Verbazingwekkend door Hans Bogers
Ik ben deze week van de ene verbazing in de andere verbazing gevallen, maar om u nu niet meteen te overladen met al die verwondering, beperk ik me tot het benoemen en uitwerken van twee daarvan. De andere laat ik gewoon verder buiten beschouwing al waren ze best de moeite van het vernemen waard. Maar laat ik beginnen bij het begin. In de afgelopen raadsvergadering werd Steenwijkerland verblijd met de benoeming van een nieuwe wett’nholder: Tiny Bijl. Ooit wel eens Trudy genoemd, maar dat was een slip of the pen. Omdat zij al vier jaar, eerst als lid en later als fractievoorzitter van Buitengewoon Leefbaar in de politieke arena onder het Koperen Dak heeft opgetreden, ik regelmatig met haar in de RTV SLOS studio heb gesproken, haar de afgelopen maanden een enkele keer in het centrum van de Olde Veste heb ontmoet, en haar ook nog heb gegoogeld, meende ik haar toch wel een beetje te kennen. Maar wat schetste mijn verbazing toen zij bij haar installatiereden vriend en vijand verraste met de ontboezeming, dat zij zich schuldig heeft gemaakt en dat nog steeds doet aan vrouwenvoetbal. Was zij eerst een begenadigd spelverdeler, in deze voor haar nieuwe periode is zij zich bewust geworden van haar scorend vermogen en zoekt zij van nu af aan haar toevlucht in de spits. Navraag bij Marian Fix en Tanja Tuenter, beiden keiharde bikkelaars in het vrouwenteam van Giethoorn Vooruit, leerde mij, dat zij Tiny wel kenden, in diverse hoedanigheden, maar niet als spelverdeler aan wie ze de door hen veroverde ballen moesten inleveren. Hun verbazing over de ontboezeming van Tiny was dus even groot als de mijne. Wat niet wegneemt, dat de voetbalkwaliteiten van Tiny Bijl  niet te ontkennen zullen zijn, al heeft zij die nog nimmer op de groene mat in Giethoorn aan den volke vertoond.
De tweede verbazing waar ik in viel was de opmerking van Emmy Elgersma en Aletta Makken, als dat de politiek in Steenwijkerland niet saai en al helemaal niet stroperig zou zijn, zelfs ondanks het feit, dat er veel te weinig vrouwen eens op het pluche van de gemeenteraad hebben plaatsgenomen. Ik viel  om van verbazing toen ik dat las en ik kan dat niet met ze eens zijn. Ook al zouden de gemeenteraad en het college van Burgemeester en Wett’nholders geheel en al uit vrouwen bestaan en al zouden alle straten in Steenwijkerland naar een vrouw zijn vernoemd, dan nog blijft politiek saai en stroperig. Al moet ik natuurlijk niet in die verbazing blijven hangen, want  kennelijk is het mogelijk, dat je saaiheid en stroperigheid ook heel leuk kunt vinden.
In moderne termen: Politiek is eigenlijk heel sexy en heel opwindend.
Ik moet toch eens wat beter gaan opletten.