De Torenman door Hans Bogers
Een bericht in het Olde Wief afgelopen maandag of dinsdag daar wil ik even vanaf zijn, (je krijgt tegenwoordig zo veel verschillende lokale periodieken in de bus,) wierp mij terug naar de tijd, waar ik regelmatig met zoveel plezier aan terug denk. Een mensenleven geleden. Mijn tijd met Fragment. Met Aart Keizer, Gerard Buisman en Folkert Jellesma. Wat een tijd! Dat bericht, die wake up call, ging over de nestkast voor slechtvalken, die de gemeente van Steenwijkerland in de Steenwieker Toor’n heeft laten installeren. Wat!: slechtvalken in de Steenwieker Toor’n zult u zich bijna vertwijfeld afvragen. Is daar wel overleg over geweest met de huidige bewoners, de kerkuilen en niet te vergeten de Torenman? Nou, ik durf er wel gif op in te nemen, dat dat niet is gebeurd. Participatie en communicatie zijn nou eenmaal (als je vele insprekers in de gemeenraad en vele raadsleden moet geloven) niet het sterkste punt van onze gemeente. En waar het belangrijkste beleidsuitgangspunt de burger is, die nadrukkelijk op 1 staat, daar kunnen de kerkuilen en de niet in de gemeenteregisters ingeschreven Torenman het wel schudden. Dat er voor honden, die nu vrijelijk en gratis de boel kunnen onderpoepen en plassen, een uitzondering is gemaakt, zal eerder te maken hebben met een financieel voordeeltje voor de burger dan enige diervriendelijkheid. Mijn conclusie over het links laten liggen van kerkuilen en Torenman zal dus wel juist zijn.Â
Wat mag deze gemeente toch van geluk spreken, dat de wachters van de Steenwieker Toor’n, Fragment, ooit de drijvende kracht achter de STP, de Steenwieker Toor’n Parteie, niet meer bestaat, want dan was zeker het laatste woord over deze bestuurlijke omissie niet gesproken. Sterker nog dan waren de rapen bepaald nog niet gaar geweest. En dan heb ik het niet eens over de woeste plannen van het kerkbestuur, die van het domicilie van de Torenman en de kerkuilen een Multifunctioneel Centrum á la de Ontmoeting in Eesveen willen maken en daartoe zelfs een grote stoelendans organiseren. Mind you. Ook daar zal geen participatie, geen overleg, geen communicatie hebben plaats gevonden.Â
Dat het belang van Fragment, met Aart en Gerard als grote trekkers, voor de Grote Kerk en de Toren daarmee ook ontkend wordt, mag pijnlijk, maar niet verbazingwekkend zijn. Die ontkenning begon namelijk al met het niet aanbrengen van het prachtige Steenwieker volkslied, gedicht door Aart Keizer, in de Toren. En het is ook tekenend, dat de vier Fragmentleden ooit als representanten van de STP, nog nooit één bedankje hebben gekregen voor het feit, dat zij eigenhandig de hele Toren hebben gekuist en raampje voor raampje, tree na tree hebben afgestoft .
Maar desondanks kunnen we er op vertrouwen, dat de Torenman samen met de Kerkuilen, zich niet uit kerk en toren zal laten verdrijven en zo af en toe ’s nachts het pas weer opgeknapte Van Oeckelenorgel zal bespelen.