Verbazing door Hans Bogers
Er zijn van die momenten, dat een mens zich hogelijk kan verbazen en het lijkt erop, dat zulke momenten bij het stijgen der jaren alleen maar toenemen. Die momenten, van soms opperste verbazing, kunnen een mens altijd, overal en over elk willekeurig onderwerp overvallen, ook al denk je, dat er ooit eens een tijd zal komen, dat je alle verbazing voorbij zult zijn. Ik vrees van niet. Ik denk, dat je tegen die tijd allang dood en begraven bent Zo verbaasde ik mij afgelopen dinsdag over een persbericht van de gemeente Steenwijkerland,waarin werd meegedeeld, dat personality Christian Vredenburg de raadsvergaderingen gaat vloggen,in de hoop zodoende de belangstelling hiervoor vooral bij de jeugd te verbreden. Tot op heden, meldt het persbericht konden de inwoners van Steenwijkerland alleen van de raadsvergaderingen op de hoogte blijven via de publieke tribune en de live uitzending van RTVSlos. Dit nu gaat een personality via zijn eigen vlog verbeteren , is de bedoeling. Toen ik dit berichtje las vroeg ik me nogal verbaasd af, wat dan toch die Celebrity van de Stentor en die Diva van het Olde Wief tijdens raadsvergaderingen en politieke markten aan het doen waren op de perstribune. Kennelijk niet om via hun media het volk te berichten over de heldendaden van onze raads- en commissieleden.
Ik heb mij in al die jaren, dat ik als politiek verslaggever van de Slos, dus een rad voor ogen laten draaien door de aanwezigheid van deze topvrouwen of hun vervangers. En de krantenstukjes, die na raads- en commissievergaderingen van hun hand in de krant verschenen gingen helemaal niet over de hoog- en laagstandjes van onze politieke vertegenwoordigers. Zij zaten daar voor de kat z’n viool, veinsden betrokkenheid en deden alsof stukkies aan het schrijven waren. Ook tijdens de zogenaamde persmomenten in de politieke kraamkamer onder het Koperen Dak waren zij er nimmer en ik moet vreselijk gehallucineerd hebben door toch steeds maar weer onder de indruk te zijn van hun pregnante, ondubbelzinnig kritische en soms keiharde vragen. Dat was dus maar een droom. Voor mij reden om me binnenkort nog maar weer eens te wenden tot een bevriende psychiater, die me wellicht van deze merkwaardige droom kan verlossen. In de tussentijd laat ik me leiden door de gedachte, dat het voorlopig maar het beste is gewoon te doen alsof en in alle nederigheid aan te schuiven aan de perstafel om mijn politieke avonden door te brengen met een Personality, een Celebrity en een Diva. Ik zal daar zeker niet slechter van worden, ook al is het een hallucinatie.
O ja, als raadsvergaderingen en politieke markten interessanter zouden moeten worden dan is het wellicht het overwegen waard ze wat sexyer van inhoud en uiterlijk te laten zijn, en wellicht kunnen de Personality, de Celebrity en de Diva daar een wezenlijke bijdrage aan leveren.
