ik ben de tel kwijt en mijn geheugen laat mij wel een beetje in de steek als ik na probeer te gaan welke colleges van burgemeester en wett’nholders ik in de loop van mijn steenwijker, later steenwijkerlandiger, carrière in mijn verschillende hoedanigheden heb meegemaakt. ik kan ze me, althans wat betreft de bemensing, niet allemaal meer uit het blote hoofd voor de geest halen. en voor het maken van deze column voert het eigenlijk te ver de archieven in te duiken om alle namen van onze bestuurderen vanaf 1986 boven water te halen. zeker wat de beginjaren betreft mis ik nog wel wat namen en modaliteiten, maar het overgrote deel weet ik nog wel te benoemen, al ga ik dat nu niet doen. van al die colleges zou ik wel iets kunnen vertellen, maar voor vandaag beperk ik me tot het college, waarvan ik in mijn boekenkast laatst een bijzonder boek aantrof en waarvan, bedenk ik me nu, op mijn piano zelfs een foto staat, waarop dit college van henk schippers, henk gielen, wirt groen en anne beeltje samen met het onvergetelijke fragment staat afgebeeld. een foto, die werd gemaakt na afloop van een oudejaarsconference van fragment, waarin de steenwijker politiek tegen het licht was gehouden met onder andere het onvergetelijke lied: ik ben wirt groen. en ik mag de leuke dingen doen. een lied, waarin de collegiale verhoudingen helder uiteen werden gezet, maar dat het terzijde. nu wil het toeval dus, dat ik van datzelfde college een zogenaamd bidbook aantrof, dat was gericht aan het toen nog bestaande landelijk opleidings en selectie instituut politie het lsop, waarin de gemeente steenwijk de johan van den kornputkazerne aanprees als zeer geschikte locatie voor het vestigen van een nieuwe opleidingsschool voor de politie van noord- en oost nederland. als inwoner van steenwijk, voormalig korpschef en toentertijd werkzaam bij het lsop vond ik het een prachtig boek en ik was meer dan trots op mijn gemeente. lsop bestuursvoorzitter arie lems had er dan ook geen enkele moeite mee mij het bidbook te geven, omdat er van het aanbod, hoe aanlokkelijk ook, geen gebruik gemaakt zou worden. en tijdens een vergadering op de politieschool in leusden in een tot vergaderzaal omgetoverde slaapzaal, waarin ik ooit als politie aspirant vele opleidingsdagen en nachten heb doorgebracht, kreeg ik dat bidbook daadwerkelijk in handen onder de nadrukkelijke voorwaarde, dat ik het goed zou bewaren en niet zou weggeven of anderszins. natuurlijk niet. en nu ik het in mijn boogcave, die uitkijkt op het terrein van de voormalige van den kornputkazerne nog eens zo doorblader, de namen lees van henk schippers, anne beeltje, wirt groen, tijmen huurman, ed wind en helga van den enk, de o zo terechte loftuitingen op steenwijk lees en de inmiddels gedateerde, maar zeer herkenbare foto’s zie, word ik overmand door een gevoel van heimwee. en dan denk ik ook aan de aan de vele liedjes, waarin steenwijk wordt bezongen, zoals, ‘(h)in steenwijk gebeurt (d) het’ dat ooit is vastgelegd op de cd van fragment ‘ongeplukt’ of de ode aan steenwijk met het nooit publiekelijk vertolkte ‘mijn keuze staat vast’. een politieschool is hier niet gekomen. gelukkig maar, want het bijna volgebouwde kornputkwartier en de aangepaste van den kornputkazerne zijn een veel waardiger oppimping van steenwijkerland.
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
ik ben de tel kwijt en mijn geheugen laat mij wel een beetje in de steek als ik na probeer te gaan welke colleges van burgemeester en wett’nholders ik in de loop van mijn steenwijker, later steenwijkerlandiger, carrière in mijn verschillende hoedanigheden heb meegemaakt. ik kan ze me, althans wat betreft de bemensing, niet allemaal meer uit het blote hoofd voor de geest halen. en voor het maken van deze column voert het eigenlijk te ver de archieven in te duiken om alle namen van onze bestuurderen vanaf 1986 boven water te halen. zeker wat de beginjaren betreft mis ik nog wel wat namen en modaliteiten, maar het overgrote deel weet ik nog wel te benoemen, al ga ik dat nu niet doen. van al die colleges zou ik wel iets kunnen vertellen, maar voor vandaag beperk ik me tot het college, waarvan ik in mijn boekenkast laatst een bijzonder boek aantrof en waarvan, bedenk ik me nu, op mijn piano zelfs een foto staat, waarop dit college van henk schippers, henk gielen, wirt groen en anne beeltje samen met het onvergetelijke fragment staat afgebeeld. een foto, die werd gemaakt na afloop van een oudejaarsconference van fragment, waarin de steenwijker politiek tegen het licht was gehouden met onder andere het onvergetelijke lied: ik ben wirt groen. en ik mag de leuke dingen doen. een lied, waarin de collegiale verhoudingen helder uiteen werden gezet, maar dat het terzijde. nu wil het toeval dus, dat ik van datzelfde college een zogenaamd bidbook aantrof, dat was gericht aan het toen nog bestaande landelijk opleidings en selectie instituut politie het lsop, waarin de gemeente steenwijk de johan van den kornputkazerne aanprees als zeer geschikte locatie voor het vestigen van een nieuwe opleidingsschool voor de politie van noord- en oost nederland. als inwoner van steenwijk, voormalig korpschef en toentertijd werkzaam bij het lsop vond ik het een prachtig boek en ik was meer dan trots op mijn gemeente. lsop bestuursvoorzitter arie lems had er dan ook geen enkele moeite mee mij het bidbook te geven, omdat er van het aanbod, hoe aanlokkelijk ook, geen gebruik gemaakt zou worden. en tijdens een vergadering op de politieschool in leusden in een tot vergaderzaal omgetoverde slaapzaal, waarin ik ooit als politie aspirant vele opleidingsdagen en nachten heb doorgebracht, kreeg ik dat bidbook daadwerkelijk in handen onder de nadrukkelijke voorwaarde, dat ik het goed zou bewaren en niet zou weggeven of anderszins. natuurlijk niet. en nu ik het in mijn boogcave, die uitkijkt op het terrein van de voormalige van den kornputkazerne nog eens zo doorblader, de namen lees van henk schippers, anne beeltje, wirt groen, tijmen huurman, ed wind en helga van den enk, de o zo terechte loftuitingen op steenwijk lees en de inmiddels gedateerde, maar zeer herkenbare foto’s zie, word ik overmand door een gevoel van heimwee. en dan denk ik ook aan de aan de vele liedjes, waarin steenwijk wordt bezongen, zoals, ‘(h)in steenwijk gebeurt (d) het’ dat ooit is vastgelegd op de cd van fragment ‘ongeplukt’ of de ode aan steenwijk met het nooit publiekelijk vertolkte ‘mijn keuze staat vast’. een politieschool is hier niet gekomen. gelukkig maar, want het bijna volgebouwde kornputkwartier en de aangepaste van den kornputkazerne zijn een veel waardiger oppimping van steenwijkerland.
Ik ben de tel kwijt en mijn geheugen laat mij wel een beetje in de steek als ik na probeer te gaan welke colleges van burgemeester en wett’nholders ik in de loop van mijn Steenwijker, later Steenwijkerlandiger, carrière in mijn verschillende hoedanigheden heb meegemaakt. Ik kan ze me, althans wat betreft de bemensing, niet allemaal meer uit het blote hoofd voor de geest halen. En voor het maken van deze column voert het eigenlijk te ver de archieven in te duiken om alle namen van onze bestuurderen vanaf 1986 boven water te halen. Zeker wat de beginjaren betreft mis ik nog wel wat namen en modaliteiten, maar het overgrote deel weet ik nog wel te benoemen, al ga ik dat nu niet doen. Van al die colleges zou ik wel iets kunnen vertellen, maar voor vandaag beperk ik me tot het college, waarvan ik in mijn boekenkast laatst een bijzonder boek aantrof en waarvan, bedenk ik me nu, op mijn piano zelfs een foto staat, waarop dit college van Henk Schippers, Henk Gielen, Wirt Groen en Anne Beeltje samen met het onvergetelijke Fragment staat afgebeeld. Een foto, die werd gemaakt na afloop van een oudejaarsconference van Fragment, waarin de Steenwijker politiek tegen het licht was gehouden met onder andere het onvergetelijke lied: Ik ben Wirt Groen. En ik mag de leuke dingen doen. Een lied, waarin de collegiale verhoudingen helder uiteen werden gezet, maar dat het terzijde. Nu wil het toeval dus, dat ik van datzelfde college een zogenaamd Bidbook aantrof, dat was gericht aan het toen nog bestaande Landelijk Opleidings en Selectie instituut Politie het LSOP, waarin de gemeente Steenwijk de Johan van den Kornputkazerne aanprees als zeer geschikte locatie voor het vestigen van een nieuwe opleidingsschool voor de politie van Noord- en Oost Nederland. Als inwoner van Steenwijk, voormalig korpschef en toentertijd werkzaam bij het LSOP vond ik het een prachtig boek en ik was meer dan trots op mijn gemeente. LSOP bestuursvoorzitter Arie Lems had er dan ook geen enkele moeite mee mij het bidbook te geven, omdat er van het aanbod, hoe aanlokkelijk ook, geen gebruik gemaakt zou worden. En tijdens een vergadering op de politieschool in Leusden in een tot vergaderzaal omgetoverde slaapzaal, waarin ik ooit als politie aspirant vele opleidingsdagen en nachten heb doorgebracht, kreeg ik dat bidbook daadwerkelijk in handen onder de nadrukkelijke voorwaarde, dat ik het goed zou bewaren en niet zou weggeven of anderszins. Natuurlijk niet. En nu ik het in mijn boogcave, die uitkijkt op het terrein van de voormalige Van den Kornputkazerne nog eens zo doorblader, de namen lees van Henk Schippers, Anne Beeltje, Wirt Groen, Tijmen Huurman, Ed Wind en Helga van den Enk, de o zo terechte loftuitingen op Steenwijk lees en de inmiddels gedateerde, maar zeer herkenbare foto’s zie, word ik overmand door een gevoel van heimwee. En dan denk ik ook aan de aan de vele liedjes, waarin Steenwijk wordt bezongen, zoals, ‘(H)in Steenwijk gebeurt (d) het’ dat ooit is vastgelegd op de CD van Fragment ‘Ongeplukt’ of de ode aan Steenwijk met het nooit publiekelijk vertolkte ‘Mijn keuze staat vast’
Een politieschool is hier niet gekomen. Gelukkig maar, want het bijna volgebouwde Kornputkwartier en de aangepaste Van Den Kornputkazerne zijn een veel waardiger oppimping van Steenwijkerland.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
ik ben de tel kwijt en mijn geheugen laat mij wel een beetje in de steek als ik na probeer te gaan welke colleges van burgemeester en wett’nholders ik in de loop van mijn steenwijker, later steenwijkerlandiger, carrière in mijn verschillende hoedanigheden heb meegemaakt. ik kan ze me, althans wat betreft de bemensing, niet allemaal meer uit het blote hoofd voor de geest halen. en voor het maken van deze column voert het eigenlijk te ver de archieven in te duiken om alle namen van onze bestuurderen vanaf 1986 boven water te halen. zeker wat de beginjaren betreft mis ik nog wel wat namen en modaliteiten, maar het overgrote deel weet ik nog wel te benoemen, al ga ik dat nu niet doen. van al die colleges zou ik wel iets kunnen vertellen, maar voor vandaag beperk ik me tot het college, waarvan ik in mijn boekenkast laatst een bijzonder boek aantrof en waarvan, bedenk ik me nu, op mijn piano zelfs een foto staat, waarop dit college van henk schippers, henk gielen, wirt groen en anne beeltje samen met het onvergetelijke fragment staat afgebeeld. een foto, die werd gemaakt na afloop van een oudejaarsconference van fragment, waarin de steenwijker politiek tegen het licht was gehouden met onder andere het onvergetelijke lied: ik ben wirt groen. en ik mag de leuke dingen doen. een lied, waarin de collegiale verhoudingen helder uiteen werden gezet, maar dat het terzijde. nu wil het toeval dus, dat ik van datzelfde college een zogenaamd bidbook aantrof, dat was gericht aan het toen nog bestaande landelijk opleidings en selectie instituut politie het lsop, waarin de gemeente steenwijk de johan van den kornputkazerne aanprees als zeer geschikte locatie voor het vestigen van een nieuwe opleidingsschool voor de politie van noord- en oost nederland. als inwoner van steenwijk, voormalig korpschef en toentertijd werkzaam bij het lsop vond ik het een prachtig boek en ik was meer dan trots op mijn gemeente. lsop bestuursvoorzitter arie lems had er dan ook geen enkele moeite mee mij het bidbook te geven, omdat er van het aanbod, hoe aanlokkelijk ook, geen gebruik gemaakt zou worden. en tijdens een vergadering op de politieschool in leusden in een tot vergaderzaal omgetoverde slaapzaal, waarin ik ooit als politie aspirant vele opleidingsdagen en nachten heb doorgebracht, kreeg ik dat bidbook daadwerkelijk in handen onder de nadrukkelijke voorwaarde, dat ik het goed zou bewaren en niet zou weggeven of anderszins. natuurlijk niet. en nu ik het in mijn boogcave, die uitkijkt op het terrein van de voormalige van den kornputkazerne nog eens zo doorblader, de namen lees van henk schippers, anne beeltje, wirt groen, tijmen huurman, ed wind en helga van den enk, de o zo terechte loftuitingen op steenwijk lees en de inmiddels gedateerde, maar zeer herkenbare foto’s zie, word ik overmand door een gevoel van heimwee. en dan denk ik ook aan de aan de vele liedjes, waarin steenwijk wordt bezongen, zoals, ‘(h)in steenwijk gebeurt (d) het’ dat ooit is vastgelegd op de cd van fragment ‘ongeplukt’ of de ode aan steenwijk met het nooit publiekelijk vertolkte ‘mijn keuze staat vast’. een politieschool is hier niet gekomen. gelukkig maar, want het bijna volgebouwde kornputkwartier en de aangepaste van den kornputkazerne zijn een veel waardiger oppimping van steenwijkerland.
ik ben de tel kwijt en mijn geheugen laat mij wel een beetje in de steek als ik na probeer te gaan welke colleges van burgemeester en wett’nholders ik in de loop van mijn steenwijker, later steenwijkerlandiger, carrière in mijn verschillende hoedanigheden heb meegemaakt. ik kan ze me, althans wat betreft de bemensing, niet allemaal meer uit het blote hoofd voor de geest halen. en voor het maken van deze column voert het eigenlijk te ver de archieven in te duiken om alle namen van onze bestuurderen vanaf 1986 boven water te halen. zeker wat de beginjaren betreft mis ik nog wel wat namen en modaliteiten, maar het overgrote deel weet ik nog wel te benoemen, al ga ik dat nu niet doen. van al die colleges zou ik wel iets kunnen vertellen, maar voor vandaag beperk ik me tot het college, waarvan ik in mijn boekenkast laatst een bijzonder boek aantrof en waarvan, bedenk ik me nu, op mijn piano zelfs een foto staat, waarop dit college van henk schippers, henk gielen, wirt groen en anne beeltje samen met het onvergetelijke fragment staat afgebeeld. een foto, die werd gemaakt na afloop van een oudejaarsconference van fragment, waarin de steenwijker politiek tegen het licht was gehouden met onder andere het onvergetelijke lied: ik ben wirt groen. en ik mag de leuke dingen doen. een lied, waarin de collegiale verhoudingen helder uiteen werden gezet, maar dat het terzijde. nu wil het toeval dus, dat ik van datzelfde college een zogenaamd bidbook aantrof, dat was gericht aan het toen nog bestaande landelijk opleidings en selectie instituut politie het lsop, waarin de gemeente steenwijk de johan van den kornputkazerne aanprees als zeer geschikte locatie voor het vestigen van een nieuwe opleidingsschool voor de politie van noord- en oost nederland. als inwoner van steenwijk, voormalig korpschef en toentertijd werkzaam bij het lsop vond ik het een prachtig boek en ik was meer dan trots op mijn gemeente. lsop bestuursvoorzitter arie lems had er dan ook geen enkele moeite mee mij het bidbook te geven, omdat er van het aanbod, hoe aanlokkelijk ook, geen gebruik gemaakt zou worden. en tijdens een vergadering op de politieschool in leusden in een tot vergaderzaal omgetoverde slaapzaal, waarin ik ooit als politie aspirant vele opleidingsdagen en nachten heb doorgebracht, kreeg ik dat bidbook daadwerkelijk in handen onder de nadrukkelijke voorwaarde, dat ik het goed zou bewaren en niet zou weggeven of anderszins. natuurlijk niet. en nu ik het in mijn boogcave, die uitkijkt op het terrein van de voormalige van den kornputkazerne nog eens zo doorblader, de namen lees van henk schippers, anne beeltje, wirt groen, tijmen huurman, ed wind en helga van den enk, de o zo terechte loftuitingen op steenwijk lees en de inmiddels gedateerde, maar zeer herkenbare foto’s zie, word ik overmand door een gevoel van heimwee. en dan denk ik ook aan de aan de vele liedjes, waarin steenwijk wordt bezongen, zoals, ‘(h)in steenwijk gebeurt (d) het’ dat ooit is vastgelegd op de cd van fragment ‘ongeplukt’ of de ode aan steenwijk met het nooit publiekelijk vertolkte ‘mijn keuze staat vast’. een politieschool is hier niet gekomen. gelukkig maar, want het bijna volgebouwde kornputkwartier en de aangepaste van den kornputkazerne zijn een veel waardiger oppimping van steenwijkerland.
