Pathetic door Hans Bogers
Mijn Engels is bijna even abominabel als mijn Steenwijks, maar toch heb ik het vandaag aangedurfd een Engels woord als opschrift voor deze column te gebruiken. Pathetic. Ik weet het, het klinkt uit de mond van iemand met een ‘TH problem’ erbarmelijk. En dat betekent het dan ook. Erbarmelijk. Onder andere! Want het kan ook betekenen (houd u vast) meelijwekkend, ellendig, miserabel, deplorabel, pathetisch, melodramatisch, zielig, deerniswekkend, en sneu, naast wellicht nog vele andere betekenissen, die ik nog niet heb kunnen ontdekken. Vermeldde ik in mijn vorige column het feit, dat er in Giethoorn op voorbeeldige wijze wordt omgegaan met fluisterboten en dat dat een uitvinding is, die in de vliegtuigbouw navolging verdient, er wonen in Giethoorn ook mensen , die aan bijna al die betekenissen van het woord pathetic voldoen. Een paar van hen zag ik tijdens de afgelopen Politieke Markt onder het Koperen Dak, alwaar zij optraden als inspreker. Zij vertegenwoordigden zo’n 89 inwoners van Giethoorn, die een bezwaarschrift dan wel een zienswijze hadden ingediend in verband met de plannen, die de eigenaar van een hotel in Giethoorn Noord had ingediend om zijn hotel op te pimpen en aan te passen aan de eisen van deze tijd. De insprekers hielden allen een gelijksoortig betoog, dat er op neer kwam, dat die oppimping onwenselijk was. Het liefst hadden zij, dat elke vorm van toerisme in Giethoorn Noord zou worden verboden. Zij deinsden er daarbij niet voor terug, Gieterse ondernemers van allerlei nare zaken te beschuldigen en toeristen belachelijk te maken. Hun goed recht natuurlijk. Een recht, waar ze dan ook met veel bravoure en dedain gebruik van maakten. Dat raadsleden het waagden kritische vragen te stellen en dat de betreffende wett’nholder het zelfs durfde er een andere mening op na te houden, was dan ook volstrekt belachelijk. En dat deze insprekers niet alleen niet op hun mondje waren gevallen, maar ook de pen vaardig wisten te hanteren, bleek uit de door hen gewrochte ingezonden brieven in het Olde Wief en mogelijk in andere kranten die ik niet heb kunnen lezen. In elke nieuwe krant een nieuwe brief. Frapper toujours. Ook hun goed recht natuurlijk, maar toch kreeg het iets potsierlijks, deze overkill aan bezwaarbrieven. Pathetic was het. In al zijn vertalingen. Ongetwijfeld zullen zij ook van zich laten horen in de komende raadsvergadering en velen zullen zich met mij verheugen op die optredens.
Het schijnt trouwens, dat de eerste inspreekbeurten al zo’n groot effect hebben gehad, dat er inmiddels al anderhalf miljoen handtekeningen ter ondersteuning zijn verzameld. Ik ben benieuwd of de wett’nholder en de gemeenteraad onder deze gigantische druk zullen bezwijken, ook in de wetenschap, dat de Raad van State en de Hoge Raad op de loer liggen.
