De bijl aan de wortel door Hans Bogers
In de column van afgelopen zaterdag heb ik blijk gegeven van mijn profetische gaven. Ik wist namelijk te voorspellen dat enkele inwoners van Giethoorn –Noord gebruik zouden gaan maken van de mogelijkheid om in te spreken in de vergadering van de gemeenteraad. Dat dit spreekrecht een groot democratisch goed is, dat lijdt geen enkele twijfel en het is de inwoners van onze goede gemeente dan ook van harte gegund van dat spreekrecht gebruik te maken. Aan de vaak gehoorde veronderstelling, dat er niet naar insprekers wordt geluisterd, ontbreekt elke grond: insprekers worden immer serieus genomen. Daar kan geen twijfel over bestaan. Al wordt door deze en gene: ‘Ze luisteren niet naar me.’ nogal eens verward met ‘Ik krijg m’n zin niet’. En het is een misvatting te denken, dat je als je je zin niet krijgt, je per definitie niet serieus wordt genomen. De afgelopen raadsvergadering stond voornamelijk in het teken van bestemmingsplannen en over de inhoud daarvan is voldoende gesproken, maar waar nauwelijks een woord aan werd gewijd, is de directe aanval op het gewaardeerde VVD gemeenteraadslid Wim Stapel. Die kreeg de wind behoorlijk van voren. (Vóór de raadsvergadering overigens ook al, toen hij werd geprikkeld over zijn standpunt met betrekking tot windmolens) De wind van voren dus, want Wim zou tijdens de Politieke Markt bezwaarmakers onheus bejegend hebben. De reactie op deze persoonlijke aanval werd vakkundig gepareerd. Geen excuses, maar een heldere uitleg en een herhaling van zijn betoog in de Politieke Markt. Dat kan trouwens sowieso geen kwaad: Wennen aan helderheid en consistentie. Dat Stapel in vorm was, bleek uit zijn beoordeling van de problematiek over een ander gewraakt bestemmingsplan, dat het mogelijk moet maken in Wanneperveen een terrein te realiseren, waarop safaritenten en een boomhut zullen worden gebouwd. Ik was niet helemaal bij de les toen hij het woord voerde, maar ik meende, dat hij vroeg, of die boom niet gekapt kon worden, impliciet verwijzend naar de reeds bestaande en redelijk handhaafbare kapverordening. Na afloop van de vergadering vertelde hij mij , dat hij het woord schrappen had gebruikt. Hoewel kappen hier ook niet zou misstaan.
Afhankelijk van de staat van de boomhut. Getekend op papier: schrappen. Helemaal in vol ornaat: kappen.
Overigens tot slot en geheel terzijde. In een evaluatie is kennelijk gebleken, dat het aanlopen van het spreekgestoelte door de raadsleden als zeer vermoeiend is ervaren. Daarom is besloten, dat men bij een spreekbeurt voortaan weer gewoon mag blijven zitten. Jammer, want de kathederwalk bracht toch altijd wel wat extra leven in de brouwerij.
En dat klemt des te meer, nu in het restaurant ook al geen port meer wordt geschonken.
