Heet heter heetst. Wat heet door Hans Bogers
Het is dezer dagen nou niet bepaald een periode waarin het makkelijk is om een column te produceren. Zeg maar gerust, dat het bijna onmogelijk is om iets te verzinnen en aan het keyboard toe te vertrouwen. Het is niet alleen heel erg warm, maar het is, en dat is wellicht nog veel erger, al tijden gort droog. Al weerhoudt dat laatste velen van ons niet met watergebruik wat terughoudend om te gaan. Blijmoedig wordt her en der de tuinslang uitgelegd, om het liefst midden op de dag, gazonnetjes en borders rijkelijk te besproeien en zoals ik laatst meemaakte in mijn favoriete sportschool schromen douchegebruikers niet om wel een kwartier lang het water eindeloos te laten stromen in afwachting van de zwemles, die 15 liter water later begint. In het onderhavige geval was de jonge vader te zeer verdiept in zijn asociale medium om zijn douchende dochtertje te wijzen op deze ongelooflijke verspilling. Het zal hem waarschijnlijk ook geen bal geïnteresseerd hebben, want in onze neo liberale wereld is denken aan het algemeen belang en de toekomst van ons en onze kinderen niet meer van deze tijd. Na ons de zondvloed, een door Madame de Pompadour geïntroduceerde one liner, is in dat opzicht wel heel erg toepasselijk. Wat ken ut skelen ju!
Een ander gevolg van deze hete droge tijd is, dat mensen steeds sneller geïrriteerd raken. Burenruzies over geluids- en barbecueoverlast zijn schering en inslag en ook in het verkeer worden de lontjes van de vele soorten weggebruikers steeds korter en korter. Opgestoken middelvingers zijn dan nog de minste uitingen van deze warmte stress. Schelden of andere weggebruikers intimideren het kan allemaal, het op eigen wijze interpreteren van de verkeersregels en de reacties worden alleen maar verhitter en verhitter.Â
Ook irritaties over het gedrag van statushouders, die zich bij ons al heel wel thuis voelen en zich dus ook zo gedragen. Zoals die Irakese, Iranese, of Syrische vader van een kroostrijk gezin, die in een cafetaria zijn dochtertje (waarschijnlijk omdat zij de enige is die Nederlands sprak) belast met het doen van een bestelling en op afstand luid schreeuwend en voor mij onverstaanbaar de nodige aanwijzingen geeft. Het meisje kent haar plaats en doet wat haar toegeschreeuwd wordt. ‘s Land wijs ’s lands eer zeg maar.Â
Zelfs een dagje sauna wordt anders dan anders ingevuld. In de Veluwse Bron, waar ik laatst uit kleren ging, hebben ze naast vele hittebronnen ook een soort koelcel. – 8 graden. Heerlijk. Een omgekeerde sauna dus. Buiten zweten als een otter en binnen aangenaam afkoelen.Â
Gelukkig zal aan deze hittegolf vast wel weer een einde komen en zullen de hemelse sluizen worden opengezet om ons uitgedroogde land – waarbij Steenwijkerland wel heel erg gedupeerd lijkt, want alle buien lijken aan de Olde Veste en omgeving voorbij te gaan-, om dat uitgedroogde land weer groen en sappig te maken.Â