dat was de titel van één van mijn vorige columns, en waar het gemak de mens nou eenmaal dient, kan ik diezelfde titel nu weer gebruiken, recyclen zeg maar. ging mijn vorige radiopaatje over oud alphenaar en inmiddels oud burgemeester van meppel jan westmaas, mijn column van vandaag gaat niet over oud burgemeester van der tas. nou ja zijdelings misschien een beetje, maar niet echt. met jan menger was ik op haar informele afscheidsreceptie. zij werd daar door wett’nholder bert dedden en kunstenaar jan krikke in het zonnetje gezet. bert noemde haar een kleurrijke vrouw. een typering, waarin ik haar niet herkende, net zo min als ik de wieden herkende in de door jan krikke aangebrachte verflagen op een schilderdoek. zoals bert marja zag, zo zag jan de wieden. in beide gevallen heel anders dan mijn waarneming. het afscheid en de opvolging van marja van der tas werden gisterochtend uitgebreid besproken in de vrijdagochtend commissie van de slos, bestaande uit jacob beute, martin van dokkumburg, herman van hien en mijn persoon. onze diepgaande gesprekken stokten bij de vraag hoe ank bijleveld, onze commissaris van de koning in overijssel, waartoe ook steenwijkerland behoort, tot de keuze was gekomen om de toch niet onbesproken buurman van onze voormalige gemeentesecretaris arie van der spek in het turbulente steenwijkerland te parachuteren. een merkwaardige keuze temeer omdat rob bats, want over hem gaat het, in het verleden ook nog raadslid in de gemeente meppel is geweest. op die vraag wisten we gewoonweg geen antwoord en zelfs het nuttigen van een calorierijke stroopwafel bracht ons in eerste instantie niet veel verder. maar omdat opgeven er bij dit soort zwaarwegende onderwerpen niet in zit, wisten we toch, al analyserend en deducerend, een oplossing voor dit vraagstuk te vinden. een oplossing, waarin en passant toch ook het gelijk van wett’nholder bert dedden een beetje werd aangetoond. wij ontdekten namelijk dat bij de keuze van een burgemeester, maar ook die van een waarnemend burgemeester natuurlijk alles te maken heeft met de kleur. niet de kleur zoals jan krikke ze bedoelt, maar de politieke kleur. en ook al staan burgemeesters en hun waarnemers boven de politieke partijen, en worden ze geacht kleurloos te zijn, toch bij hun rekrutering speelt die kleur wel degelijke een rol. tja en als je er zo tegenaan kijkt dan is de puzzle van de burgemeestersbenoeming vrij snel te leggen. de pvda hebben we gehad, d66 hebben we gehad, het cda hebben we gehad dan is nou toch zo langzamerhand de vvd wel aan de beurt, zou je zeggen. ria van hien 📷 stuur jouw foto. ✉️ mail de redactie. 🛠️ meld een correctie.
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
dat was de titel van één van mijn vorige columns, en waar het gemak de mens nou eenmaal dient, kan ik diezelfde titel nu weer gebruiken, recyclen zeg maar. ging mijn vorige radiopaatje over oud alphenaar en inmiddels oud burgemeester van meppel jan westmaas, mijn column van vandaag gaat niet over oud burgemeester van der tas. nou ja zijdelings misschien een beetje, maar niet echt. met jan menger was ik op haar informele afscheidsreceptie. zij werd daar door wett’nholder bert dedden en kunstenaar jan krikke in het zonnetje gezet. bert noemde haar een kleurrijke vrouw. een typering, waarin ik haar niet herkende, net zo min als ik de wieden herkende in de door jan krikke aangebrachte verflagen op een schilderdoek. zoals bert marja zag, zo zag jan de wieden. in beide gevallen heel anders dan mijn waarneming. het afscheid en de opvolging van marja van der tas werden gisterochtend uitgebreid besproken in de vrijdagochtend commissie van de slos, bestaande uit jacob beute, martin van dokkumburg, herman van hien en mijn persoon. onze diepgaande gesprekken stokten bij de vraag hoe ank bijleveld, onze commissaris van de koning in overijssel, waartoe ook steenwijkerland behoort, tot de keuze was gekomen om de toch niet onbesproken buurman van onze voormalige gemeentesecretaris arie van der spek in het turbulente steenwijkerland te parachuteren. een merkwaardige keuze temeer omdat rob bats, want over hem gaat het, in het verleden ook nog raadslid in de gemeente meppel is geweest. op die vraag wisten we gewoonweg geen antwoord en zelfs het nuttigen van een calorierijke stroopwafel bracht ons in eerste instantie niet veel verder. maar omdat opgeven er bij dit soort zwaarwegende onderwerpen niet in zit, wisten we toch, al analyserend en deducerend, een oplossing voor dit vraagstuk te vinden. een oplossing, waarin en passant toch ook het gelijk van wett’nholder bert dedden een beetje werd aangetoond. wij ontdekten namelijk dat bij de keuze van een burgemeester, maar ook die van een waarnemend burgemeester natuurlijk alles te maken heeft met de kleur. niet de kleur zoals jan krikke ze bedoelt, maar de politieke kleur. en ook al staan burgemeesters en hun waarnemers boven de politieke partijen, en worden ze geacht kleurloos te zijn, toch bij hun rekrutering speelt die kleur wel degelijke een rol. tja en als je er zo tegenaan kijkt dan is de puzzle van de burgemeestersbenoeming vrij snel te leggen. de pvda hebben we gehad, d66 hebben we gehad, het cda hebben we gehad dan is nou toch zo langzamerhand de vvd wel aan de beurt, zou je zeggen. ria van hien 📷 stuur jouw foto. ✉️ mail de redactie. 🛠️ meld een correctie.
Dat was de titel van één van mijn vorige columns, en waar het gemak de mens nou eenmaal dient, kan ik diezelfde titel nu weer gebruiken, recyclen zeg maar. Ging mijn vorige radiopaatje over oud Alphenaar en inmiddels oud burgemeester van Meppel Jan Westmaas, mijn column van vandaag gaat niet over oud burgemeester Van der Tas. Nou ja zijdelings misschien een beetje, maar niet echt. Met Jan Menger was ik op haar informele afscheidsreceptie. Zij werd daar door wett’nholder Bert Dedden en kunstenaar Jan Krikke in het zonnetje gezet. Bert noemde haar een kleurrijke vrouw. Een typering, waarin ik haar niet herkende, net zo min als ik De Wieden herkende in de door Jan Krikke aangebrachte verflagen op een schilderdoek. Zoals Bert Marja zag, zo zag Jan De Wieden. In beide gevallen heel anders dan mijn waarneming. Het afscheid en de opvolging van Marja Van der Tas werden gisterochtend uitgebreid besproken in de vrijdagochtend commissie van De Slos, bestaande uit Jacob Beute, Martin van Dokkumburg, Herman van Hien en mijn persoon. Onze diepgaande gesprekken stokten bij de vraag hoe Ank Bijleveld, onze commissaris van de Koning in Overijssel, waartoe ook Steenwijkerland behoort, tot de keuze was gekomen om de toch niet onbesproken buurman van onze voormalige gemeentesecretaris Arie van der Spek in het turbulente Steenwijkerland te parachuteren. Een merkwaardige keuze temeer omdat Rob Bats , want over hem gaat het, in het verleden ook nog raadslid in de gemeente Meppel is geweest. Op die vraag wisten we gewoonweg geen antwoord en zelfs het nuttigen van een calorierijke stroopwafel bracht ons in eerste instantie niet veel verder. Maar omdat opgeven er bij dit soort zwaarwegende onderwerpen niet in zit, wisten we toch, al analyserend en deducerend, een oplossing voor dit vraagstuk te vinden. Een oplossing, waarin en passant toch ook het gelijk van wett’nholder Bert Dedden een beetje werd aangetoond. Wij ontdekten namelijk dat bij de keuze van een burgemeester, maar ook die van een waarnemend burgemeester natuurlijk alles te maken heeft met de kleur. Niet de kleur zoals Jan Krikke ze bedoelt, maar de politieke kleur. En ook al staan burgemeesters en hun waarnemers boven de politieke partijen, en worden ze geacht kleurloos te zijn, toch bij hun rekrutering speelt die kleur wel degelijke een rol. Tja en als je er zo tegenaan kijkt dan is de puzzle van de burgemeestersbenoeming vrij snel te leggen. De PvdA hebben we gehad, D66 hebben we gehad, het CdA hebben we gehad dan is nou toch zo langzamerhand de VVD wel aan de beurt, zou je zeggen.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
FunctioneelAltijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
dat was de titel van één van mijn vorige columns, en waar het gemak de mens nou eenmaal dient, kan ik diezelfde titel nu weer gebruiken, recyclen zeg maar. ging mijn vorige radiopaatje over oud alphenaar en inmiddels oud burgemeester van meppel jan westmaas, mijn column van vandaag gaat niet over oud burgemeester van der tas. nou ja zijdelings misschien een beetje, maar niet echt. met jan menger was ik op haar informele afscheidsreceptie. zij werd daar door wett’nholder bert dedden en kunstenaar jan krikke in het zonnetje gezet. bert noemde haar een kleurrijke vrouw. een typering, waarin ik haar niet herkende, net zo min als ik de wieden herkende in de door jan krikke aangebrachte verflagen op een schilderdoek. zoals bert marja zag, zo zag jan de wieden. in beide gevallen heel anders dan mijn waarneming. het afscheid en de opvolging van marja van der tas werden gisterochtend uitgebreid besproken in de vrijdagochtend commissie van de slos, bestaande uit jacob beute, martin van dokkumburg, herman van hien en mijn persoon. onze diepgaande gesprekken stokten bij de vraag hoe ank bijleveld, onze commissaris van de koning in overijssel, waartoe ook steenwijkerland behoort, tot de keuze was gekomen om de toch niet onbesproken buurman van onze voormalige gemeentesecretaris arie van der spek in het turbulente steenwijkerland te parachuteren. een merkwaardige keuze temeer omdat rob bats, want over hem gaat het, in het verleden ook nog raadslid in de gemeente meppel is geweest. op die vraag wisten we gewoonweg geen antwoord en zelfs het nuttigen van een calorierijke stroopwafel bracht ons in eerste instantie niet veel verder. maar omdat opgeven er bij dit soort zwaarwegende onderwerpen niet in zit, wisten we toch, al analyserend en deducerend, een oplossing voor dit vraagstuk te vinden. een oplossing, waarin en passant toch ook het gelijk van wett’nholder bert dedden een beetje werd aangetoond. wij ontdekten namelijk dat bij de keuze van een burgemeester, maar ook die van een waarnemend burgemeester natuurlijk alles te maken heeft met de kleur. niet de kleur zoals jan krikke ze bedoelt, maar de politieke kleur. en ook al staan burgemeesters en hun waarnemers boven de politieke partijen, en worden ze geacht kleurloos te zijn, toch bij hun rekrutering speelt die kleur wel degelijke een rol. tja en als je er zo tegenaan kijkt dan is de puzzle van de burgemeestersbenoeming vrij snel te leggen. de pvda hebben we gehad, d66 hebben we gehad, het cda hebben we gehad dan is nou toch zo langzamerhand de vvd wel aan de beurt, zou je zeggen. ria van hien 📷 stuur jouw foto. ✉️ mail de redactie. 🛠️ meld een correctie.
dat was de titel van één van mijn vorige columns, en waar het gemak de mens nou eenmaal dient, kan ik diezelfde titel nu weer gebruiken, recyclen zeg maar. ging mijn vorige radiopaatje over oud alphenaar en inmiddels oud burgemeester van meppel jan westmaas, mijn column van vandaag gaat niet over oud burgemeester van der tas. nou ja zijdelings misschien een beetje, maar niet echt. met jan menger was ik op haar informele afscheidsreceptie. zij werd daar door wett’nholder bert dedden en kunstenaar jan krikke in het zonnetje gezet. bert noemde haar een kleurrijke vrouw. een typering, waarin ik haar niet herkende, net zo min als ik de wieden herkende in de door jan krikke aangebrachte verflagen op een schilderdoek. zoals bert marja zag, zo zag jan de wieden. in beide gevallen heel anders dan mijn waarneming. het afscheid en de opvolging van marja van der tas werden gisterochtend uitgebreid besproken in de vrijdagochtend commissie van de slos, bestaande uit jacob beute, martin van dokkumburg, herman van hien en mijn persoon. onze diepgaande gesprekken stokten bij de vraag hoe ank bijleveld, onze commissaris van de koning in overijssel, waartoe ook steenwijkerland behoort, tot de keuze was gekomen om de toch niet onbesproken buurman van onze voormalige gemeentesecretaris arie van der spek in het turbulente steenwijkerland te parachuteren. een merkwaardige keuze temeer omdat rob bats, want over hem gaat het, in het verleden ook nog raadslid in de gemeente meppel is geweest. op die vraag wisten we gewoonweg geen antwoord en zelfs het nuttigen van een calorierijke stroopwafel bracht ons in eerste instantie niet veel verder. maar omdat opgeven er bij dit soort zwaarwegende onderwerpen niet in zit, wisten we toch, al analyserend en deducerend, een oplossing voor dit vraagstuk te vinden. een oplossing, waarin en passant toch ook het gelijk van wett’nholder bert dedden een beetje werd aangetoond. wij ontdekten namelijk dat bij de keuze van een burgemeester, maar ook die van een waarnemend burgemeester natuurlijk alles te maken heeft met de kleur. niet de kleur zoals jan krikke ze bedoelt, maar de politieke kleur. en ook al staan burgemeesters en hun waarnemers boven de politieke partijen, en worden ze geacht kleurloos te zijn, toch bij hun rekrutering speelt die kleur wel degelijke een rol. tja en als je er zo tegenaan kijkt dan is de puzzle van de burgemeestersbenoeming vrij snel te leggen. de pvda hebben we gehad, d66 hebben we gehad, het cda hebben we gehad dan is nou toch zo langzamerhand de vvd wel aan de beurt, zou je zeggen. ria van hien 📷 stuur jouw foto. ✉️ mail de redactie. 🛠️ meld een correctie.
Dat was de titel van één van mijn vorige columns, en waar het gemak de mens nou eenmaal dient, kan ik diezelfde titel nu weer gebruiken, recyclen zeg maar. Ging mijn vorige radiopaatje over oud Alphenaar en inmiddels oud burgemeester van Meppel Jan Westmaas, mijn column van vandaag gaat niet over oud burgemeester Van der Tas. Nou ja zijdelings misschien een beetje, maar niet echt. Met Jan Menger was ik op haar informele afscheidsreceptie. Zij werd daar door wett’nholder Bert Dedden en kunstenaar Jan Krikke in het zonnetje gezet. Bert noemde haar een kleurrijke vrouw. Een typering, waarin ik haar niet herkende, net zo min als ik De Wieden herkende in de door Jan Krikke aangebrachte verflagen op een schilderdoek. Zoals Bert Marja zag, zo zag Jan De Wieden. In beide gevallen heel anders dan mijn waarneming. Het afscheid en de opvolging van Marja Van der Tas werden gisterochtend uitgebreid besproken in de vrijdagochtend commissie van De Slos, bestaande uit Jacob Beute, Martin van Dokkumburg, Herman van Hien en mijn persoon. Onze diepgaande gesprekken stokten bij de vraag hoe Ank Bijleveld, onze commissaris van de Koning in Overijssel, waartoe ook Steenwijkerland behoort, tot de keuze was gekomen om de toch niet onbesproken buurman van onze voormalige gemeentesecretaris Arie van der Spek in het turbulente Steenwijkerland te parachuteren. Een merkwaardige keuze temeer omdat Rob Bats , want over hem gaat het, in het verleden ook nog raadslid in de gemeente Meppel is geweest. Op die vraag wisten we gewoonweg geen antwoord en zelfs het nuttigen van een calorierijke stroopwafel bracht ons in eerste instantie niet veel verder. Maar omdat opgeven er bij dit soort zwaarwegende onderwerpen niet in zit, wisten we toch, al analyserend en deducerend, een oplossing voor dit vraagstuk te vinden. Een oplossing, waarin en passant toch ook het gelijk van wett’nholder Bert Dedden een beetje werd aangetoond. Wij ontdekten namelijk dat bij de keuze van een burgemeester, maar ook die van een waarnemend burgemeester natuurlijk alles te maken heeft met de kleur. Niet de kleur zoals Jan Krikke ze bedoelt, maar de politieke kleur. En ook al staan burgemeesters en hun waarnemers boven de politieke partijen, en worden ze geacht kleurloos te zijn, toch bij hun rekrutering speelt die kleur wel degelijke een rol. Tja en als je er zo tegenaan kijkt dan is de puzzle van de burgemeestersbenoeming vrij snel te leggen. De PvdA hebben we gehad, D66 hebben we gehad, het CdA hebben we gehad dan is nou toch zo langzamerhand de VVD wel aan de beurt, zou je zeggen.
