vanwege mijn rol als oppas opa, die ik nu alweer enige jaren met heel veel vermoeiende vreugde vervul, is het mij de laatste jaren helaas onmogelijk de midweekfeesten van steenwijk te bezoeken. ik weet overigens natuurlijk ook wel, dat de benaming midweekfeesten inmiddels verouderd is, maar alweer enige jaren vestingfeesten heten, maar het begrip midweekfeest is er bij mij zo ingebakken, dat ik nog steeds deze oude vertrouwde aanduiding blijf gebruiken, al doe ik natuurlijk wel mijn best om het verleden los te laten en de grote stap naar het heden te zetten. maar ik betrap me er vaak genoeg op, dat ik wel heel erg aan dat verleden ben gehecht en dat beelden met de daarbij behorende gevoelens van toen regelmatig aan mijn geestesoog voorbij trekken. maar gelukkig, afgelopen woensdag was er weer eens ruimte om eventjes naar de binnenstad van steenwijk te fietsen en een kort vleugje midweekfeest op te snuiven. helaas was ik veel te vroeg en moest ik me beperken tot het meemaken van de kraampjesopbouw en de kindermarkt. ik wandelde dus wat door de neerwoldstraat, over het vrijthof, rondom de grote kerk en door de kerkstraat om toch nog iets, in ieder geval het eerste begin, van deze jaarlijkse steenwijker topdag mee te maken. toen ik bij de woldpromenade aankwam zag ik een transportbusje midden op de straat met even verder een driekwart kring van zwijgende mensen op de hoek met de kalverstraat. ze keken naar het mij toescheen naar een artistiek geklede stratenmaker. onder het publiek zag ik een paar mannen met een keppeltje en een meisje met een accordeon. van een vriendelijke mevrouw begreep ik er herinneringsstenen werden gelegd voor het pand op de hoek van de kalverstraat en de woldpromenade, waar ooit joodse mensen hadden gewoond. stolper steine. struikel stenen. opdat wij nooit en te nimmer vergeten. toen de stenen waren gelegd en joods religieuze rituelen waren uitgevoerd kwam het meisje met haar accordeon naar voren. zij speelde een aangrijpende melodie, waarin ik klezmermuziek herkende en die ik, thuisgekomen, nog wist na te spelen, maar die ik nu een dag later niet meer kan reproduceren. en dat vind ik heel jammer, maar misschien kom ik dat lied ooit nog weer eens tegen. ja, het was, anders dan ik me had voorgesteld, een onvergetelijk moment op een midweekse dag, ondanks de wrange associatie met de ss, en de fles sterke drank, die de stratenmaker/kunstenaar met zich meevoerde in het portiervakje van zijn bestelbusje. ria van hien
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
vanwege mijn rol als oppas opa, die ik nu alweer enige jaren met heel veel vermoeiende vreugde vervul, is het mij de laatste jaren helaas onmogelijk de midweekfeesten van steenwijk te bezoeken. ik weet overigens natuurlijk ook wel, dat de benaming midweekfeesten inmiddels verouderd is, maar alweer enige jaren vestingfeesten heten, maar het begrip midweekfeest is er bij mij zo ingebakken, dat ik nog steeds deze oude vertrouwde aanduiding blijf gebruiken, al doe ik natuurlijk wel mijn best om het verleden los te laten en de grote stap naar het heden te zetten. maar ik betrap me er vaak genoeg op, dat ik wel heel erg aan dat verleden ben gehecht en dat beelden met de daarbij behorende gevoelens van toen regelmatig aan mijn geestesoog voorbij trekken. maar gelukkig, afgelopen woensdag was er weer eens ruimte om eventjes naar de binnenstad van steenwijk te fietsen en een kort vleugje midweekfeest op te snuiven. helaas was ik veel te vroeg en moest ik me beperken tot het meemaken van de kraampjesopbouw en de kindermarkt. ik wandelde dus wat door de neerwoldstraat, over het vrijthof, rondom de grote kerk en door de kerkstraat om toch nog iets, in ieder geval het eerste begin, van deze jaarlijkse steenwijker topdag mee te maken. toen ik bij de woldpromenade aankwam zag ik een transportbusje midden op de straat met even verder een driekwart kring van zwijgende mensen op de hoek met de kalverstraat. ze keken naar het mij toescheen naar een artistiek geklede stratenmaker. onder het publiek zag ik een paar mannen met een keppeltje en een meisje met een accordeon. van een vriendelijke mevrouw begreep ik er herinneringsstenen werden gelegd voor het pand op de hoek van de kalverstraat en de woldpromenade, waar ooit joodse mensen hadden gewoond. stolper steine. struikel stenen. opdat wij nooit en te nimmer vergeten. toen de stenen waren gelegd en joods religieuze rituelen waren uitgevoerd kwam het meisje met haar accordeon naar voren. zij speelde een aangrijpende melodie, waarin ik klezmermuziek herkende en die ik, thuisgekomen, nog wist na te spelen, maar die ik nu een dag later niet meer kan reproduceren. en dat vind ik heel jammer, maar misschien kom ik dat lied ooit nog weer eens tegen. ja, het was, anders dan ik me had voorgesteld, een onvergetelijk moment op een midweekse dag, ondanks de wrange associatie met de ss, en de fles sterke drank, die de stratenmaker/kunstenaar met zich meevoerde in het portiervakje van zijn bestelbusje. ria van hien
Vanwege mijn rol als oppas opa, die ik nu alweer enige jaren met heel veel vermoeiende vreugde vervul, is het mij de laatste jaren helaas onmogelijk de Midweekfeesten van Steenwijk te bezoeken. Ik weet overigens natuurlijk ook wel, dat de benaming Midweekfeesten inmiddels verouderd is, maar alweer enige jaren Vestingfeesten heten, maar het begrip Midweekfeest is er bij mij zo ingebakken, dat ik nog steeds deze oude vertrouwde aanduiding blijf gebruiken, al doe ik natuurlijk wel mijn best om het verleden los te laten en de grote stap naar het heden te zetten. Maar ik betrap me er vaak genoeg op, dat ik wel heel erg aan dat verleden ben gehecht en dat beelden met de daarbij behorende gevoelens van TOEN regelmatig aan mijn geestesoog voorbij trekken.
Maar gelukkig, afgelopen woensdag was er weer eens ruimte om eventjes naar de binnenstad van Steenwijk te fietsen en een kort vleugje Midweekfeest op te snuiven. Helaas was ik veel te vroeg en moest ik me beperken tot het meemaken van de kraampjesopbouw en de kindermarkt. Ik wandelde dus wat door de Neerwoldstraat, over het Vrijthof, rondom de Grote Kerk en door de Kerkstraat om toch nog iets, in ieder geval het eerste begin, van deze jaarlijkse Steenwijker topdag mee te maken. Toen ik bij de Woldpromenade aankwam zag ik een transportbusje midden op de straat met even verder een driekwart kring van zwijgende mensen op de hoek met de Kalverstraat. Ze keken naar het mij toescheen naar een artistiek geklede stratenmaker. Onder het publiek zag ik een paar mannen met een keppeltje en een meisje met een accordeon. Van een vriendelijke mevrouw begreep ik er herinneringsstenen werden gelegd voor het pand op de hoek van de Kalverstraat en de Woldpromenade, waar ooit Joodse mensen hadden gewoond. Stolper Steine. Struikel Stenen. Opdat wij nooit en te nimmer vergeten. Toen de stenen waren gelegd en Joods religieuze rituelen waren uitgevoerd kwam het meisje met haar accordeon naar voren. Zij speelde een aangrijpende melodie, waarin ik klezmermuziek herkende en die ik, thuisgekomen, nog wist na te spelen, maar die ik nu een dag later niet meer kan reproduceren. En dat vind ik heel jammer, maar misschien kom ik dat lied ooit nog weer eens tegen.
Ja, het was, anders dan ik me had voorgesteld, een onvergetelijk moment op een midweekse dag, ondanks de wrange associatie met de SS, en de fles sterke drank, die de stratenmaker/kunstenaar met zich meevoerde in het portiervakje van zijn bestelbusje.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
vanwege mijn rol als oppas opa, die ik nu alweer enige jaren met heel veel vermoeiende vreugde vervul, is het mij de laatste jaren helaas onmogelijk de midweekfeesten van steenwijk te bezoeken. ik weet overigens natuurlijk ook wel, dat de benaming midweekfeesten inmiddels verouderd is, maar alweer enige jaren vestingfeesten heten, maar het begrip midweekfeest is er bij mij zo ingebakken, dat ik nog steeds deze oude vertrouwde aanduiding blijf gebruiken, al doe ik natuurlijk wel mijn best om het verleden los te laten en de grote stap naar het heden te zetten. maar ik betrap me er vaak genoeg op, dat ik wel heel erg aan dat verleden ben gehecht en dat beelden met de daarbij behorende gevoelens van toen regelmatig aan mijn geestesoog voorbij trekken. maar gelukkig, afgelopen woensdag was er weer eens ruimte om eventjes naar de binnenstad van steenwijk te fietsen en een kort vleugje midweekfeest op te snuiven. helaas was ik veel te vroeg en moest ik me beperken tot het meemaken van de kraampjesopbouw en de kindermarkt. ik wandelde dus wat door de neerwoldstraat, over het vrijthof, rondom de grote kerk en door de kerkstraat om toch nog iets, in ieder geval het eerste begin, van deze jaarlijkse steenwijker topdag mee te maken. toen ik bij de woldpromenade aankwam zag ik een transportbusje midden op de straat met even verder een driekwart kring van zwijgende mensen op de hoek met de kalverstraat. ze keken naar het mij toescheen naar een artistiek geklede stratenmaker. onder het publiek zag ik een paar mannen met een keppeltje en een meisje met een accordeon. van een vriendelijke mevrouw begreep ik er herinneringsstenen werden gelegd voor het pand op de hoek van de kalverstraat en de woldpromenade, waar ooit joodse mensen hadden gewoond. stolper steine. struikel stenen. opdat wij nooit en te nimmer vergeten. toen de stenen waren gelegd en joods religieuze rituelen waren uitgevoerd kwam het meisje met haar accordeon naar voren. zij speelde een aangrijpende melodie, waarin ik klezmermuziek herkende en die ik, thuisgekomen, nog wist na te spelen, maar die ik nu een dag later niet meer kan reproduceren. en dat vind ik heel jammer, maar misschien kom ik dat lied ooit nog weer eens tegen. ja, het was, anders dan ik me had voorgesteld, een onvergetelijk moment op een midweekse dag, ondanks de wrange associatie met de ss, en de fles sterke drank, die de stratenmaker/kunstenaar met zich meevoerde in het portiervakje van zijn bestelbusje. ria van hien
vanwege mijn rol als oppas opa, die ik nu alweer enige jaren met heel veel vermoeiende vreugde vervul, is het mij de laatste jaren helaas onmogelijk de midweekfeesten van steenwijk te bezoeken. ik weet overigens natuurlijk ook wel, dat de benaming midweekfeesten inmiddels verouderd is, maar alweer enige jaren vestingfeesten heten, maar het begrip midweekfeest is er bij mij zo ingebakken, dat ik nog steeds deze oude vertrouwde aanduiding blijf gebruiken, al doe ik natuurlijk wel mijn best om het verleden los te laten en de grote stap naar het heden te zetten. maar ik betrap me er vaak genoeg op, dat ik wel heel erg aan dat verleden ben gehecht en dat beelden met de daarbij behorende gevoelens van toen regelmatig aan mijn geestesoog voorbij trekken. maar gelukkig, afgelopen woensdag was er weer eens ruimte om eventjes naar de binnenstad van steenwijk te fietsen en een kort vleugje midweekfeest op te snuiven. helaas was ik veel te vroeg en moest ik me beperken tot het meemaken van de kraampjesopbouw en de kindermarkt. ik wandelde dus wat door de neerwoldstraat, over het vrijthof, rondom de grote kerk en door de kerkstraat om toch nog iets, in ieder geval het eerste begin, van deze jaarlijkse steenwijker topdag mee te maken. toen ik bij de woldpromenade aankwam zag ik een transportbusje midden op de straat met even verder een driekwart kring van zwijgende mensen op de hoek met de kalverstraat. ze keken naar het mij toescheen naar een artistiek geklede stratenmaker. onder het publiek zag ik een paar mannen met een keppeltje en een meisje met een accordeon. van een vriendelijke mevrouw begreep ik er herinneringsstenen werden gelegd voor het pand op de hoek van de kalverstraat en de woldpromenade, waar ooit joodse mensen hadden gewoond. stolper steine. struikel stenen. opdat wij nooit en te nimmer vergeten. toen de stenen waren gelegd en joods religieuze rituelen waren uitgevoerd kwam het meisje met haar accordeon naar voren. zij speelde een aangrijpende melodie, waarin ik klezmermuziek herkende en die ik, thuisgekomen, nog wist na te spelen, maar die ik nu een dag later niet meer kan reproduceren. en dat vind ik heel jammer, maar misschien kom ik dat lied ooit nog weer eens tegen. ja, het was, anders dan ik me had voorgesteld, een onvergetelijk moment op een midweekse dag, ondanks de wrange associatie met de ss, en de fles sterke drank, die de stratenmaker/kunstenaar met zich meevoerde in het portiervakje van zijn bestelbusje. ria van hien
Vanwege mijn rol als oppas opa, die ik nu alweer enige jaren met heel veel vermoeiende vreugde vervul, is het mij de laatste jaren helaas onmogelijk de Midweekfeesten van Steenwijk te bezoeken. Ik weet overigens natuurlijk ook wel, dat de benaming Midweekfeesten inmiddels verouderd is, maar alweer enige jaren Vestingfeesten heten, maar het begrip Midweekfeest is er bij mij zo ingebakken, dat ik nog steeds deze oude vertrouwde aanduiding blijf gebruiken, al doe ik natuurlijk wel mijn best om het verleden los te laten en de grote stap naar het heden te zetten. Maar ik betrap me er vaak genoeg op, dat ik wel heel erg aan dat verleden ben gehecht en dat beelden met de daarbij behorende gevoelens van TOEN regelmatig aan mijn geestesoog voorbij trekken.
