het is weer zover. sinterklaas maakt zich op om vanuit spanje met zijn mileuvervuilende stoomboot naar nederland te vertrekken. vergezeld van grote hoeveelheden ongezond snoepgoed, tot verwendheid leidende cadeautjes en een hele meute duistere dan wel kleurloze medewerkers, zal hij medio oktober afvaren naar dat kleine landje aan de zee, waar zijn naam nog in ere wordt gehouden. de lokale middenstanders, groot en klein houden al rekening met zijn komst en een aandachtig waarnemer, zal de schappen zich alweer zien vullen met allerlei heerlijkheden, zoals speculaas, een lekkernij, waar ik net als chocola, maar met moeite weerstand aan kan bieden. en soms ook niet trouwens. ook ikzelf begin zo langzamerhand in de ban van het naderend sinterklaasfeest te raken. ik oefen op de piano zo af en toe alweer wat sinterklaasliedjes, want het zal u niet verbazen: het spelen van sinterklaasliedjes is bepaald geen sinecure. om het mezelf makkelijk te maken speel ik zowat alles in de toonsoort van c en zelfs dan valt het me nog niet mee. ja, bij het naderen van de goedheiligman leert een mens zijn beperkingen kennen. ook neem ik natuurlijk de teksten van de sinterklaasliederen grondig door en daarbij valt me steeds vaker de gedateerdheid, de inconsistentie, de leugenachtigheid, en het discriminologe karakter ervan op. ik zal, als de gelegenheid zich voordoet nog eens uitgebreid de teksten tegen het licht houden en met u doornemen. dat is eigenlijk wel nodig, want zo kan het niet gelukkig hebben een paar nono’s uit scherpenzeel zich ook al op de teksten geworpen en een geactualiseerde versie van alle sinterklaasliederen gerealiseerd. ze zijn zelfs al bij het ministerie van onderwijs langs geweest om hun versie als verplichte litteratuur te laten invoeren op de lagere scholen.ik heb een paar voorbeeld hertalingen gehoord en…. petje af. knap gedaan. niet dus! het is pulp! die hele sinterklaasdiscussie begint trouwens zo langzamerhand groteske vormen aan te nemen. ik weet van mezelf ook wel, dat enig conservatisme me niet vreemd is en dat ik daar wel eens aan wat zou moeten doen- progressief is nu eenmaal in-, maar om me nu ook één van de laatste stukjes hollandse cultuur af te laten nemen door een stel frustraten, dat gaat me echt te ver. me de cultuur van onbevangen goedgelovigheid, die cultuur zonder enige bijgedachte te laten afpakken, me laten opdringen, dat de prachtigste sinterklaasgedichten worden vervangen door gekunstelde, kwalitatief inferieure rijmelarij, dat zal ik niet laten gebeuren. het ware beter geweest, dat de sinterklaasdilettanten paul passchier en thedo keijzer zich onledig hadden gehouden met het vertalen van de sinterklaasliederen in het frysk, het stellingwaarfs of het scherpenzeels. en de uitgave daarvan zouden beperken tot de friese, de stellingwerfse of scherpenzeelse scholen. ria van hien
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
het is weer zover. sinterklaas maakt zich op om vanuit spanje met zijn mileuvervuilende stoomboot naar nederland te vertrekken. vergezeld van grote hoeveelheden ongezond snoepgoed, tot verwendheid leidende cadeautjes en een hele meute duistere dan wel kleurloze medewerkers, zal hij medio oktober afvaren naar dat kleine landje aan de zee, waar zijn naam nog in ere wordt gehouden. de lokale middenstanders, groot en klein houden al rekening met zijn komst en een aandachtig waarnemer, zal de schappen zich alweer zien vullen met allerlei heerlijkheden, zoals speculaas, een lekkernij, waar ik net als chocola, maar met moeite weerstand aan kan bieden. en soms ook niet trouwens. ook ikzelf begin zo langzamerhand in de ban van het naderend sinterklaasfeest te raken. ik oefen op de piano zo af en toe alweer wat sinterklaasliedjes, want het zal u niet verbazen: het spelen van sinterklaasliedjes is bepaald geen sinecure. om het mezelf makkelijk te maken speel ik zowat alles in de toonsoort van c en zelfs dan valt het me nog niet mee. ja, bij het naderen van de goedheiligman leert een mens zijn beperkingen kennen. ook neem ik natuurlijk de teksten van de sinterklaasliederen grondig door en daarbij valt me steeds vaker de gedateerdheid, de inconsistentie, de leugenachtigheid, en het discriminologe karakter ervan op. ik zal, als de gelegenheid zich voordoet nog eens uitgebreid de teksten tegen het licht houden en met u doornemen. dat is eigenlijk wel nodig, want zo kan het niet gelukkig hebben een paar nono’s uit scherpenzeel zich ook al op de teksten geworpen en een geactualiseerde versie van alle sinterklaasliederen gerealiseerd. ze zijn zelfs al bij het ministerie van onderwijs langs geweest om hun versie als verplichte litteratuur te laten invoeren op de lagere scholen.ik heb een paar voorbeeld hertalingen gehoord en…. petje af. knap gedaan. niet dus! het is pulp! die hele sinterklaasdiscussie begint trouwens zo langzamerhand groteske vormen aan te nemen. ik weet van mezelf ook wel, dat enig conservatisme me niet vreemd is en dat ik daar wel eens aan wat zou moeten doen- progressief is nu eenmaal in-, maar om me nu ook één van de laatste stukjes hollandse cultuur af te laten nemen door een stel frustraten, dat gaat me echt te ver. me de cultuur van onbevangen goedgelovigheid, die cultuur zonder enige bijgedachte te laten afpakken, me laten opdringen, dat de prachtigste sinterklaasgedichten worden vervangen door gekunstelde, kwalitatief inferieure rijmelarij, dat zal ik niet laten gebeuren. het ware beter geweest, dat de sinterklaasdilettanten paul passchier en thedo keijzer zich onledig hadden gehouden met het vertalen van de sinterklaasliederen in het frysk, het stellingwaarfs of het scherpenzeels. en de uitgave daarvan zouden beperken tot de friese, de stellingwerfse of scherpenzeelse scholen. ria van hien
Het is weer zover. Sinterklaas maakt zich op om vanuit Spanje met zijn mileuvervuilende stoomboot naar Nederland te vertrekken. Vergezeld van grote hoeveelheden ongezond snoepgoed, tot verwendheid leidende cadeautjes en een hele meute duistere dan wel kleurloze medewerkers, zal hij medio oktober afvaren naar dat kleine landje aan de zee, waar zijn naam nog in ere wordt gehouden. De lokale middenstanders, groot en klein houden al rekening met zijn komst en een aandachtig waarnemer, zal de schappen zich alweer zien vullen met allerlei heerlijkheden, zoals speculaas, een lekkernij, waar ik net als chocola, maar met moeite weerstand aan kan bieden. En soms ook niet trouwens. Ook ikzelf begin zo langzamerhand in de ban van het naderend Sinterklaasfeest te raken. Ik oefen op de piano zo af en toe alweer wat Sinterklaasliedjes, want het zal u niet verbazen: het spelen van Sinterklaasliedjes is bepaald geen sinecure. Om het mezelf makkelijk te maken speel ik zowat alles in de toonsoort van C en zelfs dan valt het me nog niet mee. Ja, bij het naderen van de Goedheiligman leert een mens zijn beperkingen kennen. Ook neem ik natuurlijk de teksten van de Sinterklaasliederen grondig door en daarbij valt me steeds vaker de gedateerdheid, de inconsistentie, de leugenachtigheid, en het discriminologe karakter ervan op. Ik zal, als de gelegenheid zich voordoet nog eens uitgebreid de teksten tegen het licht houden en met u doornemen. Dat is eigenlijk wel nodig, want zo kan het niet Gelukkig hebben een paar nono’s uit Scherpenzeel zich ook al op de teksten geworpen en een geactualiseerde versie van alle Sinterklaasliederen gerealiseerd. Ze zijn zelfs al bij het Ministerie van Onderwijs langs geweest om hun versie als verplichte litteratuur te laten invoeren op de lagere scholen.Ik heb een paar voorbeeld hertalingen gehoord en…. Petje af. Knap gedaan. Niet dus! Het is pulp! Die hele Sinterklaasdiscussie begint trouwens zo langzamerhand groteske vormen aan te nemen. Ik weet van mezelf ook wel, dat enig conservatisme me niet vreemd is en dat ik daar wel eens aan wat zou moeten doen- progressief is nu eenmaal in-, maar om me nu ook één van de laatste stukjes Hollandse cultuur af te laten nemen door een stel frustraten, dat gaat me echt te ver. Me de cultuur van onbevangen goedgelovigheid, die cultuur zonder enige bijgedachte te laten afpakken, me laten opdringen, dat de prachtigste Sinterklaasgedichten worden vervangen door gekunstelde, kwalitatief inferieure rijmelarij, dat zal ik niet laten gebeuren. Het ware beter geweest, dat de sinterklaasdilettanten Paul Passchier en Thedo Keijzer zich onledig hadden gehouden met het vertalen van de Sinterklaasliederen in het Frysk, het Stellingwaarfs of het Scherpenzeels. En de uitgave daarvan zouden beperken tot de Friese, de Stellingwerfse of Scherpenzeelse scholen.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
het is weer zover. sinterklaas maakt zich op om vanuit spanje met zijn mileuvervuilende stoomboot naar nederland te vertrekken. vergezeld van grote hoeveelheden ongezond snoepgoed, tot verwendheid leidende cadeautjes en een hele meute duistere dan wel kleurloze medewerkers, zal hij medio oktober afvaren naar dat kleine landje aan de zee, waar zijn naam nog in ere wordt gehouden. de lokale middenstanders, groot en klein houden al rekening met zijn komst en een aandachtig waarnemer, zal de schappen zich alweer zien vullen met allerlei heerlijkheden, zoals speculaas, een lekkernij, waar ik net als chocola, maar met moeite weerstand aan kan bieden. en soms ook niet trouwens. ook ikzelf begin zo langzamerhand in de ban van het naderend sinterklaasfeest te raken. ik oefen op de piano zo af en toe alweer wat sinterklaasliedjes, want het zal u niet verbazen: het spelen van sinterklaasliedjes is bepaald geen sinecure. om het mezelf makkelijk te maken speel ik zowat alles in de toonsoort van c en zelfs dan valt het me nog niet mee. ja, bij het naderen van de goedheiligman leert een mens zijn beperkingen kennen. ook neem ik natuurlijk de teksten van de sinterklaasliederen grondig door en daarbij valt me steeds vaker de gedateerdheid, de inconsistentie, de leugenachtigheid, en het discriminologe karakter ervan op. ik zal, als de gelegenheid zich voordoet nog eens uitgebreid de teksten tegen het licht houden en met u doornemen. dat is eigenlijk wel nodig, want zo kan het niet gelukkig hebben een paar nono’s uit scherpenzeel zich ook al op de teksten geworpen en een geactualiseerde versie van alle sinterklaasliederen gerealiseerd. ze zijn zelfs al bij het ministerie van onderwijs langs geweest om hun versie als verplichte litteratuur te laten invoeren op de lagere scholen.ik heb een paar voorbeeld hertalingen gehoord en…. petje af. knap gedaan. niet dus! het is pulp! die hele sinterklaasdiscussie begint trouwens zo langzamerhand groteske vormen aan te nemen. ik weet van mezelf ook wel, dat enig conservatisme me niet vreemd is en dat ik daar wel eens aan wat zou moeten doen- progressief is nu eenmaal in-, maar om me nu ook één van de laatste stukjes hollandse cultuur af te laten nemen door een stel frustraten, dat gaat me echt te ver. me de cultuur van onbevangen goedgelovigheid, die cultuur zonder enige bijgedachte te laten afpakken, me laten opdringen, dat de prachtigste sinterklaasgedichten worden vervangen door gekunstelde, kwalitatief inferieure rijmelarij, dat zal ik niet laten gebeuren. het ware beter geweest, dat de sinterklaasdilettanten paul passchier en thedo keijzer zich onledig hadden gehouden met het vertalen van de sinterklaasliederen in het frysk, het stellingwaarfs of het scherpenzeels. en de uitgave daarvan zouden beperken tot de friese, de stellingwerfse of scherpenzeelse scholen. ria van hien
het is weer zover. sinterklaas maakt zich op om vanuit spanje met zijn mileuvervuilende stoomboot naar nederland te vertrekken. vergezeld van grote hoeveelheden ongezond snoepgoed, tot verwendheid leidende cadeautjes en een hele meute duistere dan wel kleurloze medewerkers, zal hij medio oktober afvaren naar dat kleine landje aan de zee, waar zijn naam nog in ere wordt gehouden. de lokale middenstanders, groot en klein houden al rekening met zijn komst en een aandachtig waarnemer, zal de schappen zich alweer zien vullen met allerlei heerlijkheden, zoals speculaas, een lekkernij, waar ik net als chocola, maar met moeite weerstand aan kan bieden. en soms ook niet trouwens. ook ikzelf begin zo langzamerhand in de ban van het naderend sinterklaasfeest te raken. ik oefen op de piano zo af en toe alweer wat sinterklaasliedjes, want het zal u niet verbazen: het spelen van sinterklaasliedjes is bepaald geen sinecure. om het mezelf makkelijk te maken speel ik zowat alles in de toonsoort van c en zelfs dan valt het me nog niet mee. ja, bij het naderen van de goedheiligman leert een mens zijn beperkingen kennen. ook neem ik natuurlijk de teksten van de sinterklaasliederen grondig door en daarbij valt me steeds vaker de gedateerdheid, de inconsistentie, de leugenachtigheid, en het discriminologe karakter ervan op. ik zal, als de gelegenheid zich voordoet nog eens uitgebreid de teksten tegen het licht houden en met u doornemen. dat is eigenlijk wel nodig, want zo kan het niet gelukkig hebben een paar nono’s uit scherpenzeel zich ook al op de teksten geworpen en een geactualiseerde versie van alle sinterklaasliederen gerealiseerd. ze zijn zelfs al bij het ministerie van onderwijs langs geweest om hun versie als verplichte litteratuur te laten invoeren op de lagere scholen.ik heb een paar voorbeeld hertalingen gehoord en…. petje af. knap gedaan. niet dus! het is pulp! die hele sinterklaasdiscussie begint trouwens zo langzamerhand groteske vormen aan te nemen. ik weet van mezelf ook wel, dat enig conservatisme me niet vreemd is en dat ik daar wel eens aan wat zou moeten doen- progressief is nu eenmaal in-, maar om me nu ook één van de laatste stukjes hollandse cultuur af te laten nemen door een stel frustraten, dat gaat me echt te ver. me de cultuur van onbevangen goedgelovigheid, die cultuur zonder enige bijgedachte te laten afpakken, me laten opdringen, dat de prachtigste sinterklaasgedichten worden vervangen door gekunstelde, kwalitatief inferieure rijmelarij, dat zal ik niet laten gebeuren. het ware beter geweest, dat de sinterklaasdilettanten paul passchier en thedo keijzer zich onledig hadden gehouden met het vertalen van de sinterklaasliederen in het frysk, het stellingwaarfs of het scherpenzeels. en de uitgave daarvan zouden beperken tot de friese, de stellingwerfse of scherpenzeelse scholen. ria van hien
Het is weer zover. Sinterklaas maakt zich op om vanuit Spanje met zijn mileuvervuilende stoomboot naar Nederland te vertrekken. Vergezeld van grote hoeveelheden ongezond snoepgoed, tot verwendheid leidende cadeautjes en een hele meute duistere dan wel kleurloze medewerkers, zal hij medio oktober afvaren naar dat kleine landje aan de zee, waar zijn naam nog in ere wordt gehouden. De lokale middenstanders, groot en klein houden al rekening met zijn komst en een aandachtig waarnemer, zal de schappen zich alweer zien vullen met allerlei heerlijkheden, zoals speculaas, een lekkernij, waar ik net als chocola, maar met moeite weerstand aan kan bieden. En soms ook niet trouwens. Ook ikzelf begin zo langzamerhand in de ban van het naderend Sinterklaasfeest te raken. Ik oefen op de piano zo af en toe alweer wat Sinterklaasliedjes, want het zal u niet verbazen: het spelen van Sinterklaasliedjes is bepaald geen sinecure. Om het mezelf makkelijk te maken speel ik zowat alles in de toonsoort van C en zelfs dan valt het me nog niet mee. Ja, bij het naderen van de Goedheiligman leert een mens zijn beperkingen kennen. Ook neem ik natuurlijk de teksten van de Sinterklaasliederen grondig door en daarbij valt me steeds vaker de gedateerdheid, de inconsistentie, de leugenachtigheid, en het discriminologe karakter ervan op. Ik zal, als de gelegenheid zich voordoet nog eens uitgebreid de teksten tegen het licht houden en met u doornemen. Dat is eigenlijk wel nodig, want zo kan het niet Gelukkig hebben een paar nono’s uit Scherpenzeel zich ook al op de teksten geworpen en een geactualiseerde versie van alle Sinterklaasliederen gerealiseerd. Ze zijn zelfs al bij het Ministerie van Onderwijs langs geweest om hun versie als verplichte litteratuur te laten invoeren op de lagere scholen.Ik heb een paar voorbeeld hertalingen gehoord en…. Petje af. Knap gedaan. Niet dus! Het is pulp! Die hele Sinterklaasdiscussie begint trouwens zo langzamerhand groteske vormen aan te nemen. Ik weet van mezelf ook wel, dat enig conservatisme me niet vreemd is en dat ik daar wel eens aan wat zou moeten doen- progressief is nu eenmaal in-, maar om me nu ook één van de laatste stukjes Hollandse cultuur af te laten nemen door een stel frustraten, dat gaat me echt te ver. Me de cultuur van onbevangen goedgelovigheid, die cultuur zonder enige bijgedachte te laten afpakken, me laten opdringen, dat de prachtigste Sinterklaasgedichten worden vervangen door gekunstelde, kwalitatief inferieure rijmelarij, dat zal ik niet laten gebeuren. Het ware beter geweest, dat de sinterklaasdilettanten Paul Passchier en Thedo Keijzer zich onledig hadden gehouden met het vertalen van de Sinterklaasliederen in het Frysk, het Stellingwaarfs of het Scherpenzeels. En de uitgave daarvan zouden beperken tot de Friese, de Stellingwerfse of Scherpenzeelse scholen.
