Schooltoneel RSG terug van weggeweest

 

Vele maanden van voorbereiding kwamen gisteren samen in de Meenthe te Steenwijk. Voor zowel leerlingen als docenten van de RSG Tromp Meesters was het een spannende avond, want het was voor hen d-day. Na tijden van repeteren ging dan eindelijk de voorstelling ‘Coraline’ op de planken. Een goede 300 mensen kwamen op de voorstelling af.

Door: Tim de Vries

Op het eerste oog was ‘Coraline’ een voorstelling zoals alle anderen. Maar met het grote verschil dat deze voorstelling vrijwel in z’n geheel door leerlingen werd neergezet. Van de PR tot aan het toneelspel; overal waren leerlingen bij betrokken.

Geen zenuwen
Marinique van der Meulen vervulde de hoofdrol in het stuk. Zij speelde de jonge Coraline, een meisje dat via een geheime deur een andere wereld kan binnenstappen. In die wereld lijkt alles beter te zijn dan in de echte wereld, maar na een tijdje komt Coraline er achter dat het toch niet allemaal rozengeur en maneschijn is. Haar ‘andere moeder’ is namelijk van plan om de ogen van Coraline te vervangen door knopen, net zoals ze dat eerder al bij een hoop andere meisjes heeft gedaan. Coraline wil dit echter niet laten gebeuren en verzet zich hier uiteindelijk met succes tegen. Ze bevrijdt de andere meisjes van de knopen door de van hen afgepakte ogen weer terug te geven en weet te ontsnappen uit de klauwen van haar ‘andere moeder’.

Marinique kwam in september als brugklasser op de RSG en besloot gelijk om mee te doen aan het toneelstuk. “Ik zit in de talentklas drama. Daarin kunnen we elke week met drama bezig zijn. Toen ik de posters zag hangen met daarop dat ze mensen zochten voor het schooltoneel hoefde ik geen moment te twijfelen.” In de maanden die volgden werd er door haar en door alle andere betrokkenen hard gewerkt. Zo hard dat er toen het grote moment was aangebroken voor Marinique geen plaats was voor zenuwen. “Ik wist precies wat ik moest doen, kende elk regel uit het script.” En dat vertrouwen straalde ze tijdens de voorstelling zichtbaar over aan de rest van de cast.

Grote betrokkenheid leerlingen
Naast de hoofdrolspeelster waren er nog meer leerlingen voor wie een rol was weggelegd. Zo was daar Berith Pape. Opmerkelijk was haar deelname aan het toneelstuk zeker. Ze woont immers nog maar goede negen maanden in Nederland. “In september kwam ik op de RSG en ik besloot vrijwel direct om mee te doen. Dat ik in het toneelstuk de rol van Bobinsky – de directeur van het muizencircus – kreeg was echt mooi. Die rol past perfect bij mij!” Door de andere spelers wordt dit gretig beaamd.

Maar niet alleen op het toneel barstte het van de leerlingen. Ook achter de schermen werkten er vele leerlingen mee. Gwen Tettero bijvoorbeeld. Na de voorstelling zag de eindexamenkandidate er moe maar voldaan uit. Niet zo gek, want het was een drukke dag voor de verantwoordelijke voor de grime en de kostuums. “Ik heb de lat voor mezelf behoorlijk hoog gelegd. Maar als ik zag hoe het resultaat is geworden kan ik alleen maar trots zijn,” glundert ze. Ook voor Gwen is deze voorstelling hopelijk een opmaat voor nog veel meer moois. “Ik hoef niet zo nodig op het toneel te staan. Want wat ik vanavond heb neergezet vind ik veel leuker. De macht die je hebt, fantastisch. Mijn plan is zeker om hier in door te gaan.”

Trots
Na afloop konden Jack Lok, docent aan de RSG Tromp Meesters, en Hilda van de Donk een glimlach niet onderdrukken. “Het schooltoneel is in de laatste jaren vaker geprobeerd, maar nu werd er eigenlijk voor het eerst sinds een hele lange tijd weer echt op doorgepakt. En met dit als resultaat. Begrijp me niet verkeerd: we hebben niet in één keer een Joop van den Ende achtige productie neergezet en natuurlijk gingen er ook wel wat dingen mis. Maar ik krijg wel absoluut het gevoel dat het publiek een geweldige avond heeft gehad. En ik hoop dat dit een prachtige basis is zodat we in de komende jaren nog meer kunnen groeien.”

Aron Jassies, docent en in het toneelstuk de vader van Coraline, kon het alleen maar mee eens zijn met deze woorden. “Als je ziet dat de meesten tussen de elf en dertien jaar zijn dan denk ik dat we heel tevreden kunnen zijn. Daarbij vond ik het ook heel bijzonder hoe je als groep in die maanden naar elkaar toe groeit. Een hele mooie ervaring.”

Het laatste woord was aan het eind van de voorstelling voor locatiedirecteur Ten Kate. Hij besloot zijn dankwoord met de woorden: “Het RSG schooltoneel leeft. Knoop dat maar in uw ogen…”

Foto’s: Joey Teekamp