Militair in Mali: Gao’s Blog, orde van de dag en de VN-medaille
Week 14: orde van de dag en de VN-medaille.
Vorige blog een mooi verhaal over het uitstekend verlopen basefeest gehouden, maar nu weer terug naar de orde van de dag. Iedereen hier heeft de batterij weer op kunnen laden na dat schitterende feestje en we zijn weer helemaal gereed voor het laatste stukje die we nog moeten gaan hier in Mali. De diesel wordt weer rondgebracht naar de alle aggregaten, de voertuigen die defect zijn worden weer goed gerepareerd voor inzet, de infrastructuur van het kamp wordt weer uitgebreid en uiteraard bijgehouden, alle communicatiesystemen worden in bedrijf gehouden of ge-update, al het transport van mensen en honderden kilo’s aan materiaal naar en van Gao is weer de dagelijkse bezigheid van tientallen militairen en de jongens maken zich weer gereed om Camp Castor te verlaten om voor een week lang Mali in te gaan om hun werk voor de VN weer te kunnen doen waar we hier ten slotte voor naar toe gekomen zijn.
En zo is iedereen weer 24/7 aan de slag. (ja,… 7 dagen per week zonder pauze) Er wordt weer hard gewerkt en aangepakt door iedereen en voor het geval enkelen thuis in de veronderstelling zijn geraakt dat het hier 1 groot feestje is dan klopt dat niet, want de arbeidstijdenwet geld hier namelijk niet zoals in Nederland. Moet je er midden in de nacht uit dan doe je dat, gaat er iets kapot onder het eten dan is het jammer voor het eten, maar het wordt het gefikst en de zondag is hier een gewone werkdag voor iedereen, zij het wel met wat minder druk op de ketel maar er wordt gewoon gewerkt. We zitten en werken hier met z’n allen op klein terrein wat te vergelijken is met een postzegel (Camp Castor) en die postzegel moet het wel blijven doen en daar zijn we met z’n allen verantwoordelijk voor en dat doen we de volle periode met enthousiasme en met veel geduld voor elkaar.
De VN beloond de medewerkers aan deze missie uiteraard met de stoffelijke blijk van waardering in de vorm van een medaille. Ieder militair van welk land dan ook die mee doet aan deze missie zal door de VN onderscheiden worden met de speciale Minusma medaille, mits de militair minimaal 90 dagen aaneengesloten voor de VN werkzaam is geweest in het land van inzet en in dit geval is dat Mali. Op de foto’s is te zien hoe de medaille eruit ziet. De wereldbol met erom heen de lauwerenkrans als teken van “victorie” en de grote letters “UN” aan de bovenkant in bas-reliëf en aan de achterkant staat “in the service of peace” ook in bas-reliëf. De kleuren in het lint geven de karakteristieke symbolen van inzet, zo wordt met de lichtblauwe kleur aan weerzijde de kleur van de UN aangegeven en van rechts naar links is de lichte kleur het symbool van de sahara (woestijnzand), de donkerblauwe kleur in het midden stelt de rivier de Niger voor die het merendeel van Mali van water voorziet en dus de levensader is voor dit land en als laatste de nationale kleuren van het land zelf. Voor ons is dit heugelijke feit afgelopen weekeinde ten deel gevallen en ik zal dit met foto’s in dit stukje blog aangeven.
Vooraleerst gaan we eerst tellen hoeveel militairen het recht hebben om de medaille te mogen ontvangen, want er zijn mensen die eerder al hier geweest zijn en die hebben zelfs het recht op een minuscuul klein tweetje die op de baton gemonteerd dient te worden (de medaille is al ontvangen in de vorige periode). Als we scherp hebben om hoeveel personen het gaat begint de organisatie pas echt en worden de medailles keurig netjes op een plateau gemonteerd, zodat de commandant exact weet wie de medaille opgespeld gaat krijgen. Nadat iedereen op de juiste manier opgesteld staat en de hele eenheid aangemeld is start de commandant de parade met een speech over het belang en de herkomst van de medaille (zie tekst over medaille).
Na het voorlezen van het certificaat, wat behoort bij de medaille begint de ceremonie met als eerste de commandanten ten overstaan van de troepen te decoreren en daarna wordt, onder de tonen van muziek (zelf gekozen door de commandant) aangevangen met de decoratie van alle militairen die opgesteld staan.
Nadat iedereen de medaille opgespeld heeft en de muziek is afgelopen wordt de gehele eenheid afgemeld en het laatste woord is aan de commandant. Uiteraard wordt dit heuglijke feit aan het eind van de ceremonie nog even gezellig nagepraat in de einsatzkantine met een drankje en een borrelhapje om aansluitend de avondmaaltijd te nuttigen en gereed te maken voor de volgende drukke werkdag. We doen het allemaal graag, want hoe klein het leefoppervlak hier ook is op Camp Castor we kunnen met z’n allen nog steeds door 1 deur en accepteren elk persoon voor wie hij/zij is en wat hij/zij doet. Elke dag weer opnieuw wordt door de niet aflatende inzet van elke militair op Camp Castor de missie voor ons hier een succes.
Arnold
Foto’s: Arnold
De komende weken kan u op indekop.nl en RTVSLos.nl wekelijks een blog lezen van een beroepsmilitair. Hij zal ons een kijkje geven in het leven van een militair op uitzending, hij is augustus vertrokken voor 4 maanden naar Mali. De Nederlandse militairen voeren in Mali vooral verkenningen uit en verzamelen inlichtingen. Die informatie gebruikt de commandant van de VN-missie om operaties voor te bereiden.