Militair in Mali: Gao’s Blog, De laatste loodjes

Week 16: de laatste loodjes.

We lopen tegen het einde aan van de uitzending.
Na bijna 4 maanden van onafgebroken inzet in een stukje werelddeel waar de temperaturen ver boven het Nederlandse gemiddelde uitkomen (ik kan er aan wennen) komt er dan toch een einde aan. We hebben er met z’n allen ons stinkende best voor gedaan om deze periode het beste eruit te halen wat we konden bereiken, voor de missie, voor de bevolking en uiteraard ook voor ons zelf. Ik heb de grote dingen kunnen vertellen, maar de kleine dingetjes eigenlijk niet echt. Zo hebben we altijd radio 538, radio 2 en Skyradio kunnen luisteren dankzij de inzet van een burger bedrijf die het internet en de telefonie naar huis verzorgde. Soms is de radio ontvangst ernstig verstoord met kraak ruis en wordt je ineens verrast door een lokaal Afrikaans radiostation die dwars door het NLD radiogeluid heen komt met Lion King muziek.

Soms liep internet en telefoonverkeer wel eens spaak, maar de persoon die hier aanwezig was om deze dienst te leveren was altijd bereid om bij nacht en ontij het probleem op te lossen waarvoor onze dank. We hebben deze periode dat we hier zaten ook elke dag een heerlijke maaltijd voorgeschoteld gekregen. Helaas niet de oer-Hollandse prak van gekookte rappels met een gehaktbal en een doorgegaarde groentesoort aan de zijkant van het bordje of het eenpansgerecht van hutsepot met rookworst en het traditionele juskuiltje in het midden (gelukkig is het straks december, hhmmmmmmmmmm nu al zin in), maar een diversiteit van veel rijst, kip, noedels, gebakken aardappels en allemaal met een heerlijke smaak van oriëntaalse kruiden. Allemaal gemaakt door mensen uit een heel ander deel van de wereld die onder contract staan van Valliant om de deelnemers aan een VN-missie van de dagelijkse voeding te kunnen voorzien. Ook hier weer onze hulde en respect aan deze mensen die 24/7 , elke week, elke maand en zelfs elk jaar weer gereed staan om dit te flikken.

Ook hebben we als uitzendeenheid een goed doel gesponsord met onze kennis en improvisatie vermogen. Zo heeft een opvangcentrum voor kinderen in Gao op onze steun kunnen rekenen vwb meubilair dat we zelf gemaakt hebben van “rest en afvalhout”, waarbij onze houtbewerker specialist heeft laten zien dat meubelmakerij toch een hele knappe ambacht is. Hier op het kamp hebben we per slot van de rekening alle machines ter beschikking om prachtige en stevige stoelen, banken en tafeltjes te kunnen maken van hout wat eigenlijk als afval aangemerkt is, maar nu zeker nog gebruikt kan worden om dat opvangcentrum voor kinderen te kunnen helpen.

Tevens konden we ook andere schoolspulletjes en infratechnische verbeteringen aan elektriciteit en waterhuishouding aanbrengen. Natuurlijk ziet zomaar, want de militairen hier op het kamp hebben er een soort van spinningmarathon voor georganiseerd waar sponsorgelden opgehaald konden worden die volledig ten baten kwamen voor het opknappen van deze kinderopvang. We hopen ten stelligste dat deze tendens wordt voortgezet door onze opvolgers om in de omgeving van Gao dit soort projecten te blijven organiseren. Over spinning gesproken, er is ook een club met oude lichamen geweest die hier 3x in de week op de fiets stapten om zelfstandig een spinuur te houden. Deze club heeft de naam mogen krijgen van SC (spinningclub) “The veterans”. Dit vanwege de gemiddelde van 40 jaren die bij vele deelnemers al bereikt was steekt.

Wat ook erg fijn is geweest is dat we hier in Gao nagenoeg alle sport hoogtepunten uit Nederland konden volgen op twee verschillende televisies. Zowel binnen als buiten is er de mogelijkheid gecreëerd om bijna alle zenders uit Nederland te ontvangen om maar niks te hoeven missen wat Nederland bezig houdt. Het nieuwste programma van SBS 6: “help, mijn beschuldigde homo verbouwt jou vrouw op het eiland van adam en eva, of de grandioze Sinterklaas actie op de weg voor Dokkum en uiteraard alle sport highlights van sneldammen tot 100 meter stilliggen.

Sommige sport evenementen konden zelfs op grootscherm in de einsatzkantine (Duits voor bar) voor een groot publiek vertoond worden wat ook als zeer prettig ervaren werd. Ik had al eerder verteld over de 0.0% biertjes die we hier konden nuttigen en dit assortiment van normaal bier en appel (blegh) smaak is gelukkig uitgebreid. Niet dat het nu zo enorme verbetering is geworden, want ananas, perzik, cranberry en granaatappel smaak deed nu ook niet direct de smaakpapillen kietelen of liet je al likkebaardend met een hunkerende blik in de ogen een blikje opentrekken. Het enige lichtpuntje van de bierliefhebber kwam een week daarna met de onvervalste, echte professionele bavaria uitvoering van ……….RADLER!!! Ook niet echt per definitie het ideale biertje, maar met de warmte en de keuze uit de overige smaken was dit een zeer welkome aanvulling van de 0.0% familie aan bier hier in Castor.

Verder werden we ook nog blij gemaakt met een soort van cherry coke, waarbij standaard bij elke blikje een doosje ritalin meegeleverd werd. Die smaak deed mij echt nog denken aan die mierzoete kinderdrank in de 80-er jaren wat “snor” genoemd werd. Goh wat waren we als kinderen toch druk in die jaren, waar kon dat toch vandaan komen????

Volgende week weer een nieuwe blog.

Arnold

Foto’s: Arnold

De komende weken kan u op indekop.nl en RTVSLos.nl wekelijks een blog lezen van een beroepsmilitair. Hij zal ons een kijkje geven in het leven van een militair op uitzending, hij is augustus vertrokken voor 4 maanden naar Mali. De Nederlandse militairen voeren in Mali vooral verkenningen uit en verzamelen inlichtingen. Die informatie gebruikt de commandant van de VN-missie om operaties voor te bereiden.