elk vak heeft zo z’n hoogtepunten, zo is het behalen van een michelinster voor een beetje restaurant ongeveer het hoogste genot, dat je kan overkomen. zo geeft het met succes plaatsen van een stent in een kransslagader een cardioloog een hoog tjakkagevoel en bezorgt het betrappen van een boef op heterdaad een politieman een geweldige kick. voor een vakbond is het een hoogtepunt als verzet leidt tot het voorkomen van ontslagen. ook de journalistiek kent dit soort fenomenen. zo is het voor de onderzoeksjournalist een geweldige bekroning van zijn speurtocht als bijvoorbeeld blijkt, dat het rücksichtslos, met behulp van bestrijdingsmiddelen, aangelegde wandelpaadje midden op de dennenallee, niet een ongelukje was, maar pure opzet. waarheidsvinding, die de moeite waard zou zijn geweest. ook een andere vorm van journalistiek, de noem het maar de gewone journalistiek van het schrijven van stukkies in de krant of het brengen van nieuws op de radio en het ontdekken van nieuwtjes kent z’n opperste vorm van goede journalistiek bedrijven. het vinden, beschermen en het in alle geheimzinnigheid uitwerken van een primeur. zo’n, nieuwtje smaakt als een beaujolais primeur. een stukkiesschrijver, die zo’n primeur heeft binnengehaald, die kan zijn geluk niet op. niet, dat het een verhogend effect op zijn salaris zal hebben, of dat de gemiddelde lezer er van verbazing van zal omvallen, nee dat niet, maar het blote feit dàt, is voor een iedere journalist een reden om ’s avonds glunderend op de bank een fris en fruitig, maar vooral nieuw beaujolaitje te nuttigen en genoegzaam onderuitgezakt na te genieten van zijn glorieuze moment. laatst was ik getuige van het ontstaan van zo’n primeur en dat bracht mij tot het volgende gedicht. doe de ramen dicht/ sluit de deur/ ik heb een primeur/iedereen moet het vertrek verlaten/ ik wil hierover/ onder vier ogen/ met de wett’nholder praten. en mijn primeur voor vandaag? vanavond eet ik, ja echt spaghetti, mijn favoriete lievelingsgerecht. ria van hien
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
elk vak heeft zo z’n hoogtepunten, zo is het behalen van een michelinster voor een beetje restaurant ongeveer het hoogste genot, dat je kan overkomen. zo geeft het met succes plaatsen van een stent in een kransslagader een cardioloog een hoog tjakkagevoel en bezorgt het betrappen van een boef op heterdaad een politieman een geweldige kick. voor een vakbond is het een hoogtepunt als verzet leidt tot het voorkomen van ontslagen. ook de journalistiek kent dit soort fenomenen. zo is het voor de onderzoeksjournalist een geweldige bekroning van zijn speurtocht als bijvoorbeeld blijkt, dat het rücksichtslos, met behulp van bestrijdingsmiddelen, aangelegde wandelpaadje midden op de dennenallee, niet een ongelukje was, maar pure opzet. waarheidsvinding, die de moeite waard zou zijn geweest. ook een andere vorm van journalistiek, de noem het maar de gewone journalistiek van het schrijven van stukkies in de krant of het brengen van nieuws op de radio en het ontdekken van nieuwtjes kent z’n opperste vorm van goede journalistiek bedrijven. het vinden, beschermen en het in alle geheimzinnigheid uitwerken van een primeur. zo’n, nieuwtje smaakt als een beaujolais primeur. een stukkiesschrijver, die zo’n primeur heeft binnengehaald, die kan zijn geluk niet op. niet, dat het een verhogend effect op zijn salaris zal hebben, of dat de gemiddelde lezer er van verbazing van zal omvallen, nee dat niet, maar het blote feit dàt, is voor een iedere journalist een reden om ’s avonds glunderend op de bank een fris en fruitig, maar vooral nieuw beaujolaitje te nuttigen en genoegzaam onderuitgezakt na te genieten van zijn glorieuze moment. laatst was ik getuige van het ontstaan van zo’n primeur en dat bracht mij tot het volgende gedicht. doe de ramen dicht/ sluit de deur/ ik heb een primeur/iedereen moet het vertrek verlaten/ ik wil hierover/ onder vier ogen/ met de wett’nholder praten. en mijn primeur voor vandaag? vanavond eet ik, ja echt spaghetti, mijn favoriete lievelingsgerecht. ria van hien
Elk vak heeft zo z’n hoogtepunten, zo is het behalen van een Michelinster voor een beetje restaurant ongeveer het hoogste genot, dat je kan overkomen. Zo geeft het met succes plaatsen van een stent in een kransslagader een cardioloog een hoog tjakkagevoel en bezorgt het betrappen van een boef op heterdaad een politieman een geweldige kick. Voor een vakbond is het een hoogtepunt als verzet leidt tot het voorkomen van ontslagen. Ook de journalistiek kent dit soort fenomenen. Zo is het voor de onderzoeksjournalist een geweldige bekroning van zijn speurtocht als bijvoorbeeld blijkt, dat het rücksichtslos, met behulp van bestrijdingsmiddelen, aangelegde wandelpaadje midden op de Dennenallee, niet een ongelukje was, maar pure opzet. Waarheidsvinding, die de moeite waard zou zijn geweest. Ook een andere vorm van journalistiek, de noem het maar de gewone journalistiek van het schrijven van stukkies in de krant of het brengen van nieuws op de radio en het ontdekken van nieuwtjes kent z’n opperste vorm van goede journalistiek bedrijven. Het vinden, beschermen en het in alle geheimzinnigheid uitwerken van een primeur. Zo’n, nieuwtje smaakt als een beaujolais primeur. Een stukkiesschrijver, die zo’n primeur heeft binnengehaald, die kan zijn geluk niet op. Niet, dat het een verhogend effect op zijn salaris zal hebben, of dat de gemiddelde lezer er van verbazing van zal omvallen, nee dat niet, maar het blote feit dàt, is voor een iedere journalist een reden om ’s avonds glunderend op de bank een fris en fruitig, maar vooral nieuw beaujolaitje te nuttigen en genoegzaam onderuitgezakt na te genieten van zijn glorieuze moment. Laatst was ik getuige van het ontstaan van zo’n primeur en dat bracht mij tot het volgende gedicht. Doe de ramen dicht/ sluit de deur/ ik heb een primeur/iedereen moet het vertrek verlaten/ ik wil hierover/ onder vier ogen/ met de wett’nholder praten.
En mijn primeur voor vandaag? Vanavond eet ik, ja echt spaghetti, mijn favoriete lievelingsgerecht.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
elk vak heeft zo z’n hoogtepunten, zo is het behalen van een michelinster voor een beetje restaurant ongeveer het hoogste genot, dat je kan overkomen. zo geeft het met succes plaatsen van een stent in een kransslagader een cardioloog een hoog tjakkagevoel en bezorgt het betrappen van een boef op heterdaad een politieman een geweldige kick. voor een vakbond is het een hoogtepunt als verzet leidt tot het voorkomen van ontslagen. ook de journalistiek kent dit soort fenomenen. zo is het voor de onderzoeksjournalist een geweldige bekroning van zijn speurtocht als bijvoorbeeld blijkt, dat het rücksichtslos, met behulp van bestrijdingsmiddelen, aangelegde wandelpaadje midden op de dennenallee, niet een ongelukje was, maar pure opzet. waarheidsvinding, die de moeite waard zou zijn geweest. ook een andere vorm van journalistiek, de noem het maar de gewone journalistiek van het schrijven van stukkies in de krant of het brengen van nieuws op de radio en het ontdekken van nieuwtjes kent z’n opperste vorm van goede journalistiek bedrijven. het vinden, beschermen en het in alle geheimzinnigheid uitwerken van een primeur. zo’n, nieuwtje smaakt als een beaujolais primeur. een stukkiesschrijver, die zo’n primeur heeft binnengehaald, die kan zijn geluk niet op. niet, dat het een verhogend effect op zijn salaris zal hebben, of dat de gemiddelde lezer er van verbazing van zal omvallen, nee dat niet, maar het blote feit dàt, is voor een iedere journalist een reden om ’s avonds glunderend op de bank een fris en fruitig, maar vooral nieuw beaujolaitje te nuttigen en genoegzaam onderuitgezakt na te genieten van zijn glorieuze moment. laatst was ik getuige van het ontstaan van zo’n primeur en dat bracht mij tot het volgende gedicht. doe de ramen dicht/ sluit de deur/ ik heb een primeur/iedereen moet het vertrek verlaten/ ik wil hierover/ onder vier ogen/ met de wett’nholder praten. en mijn primeur voor vandaag? vanavond eet ik, ja echt spaghetti, mijn favoriete lievelingsgerecht. ria van hien
elk vak heeft zo z’n hoogtepunten, zo is het behalen van een michelinster voor een beetje restaurant ongeveer het hoogste genot, dat je kan overkomen. zo geeft het met succes plaatsen van een stent in een kransslagader een cardioloog een hoog tjakkagevoel en bezorgt het betrappen van een boef op heterdaad een politieman een geweldige kick. voor een vakbond is het een hoogtepunt als verzet leidt tot het voorkomen van ontslagen. ook de journalistiek kent dit soort fenomenen. zo is het voor de onderzoeksjournalist een geweldige bekroning van zijn speurtocht als bijvoorbeeld blijkt, dat het rücksichtslos, met behulp van bestrijdingsmiddelen, aangelegde wandelpaadje midden op de dennenallee, niet een ongelukje was, maar pure opzet. waarheidsvinding, die de moeite waard zou zijn geweest. ook een andere vorm van journalistiek, de noem het maar de gewone journalistiek van het schrijven van stukkies in de krant of het brengen van nieuws op de radio en het ontdekken van nieuwtjes kent z’n opperste vorm van goede journalistiek bedrijven. het vinden, beschermen en het in alle geheimzinnigheid uitwerken van een primeur. zo’n, nieuwtje smaakt als een beaujolais primeur. een stukkiesschrijver, die zo’n primeur heeft binnengehaald, die kan zijn geluk niet op. niet, dat het een verhogend effect op zijn salaris zal hebben, of dat de gemiddelde lezer er van verbazing van zal omvallen, nee dat niet, maar het blote feit dàt, is voor een iedere journalist een reden om ’s avonds glunderend op de bank een fris en fruitig, maar vooral nieuw beaujolaitje te nuttigen en genoegzaam onderuitgezakt na te genieten van zijn glorieuze moment. laatst was ik getuige van het ontstaan van zo’n primeur en dat bracht mij tot het volgende gedicht. doe de ramen dicht/ sluit de deur/ ik heb een primeur/iedereen moet het vertrek verlaten/ ik wil hierover/ onder vier ogen/ met de wett’nholder praten. en mijn primeur voor vandaag? vanavond eet ik, ja echt spaghetti, mijn favoriete lievelingsgerecht. ria van hien
Elk vak heeft zo z’n hoogtepunten, zo is het behalen van een Michelinster voor een beetje restaurant ongeveer het hoogste genot, dat je kan overkomen. Zo geeft het met succes plaatsen van een stent in een kransslagader een cardioloog een hoog tjakkagevoel en bezorgt het betrappen van een boef op heterdaad een politieman een geweldige kick. Voor een vakbond is het een hoogtepunt als verzet leidt tot het voorkomen van ontslagen. Ook de journalistiek kent dit soort fenomenen. Zo is het voor de onderzoeksjournalist een geweldige bekroning van zijn speurtocht als bijvoorbeeld blijkt, dat het rücksichtslos, met behulp van bestrijdingsmiddelen, aangelegde wandelpaadje midden op de Dennenallee, niet een ongelukje was, maar pure opzet. Waarheidsvinding, die de moeite waard zou zijn geweest. Ook een andere vorm van journalistiek, de noem het maar de gewone journalistiek van het schrijven van stukkies in de krant of het brengen van nieuws op de radio en het ontdekken van nieuwtjes kent z’n opperste vorm van goede journalistiek bedrijven. Het vinden, beschermen en het in alle geheimzinnigheid uitwerken van een primeur. Zo’n, nieuwtje smaakt als een beaujolais primeur. Een stukkiesschrijver, die zo’n primeur heeft binnengehaald, die kan zijn geluk niet op. Niet, dat het een verhogend effect op zijn salaris zal hebben, of dat de gemiddelde lezer er van verbazing van zal omvallen, nee dat niet, maar het blote feit dàt, is voor een iedere journalist een reden om ’s avonds glunderend op de bank een fris en fruitig, maar vooral nieuw beaujolaitje te nuttigen en genoegzaam onderuitgezakt na te genieten van zijn glorieuze moment. Laatst was ik getuige van het ontstaan van zo’n primeur en dat bracht mij tot het volgende gedicht. Doe de ramen dicht/ sluit de deur/ ik heb een primeur/iedereen moet het vertrek verlaten/ ik wil hierover/ onder vier ogen/ met de wett’nholder praten.
