Een gênante vertoning door Hans Bogers

Met veel tamtam werd in Steenwijkerland een nieuw fenomeen geïntroduceerd. Het burgerraadslid. Nou ja nieuw! Oude wijn in nieuwe zakken. Want dat burgerraadslid was vroeger gewoon een commissielid, niet zijnde raadslid. Zoals Harry Timmerman, of Theo Versteegh. Zij zaten als vertegenwoordiger van hun politieke partij en als fractie ondersteuner in de raadscommissie. Daar waren formele regelingen voor en die zijn er nog steeds, al kunnen tegenwoordig Jan en Alleman voor die functie in aanmerking komen (in principe).  Nu is het al jaren de politieke en bestuurlijke wens om politiek, bestuur en burger dichter bij elkaar te brengen. Inhoudelijk is dat nog niet erg merkbaar, maar in de vorm en in benamingen zie je al iets veranderen. De commissie werd Politieke Markt;de raadszaal werd anders ingedeeld en verrijkt met twee heuse interruptiemicrofoons ; het commissielid pur sang werd omgekat tot burgerraadslid en aan zijn installatie werd met veel toeters en bellen aandacht gegeven. Een merkwaardige naam trouwens. Burgerraadslid. Alsof een raadslid niet ook een burger is. Het lijkt wel alsof er op deze manier een meerlagen stelsel wordt ingevoerd. Er zijn meerdere soorten burgers: Het raadslid; Het net niet raadslid en Het helemaal niet raadslid. De laatste voor wie twee welhaast onbereikbare interruptiemicrofoons in de raadszaal zijn opgesteld.

Dat de burgemeester en de gemeenteraad deze vorm van politieke burgerparticipatie niet helemaal serieus lijken te nemen, mag blijken uit de poppenkast van afgelopen dinsdag, waaraan Jan Klaassen en Katrijn nog een voorbeeld zouden kunnen nemen. In haar inleidend praatje (pas op verzoek van Marcel Scheringa overigens) wekte de burgemeester de indruk niet helemaal op de hoogte te zijn van alles wat met het burgerraadslid van doen heeft. Nog bonter maakte het de commissie die de door de kandidaat burgerraadsleden ingediende geloofsbrieven onderzocht. Die geloofsbrieven werden gecontroleerd en in orde bevonden. Foutje was wel, dat één van de kandidaten (een partijgenoot van de voorzitter van de commissie van onderzoek overigens) nog geen geloofsbrief had ingeleverd, maar desalniettemin benoemd dreigde te worden. Gelukkig was de burgemeester goed bij de les en kon deze blunder worden voorkomen.

Al met al een genante vertoning nog extra benadrukt door het gestoethaspel met de beëdiging en het overhandigen van de bloemen. Ja, als het hoofd van de gemeente en het college van B&W de politieke burgerparticipatie echt  serieus willen nemen zullen ze toch uit een ander democratisch vaatje moeten tappen. Misschien wel te beginnen met het aanbieden van excuses aan de burgers van Steenwijkerland.

Vast agendapunt Opening, Mededelingen en Excuses?