“Wij regelen de randvoorwaarden voor het corso”

Maandenlang wordt er aan de corsowagens gewerkt en op 19 augustus is dan het moment dat ze alle veertien aan het grote publiek worden getoond. De parkeerplaatsen en tribunes stromen vol. Via de hekken en bewegwijzering wordt alles in goede banen geleid. Buiten het dorp hoor je de speaker al enthousiast dingen roepen. De mensen van de catering werken zich het leplazarus om iedereen te voorzien van eten en drinken. Voor de belichtings-, figuratie- en ereprijs lopen juryleden over het parcours tijdens de rondgangen en dan heb je ook nog alle vrijwilligers die tijdens het corso een steentje bijdragen. Dit alles en nog veel meer ligt op het bordje van de corsocommissie, die voor het corso al maandenlang bezig is om alles geregeld te krijgen.

Cor Rook is het aanspreekpunt en vertelt over het wel en wee van de corsocommissie. Cor is zelf onderdeel van het facilitaire deel van de corsocommissie. Ook Harm-Jan Spans, Karl ten Napel en Julian Wibier houden zich bezig met het faciliteren van het corso. Hoege Heetebrij is de voorzitter, Trijntje Nijkamp begeleidt de jury, Aline Mooiweer is de secretaresse en Aniek Ziel en Kirsten Lassche zorgen voor de vrijwilligers.

De randvoorwaarden
De corsocommissie is dus verantwoordelijk voor een breed scala aan onderwerpen. “Eigenlijk alles wat je ziet, afgezien van de wagens. Tribunes, parkeerplaatsen, hekken, wc’s, bewegwijzering, catering, verlengkabels, geluidsinstallaties, juryleden en vrijwilligers en wat er voor hun verder nog nodig is. Je kan het wel een beetje zo zien: wij regelen de randvoorwaarden voor het corso.”

Draaiboek
Het corso wordt al heel lang georganiseerd, dus er bestaat onderhand een draaiboek waar de corsocommissie gretig gebruik van maakt. “Daar staat gewoon alles in. Hoeveel spullen, mensen en materialen je waar nodig hebt. Alles regelen, is zeker veel werk. Maar als je het draaiboek namelijk afgaat, is het goed.” Er zijn veel dingen die makkelijk vergeten kunnen worden. “Het draaiboek voorziet de corsocommissie dan van een handig geheugensteuntje.”

Heel veel regelen
Regelen, regelen en nog eens regelen. “Je hebt veel contact met mensen en je belt en mailt veel. Uiteindelijk zijn wij verantwoordelijk dat alles klaar staat en geregeld is.” Een voordeel: iets als een tribune wordt voor de commissie opgebouwd. “Daar huren wij iemand voor in. Het enige wat wij doen, is de plek en hoogte aangeven. Verder hebben wij daar niks meer mee vandoen.”

Vaart erachter
Cor vertelt dat hij eigenlijk iedere dag wel eventjes met corso bezig is. “Een mailtje, een belletje, iets bestellen of even wat uitzoeken. Het is heel verschillend, maar je bent er inderdaad altijd wel even mee bezig. En dat moet ook, want je zit vaak al heel snel een paar weken voor het corso.” Daarnaast verandert er ook regelmatig nog wel eens wat. “Dus dan moet je even wat bijsturen, een bestelling veranderen of annuleren en eventueel opzoek naar wat anders.”

De opbouw
Het opbouwen van het terrein gebeurt in drie dagen, of tenminste, dat is het plan. “Maandag beginnen we en dan hoop je woensdag klaar te zijn, maar het gebeurt nog wel eens dat het wat langer duurt. Vanaf maandag zitten de dagen in ieder geval rammetje vol. Om zeven uur staat de koffie klaar en vanaf dan ben je de hele dag dingen aan het verslepen, aansturen en verrijden. Door het hele dorp zet je wel wat neer.”

Digitalisering
Dit jaar zullen er geen kassa’s meer staan voor de ticketverkoop en het betalingssysteem gaat ook op de schop. “Tickets haal je nu dus online en die zullen worden gescand bij de ingangen. Ook het betalen tijdens corso gaat veranderen, dat zal nu gebeuren met een app.” Maar de moeilijkheidsgraad van dit alles valt wel mee, zegt Cor. “Nee, lastig is het niet hoor. Je bent ermee bezig en je verdiept je er even in en dan valt het allemaal wel mee. Het is vooral logisch nadenken. Je hebt een telefoon, app en internet nodig. Het regelen kost even tijd, maar moeilijk? Nee, valt wel mee.”