van de vele koren, die steenwijk rijk is, zijn er een paar, waar ik wat meer gecharmeerd van ben dan van de andere. koren, waar ik, als het even kan naar ga luisteren. niet, dat ik die andere tekort wil doen – van kwalitatieve verschillen heb ik niet zoveel verstand-, maar het gaat mij om meer dan die kwaliteit alleen. het begint al bij de bemensing van zo’n koor: als er bekenden van mij meezingen, dan ben ik al gauw geneigd dat koor goed te vinden. niet bepaald objectief. ik weet het, maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar. zo kwam ik voor het eerst in aanraking met cantica sacra, omdat een goede vriendin, martha ras, wie kent haar nog als raadlid, daar in meezong. en cantica sacra bleek ook nog een goed koor, waar ik dus graag naar ging luisteren. en toen martha uit het steenwijker leven verdween, bleef die liefde voor cantica sacra toch bestaan, want klasse verloochent zich nu eenmaal niet. een ander koor, waar ik pas veel later kennis mee maakte was de side table singers, eerst via de slos en nadrukkelijker via tineke van gennep, die met haar hele ziel en zaligheid in dit kamerkoor haar sopraanpartijtje meezong. natuurlijk moet ik erkennen, dat er in steenwijkerland vast meer goede koren te vinden zijn, maar voor mij springen deze twee eruit en een uitvoering van deze koren kan bijna altijd op mijn belangstellende aanwezigheid rekenen. zo was ik afgelopen zondag in de st. clemenskerk, om te luisteren en te genieten van de side table singers, die samen met het byzantijns koor drenthe een najaarsconcert zouden geven. het drentse koor, stond onder leiding stond van julia zaytseva, een naam die mij als julia seitsema in de oren klonk, en johan rodenhuis dirigeerde het steenwijker kamerkoor, terwijl ruth pos de pianobegeleiding verzorgde en ook nog even de speeltafel van het geweldige van oeckelenorgel beroerde om de fraaie orgelsolo uit de orgelsymfonie van camille saint saëns te spelen. julia zaytseva bewees, dat in het protestantse luther jaar maria toch niet mag ontbreken met haar schitterende vertolking van het ave maria van giulio caccini. de allermooiste ave maria, die ik ooit gehoord heb overigens. je zou er bijna rooms van worden. ja het werd een geweldige avond, waar ik met volle teugen van heb genoten, maar het grootste moment van de avond werd bewaard tot een half uur na het najaarsconcert en st. clementskerk alweer bijna door iedereen was verlaten. toen ruth en johan, arm in arm, zichtbaar nagenietend van een geslaagde avond- van het samen bezig zijn geweest met muziek- en genietend van elkaar, de donkerte van de olde veste inliepen op weg naar huis. een beeld, waar geen muziek tegenop kan. ria van hien
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
van de vele koren, die steenwijk rijk is, zijn er een paar, waar ik wat meer gecharmeerd van ben dan van de andere. koren, waar ik, als het even kan naar ga luisteren. niet, dat ik die andere tekort wil doen – van kwalitatieve verschillen heb ik niet zoveel verstand-, maar het gaat mij om meer dan die kwaliteit alleen. het begint al bij de bemensing van zo’n koor: als er bekenden van mij meezingen, dan ben ik al gauw geneigd dat koor goed te vinden. niet bepaald objectief. ik weet het, maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar. zo kwam ik voor het eerst in aanraking met cantica sacra, omdat een goede vriendin, martha ras, wie kent haar nog als raadlid, daar in meezong. en cantica sacra bleek ook nog een goed koor, waar ik dus graag naar ging luisteren. en toen martha uit het steenwijker leven verdween, bleef die liefde voor cantica sacra toch bestaan, want klasse verloochent zich nu eenmaal niet. een ander koor, waar ik pas veel later kennis mee maakte was de side table singers, eerst via de slos en nadrukkelijker via tineke van gennep, die met haar hele ziel en zaligheid in dit kamerkoor haar sopraanpartijtje meezong. natuurlijk moet ik erkennen, dat er in steenwijkerland vast meer goede koren te vinden zijn, maar voor mij springen deze twee eruit en een uitvoering van deze koren kan bijna altijd op mijn belangstellende aanwezigheid rekenen. zo was ik afgelopen zondag in de st. clemenskerk, om te luisteren en te genieten van de side table singers, die samen met het byzantijns koor drenthe een najaarsconcert zouden geven. het drentse koor, stond onder leiding stond van julia zaytseva, een naam die mij als julia seitsema in de oren klonk, en johan rodenhuis dirigeerde het steenwijker kamerkoor, terwijl ruth pos de pianobegeleiding verzorgde en ook nog even de speeltafel van het geweldige van oeckelenorgel beroerde om de fraaie orgelsolo uit de orgelsymfonie van camille saint saëns te spelen. julia zaytseva bewees, dat in het protestantse luther jaar maria toch niet mag ontbreken met haar schitterende vertolking van het ave maria van giulio caccini. de allermooiste ave maria, die ik ooit gehoord heb overigens. je zou er bijna rooms van worden. ja het werd een geweldige avond, waar ik met volle teugen van heb genoten, maar het grootste moment van de avond werd bewaard tot een half uur na het najaarsconcert en st. clementskerk alweer bijna door iedereen was verlaten. toen ruth en johan, arm in arm, zichtbaar nagenietend van een geslaagde avond- van het samen bezig zijn geweest met muziek- en genietend van elkaar, de donkerte van de olde veste inliepen op weg naar huis. een beeld, waar geen muziek tegenop kan. ria van hien
Van de vele koren, die Steenwijk rijk is, zijn er een paar, waar ik wat meer gecharmeerd van ben dan van de andere. Koren, waar ik, als het even kan naar ga luisteren. Niet, dat ik die andere tekort wil doen – van kwalitatieve verschillen heb ik niet zoveel verstand-, maar het gaat mij om meer dan die kwaliteit alleen. Het begint al bij de bemensing van zo’n koor: Als er bekenden van mij meezingen, dan ben ik al gauw geneigd dat koor goed te vinden. Niet bepaald objectief. Ik weet het, maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Zo kwam ik voor het eerst in aanraking met Cantica Sacra, omdat een goede vriendin, Martha Ras, wie kent haar nog als raadlid, daar in meezong. En Cantica Sacra bleek ook nog een goed koor, waar ik dus graag naar ging luisteren. En toen Martha uit het Steenwijker leven verdween, bleef die liefde voor Cantica Sacra toch bestaan, want klasse verloochent zich nu eenmaal niet. Een ander koor, waar ik pas veel later kennis mee maakte was de Side Table Singers, eerst via de Slos en nadrukkelijker via Tineke van Gennep, die met haar hele ziel en zaligheid in dit kamerkoor haar sopraanpartijtje meezong. Natuurlijk moet ik erkennen, dat er in Steenwijkerland vast meer goede koren te vinden zijn, maar voor mij springen deze twee eruit en een uitvoering van deze koren kan bijna altijd op mijn belangstellende aanwezigheid rekenen. Zo was ik afgelopen zondag in de St. Clemenskerk, om te luisteren en te genieten van de Side Table Singers, die samen met het Byzantijns Koor Drenthe een najaarsconcert zouden geven. Het Drentse koor, stond onder leiding stond van Julia Zaytseva, een naam die mij als Julia Seitsema in de oren klonk, en Johan Rodenhuis dirigeerde het Steenwijker kamerkoor, terwijl Ruth Pos de pianobegeleiding verzorgde en ook nog even de speeltafel van het geweldige Van Oeckelenorgel beroerde om de fraaie orgelsolo uit de orgelsymfonie van Camille Saint Saëns te spelen. Julia Zaytseva bewees, dat in het protestantse Luther jaar Maria toch niet mag ontbreken met haar schitterende vertolking van het Ave Maria van Giulio Caccini. De allermooiste Ave Maria, die ik ooit gehoord heb overigens. Je zou er bijna rooms van worden. Ja het werd een geweldige avond, waar ik met volle teugen van heb genoten, maar het grootste moment van de avond werd bewaard tot een half uur na het najaarsconcert en St. Clementskerk alweer bijna door iedereen was verlaten. Toen Ruth en Johan, arm in arm, zichtbaar nagenietend van een geslaagde avond- van het samen bezig zijn geweest met muziek- en genietend van elkaar, de donkerte van de Olde Veste inliepen op weg naar huis.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
van de vele koren, die steenwijk rijk is, zijn er een paar, waar ik wat meer gecharmeerd van ben dan van de andere. koren, waar ik, als het even kan naar ga luisteren. niet, dat ik die andere tekort wil doen – van kwalitatieve verschillen heb ik niet zoveel verstand-, maar het gaat mij om meer dan die kwaliteit alleen. het begint al bij de bemensing van zo’n koor: als er bekenden van mij meezingen, dan ben ik al gauw geneigd dat koor goed te vinden. niet bepaald objectief. ik weet het, maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar. zo kwam ik voor het eerst in aanraking met cantica sacra, omdat een goede vriendin, martha ras, wie kent haar nog als raadlid, daar in meezong. en cantica sacra bleek ook nog een goed koor, waar ik dus graag naar ging luisteren. en toen martha uit het steenwijker leven verdween, bleef die liefde voor cantica sacra toch bestaan, want klasse verloochent zich nu eenmaal niet. een ander koor, waar ik pas veel later kennis mee maakte was de side table singers, eerst via de slos en nadrukkelijker via tineke van gennep, die met haar hele ziel en zaligheid in dit kamerkoor haar sopraanpartijtje meezong. natuurlijk moet ik erkennen, dat er in steenwijkerland vast meer goede koren te vinden zijn, maar voor mij springen deze twee eruit en een uitvoering van deze koren kan bijna altijd op mijn belangstellende aanwezigheid rekenen. zo was ik afgelopen zondag in de st. clemenskerk, om te luisteren en te genieten van de side table singers, die samen met het byzantijns koor drenthe een najaarsconcert zouden geven. het drentse koor, stond onder leiding stond van julia zaytseva, een naam die mij als julia seitsema in de oren klonk, en johan rodenhuis dirigeerde het steenwijker kamerkoor, terwijl ruth pos de pianobegeleiding verzorgde en ook nog even de speeltafel van het geweldige van oeckelenorgel beroerde om de fraaie orgelsolo uit de orgelsymfonie van camille saint saëns te spelen. julia zaytseva bewees, dat in het protestantse luther jaar maria toch niet mag ontbreken met haar schitterende vertolking van het ave maria van giulio caccini. de allermooiste ave maria, die ik ooit gehoord heb overigens. je zou er bijna rooms van worden. ja het werd een geweldige avond, waar ik met volle teugen van heb genoten, maar het grootste moment van de avond werd bewaard tot een half uur na het najaarsconcert en st. clementskerk alweer bijna door iedereen was verlaten. toen ruth en johan, arm in arm, zichtbaar nagenietend van een geslaagde avond- van het samen bezig zijn geweest met muziek- en genietend van elkaar, de donkerte van de olde veste inliepen op weg naar huis. een beeld, waar geen muziek tegenop kan. ria van hien
van de vele koren, die steenwijk rijk is, zijn er een paar, waar ik wat meer gecharmeerd van ben dan van de andere. koren, waar ik, als het even kan naar ga luisteren. niet, dat ik die andere tekort wil doen – van kwalitatieve verschillen heb ik niet zoveel verstand-, maar het gaat mij om meer dan die kwaliteit alleen. het begint al bij de bemensing van zo’n koor: als er bekenden van mij meezingen, dan ben ik al gauw geneigd dat koor goed te vinden. niet bepaald objectief. ik weet het, maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar. zo kwam ik voor het eerst in aanraking met cantica sacra, omdat een goede vriendin, martha ras, wie kent haar nog als raadlid, daar in meezong. en cantica sacra bleek ook nog een goed koor, waar ik dus graag naar ging luisteren. en toen martha uit het steenwijker leven verdween, bleef die liefde voor cantica sacra toch bestaan, want klasse verloochent zich nu eenmaal niet. een ander koor, waar ik pas veel later kennis mee maakte was de side table singers, eerst via de slos en nadrukkelijker via tineke van gennep, die met haar hele ziel en zaligheid in dit kamerkoor haar sopraanpartijtje meezong. natuurlijk moet ik erkennen, dat er in steenwijkerland vast meer goede koren te vinden zijn, maar voor mij springen deze twee eruit en een uitvoering van deze koren kan bijna altijd op mijn belangstellende aanwezigheid rekenen. zo was ik afgelopen zondag in de st. clemenskerk, om te luisteren en te genieten van de side table singers, die samen met het byzantijns koor drenthe een najaarsconcert zouden geven. het drentse koor, stond onder leiding stond van julia zaytseva, een naam die mij als julia seitsema in de oren klonk, en johan rodenhuis dirigeerde het steenwijker kamerkoor, terwijl ruth pos de pianobegeleiding verzorgde en ook nog even de speeltafel van het geweldige van oeckelenorgel beroerde om de fraaie orgelsolo uit de orgelsymfonie van camille saint saëns te spelen. julia zaytseva bewees, dat in het protestantse luther jaar maria toch niet mag ontbreken met haar schitterende vertolking van het ave maria van giulio caccini. de allermooiste ave maria, die ik ooit gehoord heb overigens. je zou er bijna rooms van worden. ja het werd een geweldige avond, waar ik met volle teugen van heb genoten, maar het grootste moment van de avond werd bewaard tot een half uur na het najaarsconcert en st. clementskerk alweer bijna door iedereen was verlaten. toen ruth en johan, arm in arm, zichtbaar nagenietend van een geslaagde avond- van het samen bezig zijn geweest met muziek- en genietend van elkaar, de donkerte van de olde veste inliepen op weg naar huis. een beeld, waar geen muziek tegenop kan. ria van hien
Van de vele koren, die Steenwijk rijk is, zijn er een paar, waar ik wat meer gecharmeerd van ben dan van de andere. Koren, waar ik, als het even kan naar ga luisteren. Niet, dat ik die andere tekort wil doen – van kwalitatieve verschillen heb ik niet zoveel verstand-, maar het gaat mij om meer dan die kwaliteit alleen. Het begint al bij de bemensing van zo’n koor: Als er bekenden van mij meezingen, dan ben ik al gauw geneigd dat koor goed te vinden. Niet bepaald objectief. Ik weet het, maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Zo kwam ik voor het eerst in aanraking met Cantica Sacra, omdat een goede vriendin, Martha Ras, wie kent haar nog als raadlid, daar in meezong. En Cantica Sacra bleek ook nog een goed koor, waar ik dus graag naar ging luisteren. En toen Martha uit het Steenwijker leven verdween, bleef die liefde voor Cantica Sacra toch bestaan, want klasse verloochent zich nu eenmaal niet. Een ander koor, waar ik pas veel later kennis mee maakte was de Side Table Singers, eerst via de Slos en nadrukkelijker via Tineke van Gennep, die met haar hele ziel en zaligheid in dit kamerkoor haar sopraanpartijtje meezong. Natuurlijk moet ik erkennen, dat er in Steenwijkerland vast meer goede koren te vinden zijn, maar voor mij springen deze twee eruit en een uitvoering van deze koren kan bijna altijd op mijn belangstellende aanwezigheid rekenen. Zo was ik afgelopen zondag in de St. Clemenskerk, om te luisteren en te genieten van de Side Table Singers, die samen met het Byzantijns Koor Drenthe een najaarsconcert zouden geven. Het Drentse koor, stond onder leiding stond van Julia Zaytseva, een naam die mij als Julia Seitsema in de oren klonk, en Johan Rodenhuis dirigeerde het Steenwijker kamerkoor, terwijl Ruth Pos de pianobegeleiding verzorgde en ook nog even de speeltafel van het geweldige Van Oeckelenorgel beroerde om de fraaie orgelsolo uit de orgelsymfonie van Camille Saint Saëns te spelen. Julia Zaytseva bewees, dat in het protestantse Luther jaar Maria toch niet mag ontbreken met haar schitterende vertolking van het Ave Maria van Giulio Caccini. De allermooiste Ave Maria, die ik ooit gehoord heb overigens. Je zou er bijna rooms van worden. Ja het werd een geweldige avond, waar ik met volle teugen van heb genoten, maar het grootste moment van de avond werd bewaard tot een half uur na het najaarsconcert en St. Clementskerk alweer bijna door iedereen was verlaten. Toen Ruth en Johan, arm in arm, zichtbaar nagenietend van een geslaagde avond- van het samen bezig zijn geweest met muziek- en genietend van elkaar, de donkerte van de Olde Veste inliepen op weg naar huis. 
