een gebit zonder end. (of sieb van der laan). de eerste tandarts bij wie mijn gebit onder ogen kwam, merkte al fijntjes op, dat wat een haag van ivoren wachters zou moeten worden, niet veel meer zou zijn dan een marsepeinen gebit. en hij heeft gelijk gekregen. wat mijn tanden en kiezen betreft is mijn leven één en al kommer en kwel. met als gevolg een welhaast ontelbaar aantal vullingen, kronen, stifttanden, bruggen, wortelkanaalbehandelingen en kaakontstekingen. je kan het zo gek allemaal niet bedenken, of ik heb het gehad, met als klap op de vuurpijl een ontwortelde brug, waarvan één van de pijlers zijn functie als steunpilaar verder weigerde uit te voeren. een hangbrug zeg maar. voor de vervanging van die hangbrug (een vergelijking met de looijersbrug dringt zich hier op, maar dat is louter toeval) voor die vervanging dus, moest ik een vervolgafspraak maken. kun je vanmiddag nog, om 16.15 uur, vroeg de tandarts (want haast leek geboden). helaas, was mijn reactie, ik heb vanmiddag een etentje in zwolle en daarna ga ik naar een optreden van sieb van der laan. verbaasd keek de tandarts mij aan. een marsepeinen gebit, dat is tot daar aan toe, scheen hij te denken, maar genieten van een optreden van sieb van der laan, nee daar kon hij zich helemaal geen voorstelling van maken. en ook zijn charmante assistentie keek mij vriendelijk, maar met niet begrijpende ogen aan. sieb van der laan, wat valt daar nou om te lachen. of het door de nog niet helemaal uitgewerkte verdoving kwam, of door mijn vergrijzing, dat weet ik niet, maar het kwartje viel niet onmiddellijk. sieb van der laan? syb van der ploeg moest het natuurlijk zijn! dat is bepaald wel andere koek. ik redde nog wat er te redden viel door uit te leggen, dat ik naar een optreden ging van gé reinders en syb van der ploeg in het odeon in zwolle. en daar konden de tandarts en zijn assistentie zich gelukkig wel weer iets bij voorstellen. het heeft even geduurd voor het voorval me losliet, maar na het nuttigen van gemarineerde kibbeling, een heerlijk krokante zalm en een toetje van warme kersen met ijs en slagroom kon ik onbekommerd, niet gehinderd door gedachten aan dat dementie achtige voorval, genieten van syb van der ploeg, gé reinders en wiebe kaspers. pompeblêd en proemevlaai. wat een geweldige voorstelling. een paar wat mindere nummers daargelaten, stuk voor stuk prachtige liedjes en mooie muziek. zoals ‘achter de horizon’, ‘weg is weg’, met voor mij als hoogtepunten de voor piano gearrangeerde toppers ‘een nije dei’ en ‘blaosmuziek’. ja, het was genieten geblazen, al deed het gevoelige ‘aad waere mit dich’ me toch even terugdenken aan dat moment bij de tandarts. oud worden: ja graag, als dat maar niet betekent, dat ik syb en sieb te vaak door elkaar ga halen. ria van hien
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
een gebit zonder end. (of sieb van der laan). de eerste tandarts bij wie mijn gebit onder ogen kwam, merkte al fijntjes op, dat wat een haag van ivoren wachters zou moeten worden, niet veel meer zou zijn dan een marsepeinen gebit. en hij heeft gelijk gekregen. wat mijn tanden en kiezen betreft is mijn leven één en al kommer en kwel. met als gevolg een welhaast ontelbaar aantal vullingen, kronen, stifttanden, bruggen, wortelkanaalbehandelingen en kaakontstekingen. je kan het zo gek allemaal niet bedenken, of ik heb het gehad, met als klap op de vuurpijl een ontwortelde brug, waarvan één van de pijlers zijn functie als steunpilaar verder weigerde uit te voeren. een hangbrug zeg maar. voor de vervanging van die hangbrug (een vergelijking met de looijersbrug dringt zich hier op, maar dat is louter toeval) voor die vervanging dus, moest ik een vervolgafspraak maken. kun je vanmiddag nog, om 16.15 uur, vroeg de tandarts (want haast leek geboden). helaas, was mijn reactie, ik heb vanmiddag een etentje in zwolle en daarna ga ik naar een optreden van sieb van der laan. verbaasd keek de tandarts mij aan. een marsepeinen gebit, dat is tot daar aan toe, scheen hij te denken, maar genieten van een optreden van sieb van der laan, nee daar kon hij zich helemaal geen voorstelling van maken. en ook zijn charmante assistentie keek mij vriendelijk, maar met niet begrijpende ogen aan. sieb van der laan, wat valt daar nou om te lachen. of het door de nog niet helemaal uitgewerkte verdoving kwam, of door mijn vergrijzing, dat weet ik niet, maar het kwartje viel niet onmiddellijk. sieb van der laan? syb van der ploeg moest het natuurlijk zijn! dat is bepaald wel andere koek. ik redde nog wat er te redden viel door uit te leggen, dat ik naar een optreden ging van gé reinders en syb van der ploeg in het odeon in zwolle. en daar konden de tandarts en zijn assistentie zich gelukkig wel weer iets bij voorstellen. het heeft even geduurd voor het voorval me losliet, maar na het nuttigen van gemarineerde kibbeling, een heerlijk krokante zalm en een toetje van warme kersen met ijs en slagroom kon ik onbekommerd, niet gehinderd door gedachten aan dat dementie achtige voorval, genieten van syb van der ploeg, gé reinders en wiebe kaspers. pompeblêd en proemevlaai. wat een geweldige voorstelling. een paar wat mindere nummers daargelaten, stuk voor stuk prachtige liedjes en mooie muziek. zoals ‘achter de horizon’, ‘weg is weg’, met voor mij als hoogtepunten de voor piano gearrangeerde toppers ‘een nije dei’ en ‘blaosmuziek’. ja, het was genieten geblazen, al deed het gevoelige ‘aad waere mit dich’ me toch even terugdenken aan dat moment bij de tandarts. oud worden: ja graag, als dat maar niet betekent, dat ik syb en sieb te vaak door elkaar ga halen. ria van hien
Een gebit zonder end. (of Sieb van der Laan).
De eerste tandarts bij wie mijn gebit onder ogen kwam, merkte al fijntjes op, dat wat een haag van ivoren wachters zou moeten worden, niet veel meer zou zijn dan een marsepeinen gebit. En hij heeft gelijk gekregen. Wat mijn tanden en kiezen betreft is mijn leven één en al kommer en kwel. Met als gevolg een welhaast ontelbaar aantal vullingen, kronen, stifttanden, bruggen, wortelkanaalbehandelingen en kaakontstekingen. Je kan het zo gek allemaal niet bedenken, of ik heb het gehad, met als klap op de vuurpijl een ontwortelde brug, waarvan één van de pijlers zijn functie als steunpilaar verder weigerde uit te voeren. Een hangbrug zeg maar. Voor de vervanging van die hangbrug (een vergelijking met de Looijersbrug dringt zich hier op, maar dat is louter toeval) voor die vervanging dus, moest ik een vervolgafspraak maken. Kun je vanmiddag nog, om 16.15 uur, vroeg de tandarts (want haast leek geboden). Helaas, was mijn reactie, ik heb vanmiddag een etentje in Zwolle en daarna ga ik naar een optreden van Sieb van der Laan. Verbaasd keek de tandarts mij aan. Een marsepeinen gebit, dat is tot daar aan toe, scheen hij te denken, maar genieten van een optreden van Sieb van der Laan, nee daar kon hij zich helemaal geen voorstelling van maken. En ook zijn charmante assistentie keek mij vriendelijk, maar met niet begrijpende ogen aan. Sieb van der Laan, wat valt daar nou om te lachen. Of het door de nog niet helemaal uitgewerkte verdoving kwam, of door mijn vergrijzing, dat weet ik niet, maar het kwartje viel niet onmiddellijk. Sieb van der Laan? Syb van der Ploeg moest het natuurlijk zijn! Dat is bepaald wel andere koek. Ik redde nog wat er te redden viel door uit te leggen, dat ik naar een optreden ging van Gé Reinders en Syb van der Ploeg in het Odeon in Zwolle. En daar konden de tandarts en zijn assistentie zich gelukkig wel weer iets bij voorstellen
Het heeft even geduurd voor het voorval me losliet, maar na het nuttigen van gemarineerde kibbeling, een heerlijk krokante zalm en een toetje van warme kersen met ijs en slagroom kon ik onbekommerd, niet gehinderd door gedachten aan dat dementie achtige voorval, genieten van Syb van der Ploeg, Gé Reinders en Wiebe Kaspers. Pompeblêd en Proemevlaai. Wat een geweldige voorstelling. Een paar wat mindere nummers daargelaten, stuk voor stuk prachtige liedjes en mooie muziek. Zoals ‘Achter de Horizon’, ‘Weg is Weg’, met voor mij als hoogtepunten de voor piano gearrangeerde toppers ‘Een Nije Dei’ en ‘Blaosmuziek’.
Ja, het was genieten geblazen, al deed het gevoelige ‘Aad waere mit dich’ me toch even terugdenken aan dat moment bij de tandarts. Oud worden: Ja graag, als dat maar niet betekent, dat ik Syb en Sieb te vaak door elkaar ga halen.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
een gebit zonder end. (of sieb van der laan). de eerste tandarts bij wie mijn gebit onder ogen kwam, merkte al fijntjes op, dat wat een haag van ivoren wachters zou moeten worden, niet veel meer zou zijn dan een marsepeinen gebit. en hij heeft gelijk gekregen. wat mijn tanden en kiezen betreft is mijn leven één en al kommer en kwel. met als gevolg een welhaast ontelbaar aantal vullingen, kronen, stifttanden, bruggen, wortelkanaalbehandelingen en kaakontstekingen. je kan het zo gek allemaal niet bedenken, of ik heb het gehad, met als klap op de vuurpijl een ontwortelde brug, waarvan één van de pijlers zijn functie als steunpilaar verder weigerde uit te voeren. een hangbrug zeg maar. voor de vervanging van die hangbrug (een vergelijking met de looijersbrug dringt zich hier op, maar dat is louter toeval) voor die vervanging dus, moest ik een vervolgafspraak maken. kun je vanmiddag nog, om 16.15 uur, vroeg de tandarts (want haast leek geboden). helaas, was mijn reactie, ik heb vanmiddag een etentje in zwolle en daarna ga ik naar een optreden van sieb van der laan. verbaasd keek de tandarts mij aan. een marsepeinen gebit, dat is tot daar aan toe, scheen hij te denken, maar genieten van een optreden van sieb van der laan, nee daar kon hij zich helemaal geen voorstelling van maken. en ook zijn charmante assistentie keek mij vriendelijk, maar met niet begrijpende ogen aan. sieb van der laan, wat valt daar nou om te lachen. of het door de nog niet helemaal uitgewerkte verdoving kwam, of door mijn vergrijzing, dat weet ik niet, maar het kwartje viel niet onmiddellijk. sieb van der laan? syb van der ploeg moest het natuurlijk zijn! dat is bepaald wel andere koek. ik redde nog wat er te redden viel door uit te leggen, dat ik naar een optreden ging van gé reinders en syb van der ploeg in het odeon in zwolle. en daar konden de tandarts en zijn assistentie zich gelukkig wel weer iets bij voorstellen. het heeft even geduurd voor het voorval me losliet, maar na het nuttigen van gemarineerde kibbeling, een heerlijk krokante zalm en een toetje van warme kersen met ijs en slagroom kon ik onbekommerd, niet gehinderd door gedachten aan dat dementie achtige voorval, genieten van syb van der ploeg, gé reinders en wiebe kaspers. pompeblêd en proemevlaai. wat een geweldige voorstelling. een paar wat mindere nummers daargelaten, stuk voor stuk prachtige liedjes en mooie muziek. zoals ‘achter de horizon’, ‘weg is weg’, met voor mij als hoogtepunten de voor piano gearrangeerde toppers ‘een nije dei’ en ‘blaosmuziek’. ja, het was genieten geblazen, al deed het gevoelige ‘aad waere mit dich’ me toch even terugdenken aan dat moment bij de tandarts. oud worden: ja graag, als dat maar niet betekent, dat ik syb en sieb te vaak door elkaar ga halen. ria van hien
een gebit zonder end. (of sieb van der laan). de eerste tandarts bij wie mijn gebit onder ogen kwam, merkte al fijntjes op, dat wat een haag van ivoren wachters zou moeten worden, niet veel meer zou zijn dan een marsepeinen gebit. en hij heeft gelijk gekregen. wat mijn tanden en kiezen betreft is mijn leven één en al kommer en kwel. met als gevolg een welhaast ontelbaar aantal vullingen, kronen, stifttanden, bruggen, wortelkanaalbehandelingen en kaakontstekingen. je kan het zo gek allemaal niet bedenken, of ik heb het gehad, met als klap op de vuurpijl een ontwortelde brug, waarvan één van de pijlers zijn functie als steunpilaar verder weigerde uit te voeren. een hangbrug zeg maar. voor de vervanging van die hangbrug (een vergelijking met de looijersbrug dringt zich hier op, maar dat is louter toeval) voor die vervanging dus, moest ik een vervolgafspraak maken. kun je vanmiddag nog, om 16.15 uur, vroeg de tandarts (want haast leek geboden). helaas, was mijn reactie, ik heb vanmiddag een etentje in zwolle en daarna ga ik naar een optreden van sieb van der laan. verbaasd keek de tandarts mij aan. een marsepeinen gebit, dat is tot daar aan toe, scheen hij te denken, maar genieten van een optreden van sieb van der laan, nee daar kon hij zich helemaal geen voorstelling van maken. en ook zijn charmante assistentie keek mij vriendelijk, maar met niet begrijpende ogen aan. sieb van der laan, wat valt daar nou om te lachen. of het door de nog niet helemaal uitgewerkte verdoving kwam, of door mijn vergrijzing, dat weet ik niet, maar het kwartje viel niet onmiddellijk. sieb van der laan? syb van der ploeg moest het natuurlijk zijn! dat is bepaald wel andere koek. ik redde nog wat er te redden viel door uit te leggen, dat ik naar een optreden ging van gé reinders en syb van der ploeg in het odeon in zwolle. en daar konden de tandarts en zijn assistentie zich gelukkig wel weer iets bij voorstellen. het heeft even geduurd voor het voorval me losliet, maar na het nuttigen van gemarineerde kibbeling, een heerlijk krokante zalm en een toetje van warme kersen met ijs en slagroom kon ik onbekommerd, niet gehinderd door gedachten aan dat dementie achtige voorval, genieten van syb van der ploeg, gé reinders en wiebe kaspers. pompeblêd en proemevlaai. wat een geweldige voorstelling. een paar wat mindere nummers daargelaten, stuk voor stuk prachtige liedjes en mooie muziek. zoals ‘achter de horizon’, ‘weg is weg’, met voor mij als hoogtepunten de voor piano gearrangeerde toppers ‘een nije dei’ en ‘blaosmuziek’. ja, het was genieten geblazen, al deed het gevoelige ‘aad waere mit dich’ me toch even terugdenken aan dat moment bij de tandarts. oud worden: ja graag, als dat maar niet betekent, dat ik syb en sieb te vaak door elkaar ga halen. ria van hien
De eerste tandarts bij wie mijn gebit onder ogen kwam, merkte al fijntjes op, dat wat een haag van ivoren wachters zou moeten worden, niet veel meer zou zijn dan een marsepeinen gebit. En hij heeft gelijk gekregen. Wat mijn tanden en kiezen betreft is mijn leven één en al kommer en kwel. Met als gevolg een welhaast ontelbaar aantal vullingen, kronen, stifttanden, bruggen, wortelkanaalbehandelingen en kaakontstekingen. Je kan het zo gek allemaal niet bedenken, of ik heb het gehad, met als klap op de vuurpijl een ontwortelde brug, waarvan één van de pijlers zijn functie als steunpilaar verder weigerde uit te voeren. Een hangbrug zeg maar. Voor de vervanging van die hangbrug (een vergelijking met de Looijersbrug dringt zich hier op, maar dat is louter toeval) voor die vervanging dus, moest ik een vervolgafspraak maken. Kun je vanmiddag nog, om 16.15 uur, vroeg de tandarts (want haast leek geboden). Helaas, was mijn reactie, ik heb vanmiddag een etentje in Zwolle en daarna ga ik naar een optreden van Sieb van der Laan. Verbaasd keek de tandarts mij aan. Een marsepeinen gebit, dat is tot daar aan toe, scheen hij te denken, maar genieten van een optreden van Sieb van der Laan, nee daar kon hij zich helemaal geen voorstelling van maken. En ook zijn charmante assistentie keek mij vriendelijk, maar met niet begrijpende ogen aan. Sieb van der Laan, wat valt daar nou om te lachen. Of het door de nog niet helemaal uitgewerkte verdoving kwam, of door mijn vergrijzing, dat weet ik niet, maar het kwartje viel niet onmiddellijk. Sieb van der Laan? Syb van der Ploeg moest het natuurlijk zijn! Dat is bepaald wel andere koek. Ik redde nog wat er te redden viel door uit te leggen, dat ik naar een optreden ging van Gé Reinders en Syb van der Ploeg in het Odeon in Zwolle. En daar konden de tandarts en zijn assistentie zich gelukkig wel weer iets bij voorstellen
