Militair in Mali: Gao’s Blog, Eten en drinken

De komende weken kan u op indekop.nl en RTVSLos.nl wekelijks een blog lezen van een beroepsmilitair. Hij zal ons een kijkje geven in het leven van een militair op uitzending, hij vertrekt deze week voor 4 maanden naar Mali. De Nederlandse militairen voeren in Mali vooral verkenningen uit en verzamelen inlichtingen. Die informatie gebruikt de commandant van de VN-missie om operaties voor te bereiden.

Week 3: Eten en drinken (evt snacken)

Het eten hier in Mali is werkelijk uit de kunst. Geen enkele aanmerking op de maaltijden die hier drie keer per dag worden geserveerd. Om iedere militair van een goede maaltijd te voorzien is er een privé bedrijf ingehuurd om alle maaltijden te bereiden. De smaak is Nederlands-Duits ingesteld. Als de Malinese keuken goed geweest zou zijn stond Amsterdam waarschijnlijk wel vol met Malinese eethuisjes, maar dat is op 1 of andere manier niet het geval. Het is elke dag een goed ontbijt met standaard gekookte eieren, gebakken eieren, scrambled eggs, pancakes, worstjes en uiteraard de heerlijke uitgebakken voortreffelijke bacon. Ook brood is er in verschillende vormen te verkrijgen zoals het stokbroodje, het bolletje, het pistoletje, het gewone sneetje brood en een soort van kaakjes die ik nog niet geproefd heb.

Mijn voorkeur gaat uit naar het bolletje, want de overige broodsoorten zullen eerst door de toaster moeten wil het niet meer uit elkaar vallen. De uitstekende kwaliteit roomboter houdt hoe het ook z’n best doet dit ook niet bij elkaar gelijmd. Buiten deze heerlijkheden is er altijd een fruitcocktail, yoghurt naturel, yoghurt vanille en yoghurt met stukjes fruit erin. Verderop staan allerlei granenmixen, crues- en mueslies, een soort brinta en cornflakes waar je die yoghurt dan in kan doen of voor de liefhebber een plens melk. Voor iedereen wat wils om de warme ochtend goed te beginnen. (reeds weer 35 graden buiten)

De lunch daarentegen is different koek. Buiten de eerstgenoemde broodvarianten is er altijd een warme hap wat geserveerd wordt. Macaroni met een plakkaat kaas erover heen, een hamburger die net wat groter is dan de standaard hockeypuck maar zeker niet van je bord waait als de deur open staat, een soort van bal gehakt, een stoofvleesvariant, rundvlees burrito, pizza, frietjes, en een stukje vlees waarvan de herkomst ondefinieerbaar was, maar wel vre-se-lijk lekker J. De lunch is ook uitgebreid met salades die in Nederland echt nog nooit niet op het menu hebben gestaan, maar hier gretig aftrek vinden. De koks die dit klaarmaken hebben werkelijk een prima gevoel voor smaak en combinatie.

De avondmaaltijden zijn er om nooit meer te vergeten. Buiten het feit dat er heel veel kipvarianten gebruikt worden (bakken, grillen, stomen, koken en de nucleaire versie uit de magnetron) is er ook rund, varken, worst (type huge), schaap of lam met aardappelen, patatten, pastavormen en nasi/bami. Er is altijd witte rijst voor de kniesoren en voor de mensen die nooit geleerd hebben om te jagen en te vissen is er de vegetarische groenteprut met tofu. En ook dat is op een verschrikkelijke smakelijke manier met in- en uitheemse kruiden voortreffelijk klaargemaakt. Voor de enkeling is de keuken hier al een reden om zijn tour te willen verlengen met een jaartje. Ik kan me zo voorstellen dat het een verademing is voor iemand die altijd zijn eigen prakkie in mekaar moet knutselen.

Eigen gemarineerde spareribs op de smoker, een de 1 ½ kilo zware procureur die 12 uur lang ligt te grillen op een kolenvuurtje of de stevige pot boerenkool met vette jus zijn een ware delicatesse bij ons thuis, maar uit deze keuken is het ook elke dag weer genieten. Nog een enorm voordeel is dat het menu zich elke twee weken herhaald, waardoor je op den duur weet wanneer je wat kan eten.

Het drinken is een ander verhaal, want de meest gedronken vloeistoftype is water wat overal op het kamp te verkrijgen is. Met wat geluk word de beperkte ruimte in de koelkasten afgevuld door iedereen die een kouwe klets omruilt voor een warme, anders ben je genoodzaakt een fles te pakken die graad of 30 is of in het slechtste geval de 40 graden is gepasseerd. Naast deze flessen kostelijk mineraalwater (waarom koop ik nog veel te dure spa) zijn er blikjes frisdrank en bier.

Even een punt van aandacht…………het bier is 0.0% en kan soms appelsmaak bevatten afhankelijk van welk type blikje je koopt (tja, dat is niet gratis). Voor de echte bierliefhebbers hier op het kamp een ware gruwel. De verschillende radlertjes in Nederland zijn inmiddels een geaccepteerd gegeven, maar een 0.0% bafje met appel-bier-siroop smaak is een ware marteling voor de smaakpapillen. De enige die, in mijn ogen nog een beetje het predicaat biersmaak bevat is een budje en is te verkrijgen in de kleine, maar oh zo gezellige minimarkt van de Duitsers. In dat kleine winkeltje kun je de dagelijkse toiletbehoeftes krijgen zoals, tandpasta, zeep, shampoo en dergelijke.

Kleine opmerking dat als je brildragend bent je deze ook draagt als je het etiket leest van een fles dove. Grote kans dat het bodylotion is en geen shampoo. Er valt ook wat te snacken en te snaaien. Blikjes met bockworsten en zakjes Japanse pinda’s voor in de avonden en kleine foliepakjes met beef jerky, chicken jerky en pork jerky. Dat zijn stukje gedroogd vlees van het type dier wat genoemd is en zijn een beetje te vergelijken met droge worst uit Nederland , maar dan allen taaier en droger.

Smaaktechnisch goed te doen doch geen aanrader.
Chips, pinda’s, borrelnootjes, kaasstengels, schijfjes worst, blokjes kaas, toast, filet, roomkaas en al het andere welvaart voedsel wat in Nederland torenhoog en in de meest idiote smaakvarianten (chipje kruidenboter smaak of chipje joppiesmaak??????) opgestapeld in de schappen van de supermarkten liggen kun je hier niet krijgen. Gelukkig maar, want voor sommigen onder ons is dit, in combinatie met de gigantisch goede keuken het begin van de totale spek en vet Apocalyps.

Het gebrek aan deze caloriebommetjes openbaart zich het meest als je s’avonds lekker naar een film zit te kijken en je terugvalt op de beef jerky en inderdaad,………te doen, maar het is geen aanrader.

Gelukkig is er het thuisfront die zo nu en dan eens een pakketje opstuurt met de begeerde inhoud zoals boven beschreven en dat is meestal al op de eerste de beste goede avond soldaat gemaakt.

Ergens is het ook goed dat er niet zoveel van deze spekvormers te koop, want dat geeft je meer tijd en mogelijkheden om wat aan sport te doen wat onder andere volgende week te lezen valt.

 

Arnold