De open dag. door Hans Bogers

Om niet in herhaling te vallen – want dat doe je nog al gauw als je al tot de wat oudere mensencategorie behoort- om niet in herhaling te vallen dus, heb ik mijn column van 6 juni 2015 nog een keertje goed doorgelezen. Ik doe dat overigens anders nooit hoor, want geschreven is nou eenmaal geschreven, maar dit keer was het toch wel noodzakelijk zulks te doen, want niemand zit er op te wachten twee keer hetzelfde verhaal te horen over het dertig jarige bestaan van de SLOS.

Nou was het achteraf niet alleen verstandig om die column van een paar maanden terug, ter voorkoming van doublures, nog even te lezen, het was meteen ook een goede ondergrond voor het verdere verloop van deze column. Vele namen schoten me weer te binnen, maar ook heel wat namen bleken me met hetzelfde gemak ontschoten. Gelukkig worden al die namen in het grote SLOSarchief bewaard en zijn ze nu veilig opgeslagen onder het koperen dak.

Naast al die namen herinner ik me ook heel wat niet mediale activiteiten van de SLOS in zijn dertig jarige geschiedenis,want er werden niet alleen radio- en televisieprogramma’s gemaakt.

Één van die acties was het houden van een rommelmarkt en ook daar bewaart menigeen goede herinneringen aan. Zo herinner ik me, die keer, dat er een heus, in goede staat verkerend, nog geheel functionerend harmonium te koop stond.  Nou had ik thuis al zo’n prachtig instrument ( met doorlopende harp), maar toch kon ik de verleiding niet weerstaan ook op deze een bod te doen. Uiteindelijk kon ik dit muzikale kleinood voor een bedrag van 25 gulden de mijne noemen en mee naar huis nemen. Nou was dat makkelijker gezegd dan gedaan omdat ten eerste  zo’n instrument niet zo makkelijk met de fiets te vervoeren is en ten tweede  omdat er thuis geen plekje was om hem neer te zetten. Voorlopig mocht hij dan wel in het SLOSgebouw aan de Schans blijven staan, tot ik er een goede bestemming voor gevonden had.

Dat is nu alweer heel wat jaartjes geleden. Minder dan dertig dat wel, maar toch lang geleden en inmiddels zijn zowel het SLOSharmonium als mijn eigen harmonium met doorlopende harp verdwenen. De mijne ging in het kader van een huiselijke renovatie naar de sloop en de andere is in rook opgegaan. Letterlijk of figuurlijk, dat weet ik niet. Na die voor mij bijzondere rommelmarkt heeft de SLOS van een verdere voorzetting afgezien. Tot vandaag dus. Vandaag zaterdag 19 september 2015, wordt de rommelmarkt op het voorterrein van het SLOSgebouw en in het SLOSgebouw weer in ere hersteld, al mag het eigenlijk  die naam niet meer hebben. Het is een markt met allerlei spulletjes die de moeite van het kopen waard zijn, maar of er ook weer een harmonium tussen zit, dat betwijfel ik. Al hoeft u dat niet te beletten even een kijkje te komen nemen op deze open dag. En mocht u nog aarzelen: het weer is goed, de rookworst,het gebak, de cake en de soep zullen voortreffelijk smaken. Dus tot zo in de Gerard Rutger Buisman studio.