfs drie grote witte tassen, met daarin dekbedovertrekken, onder de arm. met ketting om zouden die natuurlijk gedragen worden door een ambtenaar. dat mag duidelijk zijn. maar gelukkig loop ik al lang genoeg mee met het politieke leven in steenwijkerland, om te beseffen, dat het de burgemeester in eigen persoon was, die ik daar op de markt tegenkwam ze groette me vriendelijk en ik zag, dat ze best wel blij was met haar net aangeschafte dekbedovertrekken. ze straalde erover! ja, je maakt wat mee op de elfduuzend.
Voor het eerst sinds jaren heb ik wat meer aandacht besteed aan de jaarlijkse Elfduuzendmarkt in de Olde Veste. Eigenlijk moet ik mij daar een beetje voor schamen, want voor een bijna Steenwijker als ik, is de deelname aan deze traditionele gebeurtenis gewoon een verplicht nummer. Maar goed beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, heb ik mij afgelopen dinsdag in het gezellige gewoel van de Steenwijker binnenstad gestort en heb ik de elf duuzend happening onbevangen ondergaan. Ik zeg nadrukkelijk happening, want iets wat ook maar op een kermis leek ontbrak, al was dat niet echt bezwaarlijk heb ik mij, door, in deze materie ervaren Steenwijkers, wijs laten maken. De Steenwijker, die mij het meest over de elfduuzend markt had kunnen vertellen, Henk Spreen, is er helaas niet meer. Hij had mij vol vuur kunnen vertellen over de 11.000 maagden, die in het jaar 538 samen met prinses Ursula naar Keulen waren vertrokken. Om daar meteen maar aan toe te voegen, dat dat van die 11.000 maagden niet klopte, maar dat dat 11 martelaren moeten zijn geweest. Ja, Henk had nog breed kunnen uitweiden over de twee varianten van het Ursulaverhaal. Maar helaas we zullen het zonder Henk moeten doen en ons realiseren, dat wikipedia en dat soort bronnen nooit kunnen tippen aan de verhalen van die geschiedenisleraar uit Steenwijk.
Dus zonder enige achtergrondinformatie over het hoe en wat van de elfduuzend markt slenterde ik over de Markt, door de Gasthuistraat, de Oosterstraat, de Woldpromenade en over de Goeman Borgesiusstraat. Ik zag prachtig mooie Fryske hinder, bereden door bevallige amazones (en moest aan Folkert Jellesma denken). Ik zag en hoorde marktkooplieden hun waren aanprijzen. Ik kreeg een bijna onweerstaanbare trek in een hamburger, in een verse stroopwafel, in een sappige rookworst, in een zakje patat met mayonaise en in andere heerlijkheden. Ik zag Roelie Doldersum in welhaast zwijmelende aanbidding zitten luisteren naar een blueszanger, die, als hij even niet zong, zich zelf begeleide op een mondharmonica. Dat hij in zijn gewone leven brillenverkoper is, deed aan de kwaliteit van zijn muziek overigens niets af.
Én ik zag tussen al die mensen opeens onze eigen burgemeester. Ik herkende haar haast niet en ik begreep, dat ze zich in cognito onder de Steenwijkers had begeven, want zonder ambtsketting is een burgemeester natuurlijk geen burgemeester. Om haar incognito te benadrukken had ze zelfs drie grote witte tassen, met daarin dekbedovertrekken, onder de arm. Met ketting om zouden die natuurlijk gedragen worden door een ambtenaar. Dat mag duidelijk zijn.
Maar gelukkig loop ik al lang genoeg mee met het politieke leven in Steenwijkerland, om te beseffen, dat het de burgemeester in eigen persoon was, die ik daar op De Markt tegenkwam Ze groette me vriendelijk en ik zag, dat ze best wel blij was met haar net aangeschafte dekbedovertrekken. Ze straalde erover!
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
voor het eerst sinds jaren heb ik wat meer aandacht besteed aan de jaarlijkse elfduuzendmarkt in de olde veste. eigenlijk moet ik mij daar een beetje voor schamen, want voor een bijna steenwijker als ik, is de deelname aan deze traditionele gebeurtenis gewoon een verplicht nummer. maar goed beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, heb ik mij afgelopen dinsdag in het gezellige gewoel van de steenwijker binnenstad gestort en heb ik de elf duuzend happening onbevangen ondergaan. ik zeg nadrukkelijk happening, want iets wat ook maar op een kermis leek ontbrak, al was dat niet echt bezwaarlijk heb ik mij, door, in deze materie ervaren steenwijkers, wijs laten maken. de steenwijker, die mij het meest over de elfduuzend markt had kunnen vertellen, henk spreen, is er helaas niet meer. hij had mij vol vuur kunnen vertellen over de 11.000 maagden, die in het jaar 538 samen met prinses ursula naar keulen waren vertrokken. om daar meteen maar aan toe te voegen, dat dat van die 11.000 maagden niet klopte, maar dat dat 11 martelaren moeten zijn geweest. ja, henk had nog breed kunnen uitweiden over de twee varianten van het ursulaverhaal. maar helaas we zullen het zonder henk moeten doen en ons realiseren, dat wikipedia en dat soort bronnen nooit kunnen tippen aan de verhalen van die geschiedenisleraar uit steenwijk. dus zonder enige achtergrondinformatie over het hoe en wat van de elfduuzend markt slenterde ik over de markt, door de gasthuistraat, de oosterstraat, de woldpromenade en over de goeman borgesiusstraat. ik zag prachtig mooie fryske hinder, bereden door bevallige amazones (en moest aan folkert jellesma denken). ik zag en hoorde marktkooplieden hun waren aanprijzen. ik kreeg een bijna onweerstaanbare trek in een hamburger, in een verse stroopwafel, in een sappige rookworst, in een zakje patat met mayonaise en in andere heerlijkheden. ik zag roelie doldersum in welhaast zwijmelende aanbidding zitten luisteren naar een blueszanger, die, als hij even niet zong, zich zelf begeleide op een mondharmonica. dat hij in zijn gewone leven brillenverkoper is, deed aan de kwaliteit van zijn muziek overigens niets af. én ik zag tussen al die mensen opeens onze eigen burgemeester. ik herkende haar haast niet en ik begreep, dat ze zich in cognito onder de steenwijkers had begeven, want zonder ambtsketting is een burgemeester natuurlijk geen burgemeester. om haar incognito te benadrukken had ze zelfs drie grote witte tassen, met daarin dekbedovertrekken, onder de arm. met ketting om zouden die natuurlijk gedragen worden door een ambtenaar. dat mag duidelijk zijn. maar gelukkig loop ik al lang genoeg mee met het politieke leven in steenwijkerland, om te beseffen, dat het de burgemeester in eigen persoon was, die ik daar op de markt tegenkwam ze groette me vriendelijk en ik zag, dat ze best wel blij was met haar net aangeschafte dekbedovertrekken. ze straalde erover! ja, je maakt wat mee op de elfduuzend.
voor het eerst sinds jaren heb ik wat meer aandacht besteed aan de jaarlijkse elfduuzendmarkt in de olde veste. eigenlijk moet ik mij daar een beetje voor schamen, want voor een bijna steenwijker als ik, is de deelname aan deze traditionele gebeurtenis gewoon een verplicht nummer. maar goed beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, heb ik mij afgelopen dinsdag in het gezellige gewoel van de steenwijker binnenstad gestort en heb ik de elf duuzend happening onbevangen ondergaan. ik zeg nadrukkelijk happening, want iets wat ook maar op een kermis leek ontbrak, al was dat niet echt bezwaarlijk heb ik mij, door, in deze materie ervaren steenwijkers, wijs laten maken. de steenwijker, die mij het meest over de elfduuzend markt had kunnen vertellen, henk spreen, is er helaas niet meer. hij had mij vol vuur kunnen vertellen over de 11.000 maagden, die in het jaar 538 samen met prinses ursula naar keulen waren vertrokken. om daar meteen maar aan toe te voegen, dat dat van die 11.000 maagden niet klopte, maar dat dat 11 martelaren moeten zijn geweest. ja, henk had nog breed kunnen uitweiden over de twee varianten van het ursulaverhaal. maar helaas we zullen het zonder henk moeten doen en ons realiseren, dat wikipedia en dat soort bronnen nooit kunnen tippen aan de verhalen van die geschiedenisleraar uit steenwijk. dus zonder enige achtergrondinformatie over het hoe en wat van de elfduuzend markt slenterde ik over de markt, door de gasthuistraat, de oosterstraat, de woldpromenade en over de goeman borgesiusstraat. ik zag prachtig mooie fryske hinder, bereden door bevallige amazones (en moest aan folkert jellesma denken). ik zag en hoorde marktkooplieden hun waren aanprijzen. ik kreeg een bijna onweerstaanbare trek in een hamburger, in een verse stroopwafel, in een sappige rookworst, in een zakje patat met mayonaise en in andere heerlijkheden. ik zag roelie doldersum in welhaast zwijmelende aanbidding zitten luisteren naar een blueszanger, die, als hij even niet zong, zich zelf begeleide op een mondharmonica. dat hij in zijn gewone leven brillenverkoper is, deed aan de kwaliteit van zijn muziek overigens niets af. én ik zag tussen al die mensen opeens onze eigen burgemeester. ik herkende haar haast niet en ik begreep, dat ze zich in cognito onder de steenwijkers had begeven, want zonder ambtsketting is een burgemeester natuurlijk geen burgemeester. om haar incognito te benadrukken had ze zelfs drie grote witte tassen, met daarin dekbedovertrekken, onder de arm. met ketting om zouden die natuurlijk gedragen worden door een ambtenaar. dat mag duidelijk zijn. maar gelukkig loop ik al lang genoeg mee met het politieke leven in steenwijkerland, om te beseffen, dat het de burgemeester in eigen persoon was, die ik daar op de markt tegenkwam ze groette me vriendelijk en ik zag, dat ze best wel blij was met haar net aangeschafte dekbedovertrekken. ze straalde erover! ja, je maakt wat mee op de elfduuzend.
Voor het eerst sinds jaren heb ik wat meer aandacht besteed aan de jaarlijkse Elfduuzendmarkt in de Olde Veste. Eigenlijk moet ik mij daar een beetje voor schamen, want voor een bijna Steenwijker als ik, is de deelname aan deze traditionele gebeurtenis gewoon een verplicht nummer. Maar goed beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, heb ik mij afgelopen dinsdag in het gezellige gewoel van de Steenwijker binnenstad gestort en heb ik de elf duuzend happening onbevangen ondergaan. Ik zeg nadrukkelijk happening, want iets wat ook maar op een kermis leek ontbrak, al was dat niet echt bezwaarlijk heb ik mij, door, in deze materie ervaren Steenwijkers, wijs laten maken. De Steenwijker, die mij het meest over de elfduuzend markt had kunnen vertellen, Henk Spreen, is er helaas niet meer. Hij had mij vol vuur kunnen vertellen over de 11.000 maagden, die in het jaar 538 samen met prinses Ursula naar Keulen waren vertrokken. Om daar meteen maar aan toe te voegen, dat dat van die 11.000 maagden niet klopte, maar dat dat 11 martelaren moeten zijn geweest. Ja, Henk had nog breed kunnen uitweiden over de twee varianten van het Ursulaverhaal. Maar helaas we zullen het zonder Henk moeten doen en ons realiseren, dat wikipedia en dat soort bronnen nooit kunnen tippen aan de verhalen van die geschiedenisleraar uit Steenwijk.
