Goed Nieuws door Hans Bogers
Mijn moeder vond mij soms wel eens wat filosofisch aangelegd. Zeker na afloop van de, in onze familie bijna altijd hectisch verlopen verjaardagen, filosofeerde ik er kennelijk onder het afwassen vaak lustig op los. Ik heb dat filosofische in mijzelf nooit zo herkend. Hooguit vond ik me zelf een wat zwaarmoedige welbespraakte mopperaar met hypochondrische trekjes. En ik heb er zoveel mogelijk voor gewaakt dat in mijn columns te laten doorschemeren, maar vandaag is het allemaal even anders. Vandaag neem ik u mee in een contemplatieve oefening door de wereld van het geloof. Een wereld, waarin ik ben opgegroeid en die me nooit helemaal los heeft gelaten. Het feit, dat ik al zo’n vijftig jaar De Trouw lees, mag daar een bewijs van zijn. In die krant las ik het idee voor deze column, dat een de protestantse hoogleraar Frits de Lange er achter was gekomen, dat de hemel niet bestaat. Schrikken natuurlijk, maar ik kan u hierbij geruststellen: Het is onzin. De hemel bestaat. Hoe dan ook. Daar is geen twijfel over mogelijk en ik kan u dat bewijzen. En wel met een à contrario redenering, waar geen speld tussen te krijgen. Loopt u maar even met mij mee:het is een onbetwistbaar feit, een algemeen aanvaarde stelling, een axioma zo u wilt, dat de hemel niet los kan worden gezien van de hel, want wat betekent een hemel als er geen hel is. Wie de hemel ontkent, ontkent daarmee de hel en voor de rooms katholieken onder ons ook het vage vuur. En ik kan eenvoudig aantonen, dat die hel bestaat. Een kwestie van televisiekijken en zappen. Zo zag ik op een avond een televisieprogramma over de rijkste vrouwen van Nigeria en hun leef-en uitgavepatroon. Good old Amos, een geitenfokkende profeet, zou hen met recht koeien van Basan hebben genoemd. Het was verschrikkelijk wat ik zag. De walgelijke, stinkende rijkdom. De opgespoten lippen. Vrouwen, die onbeschaamd zonder blikken of blozen met hun rijkdom te koop liepen. Niets was ze te gek om de wereld maar te laten zien hoe ongelofelijk rijk ze waren. Als dit de hel niet was! De hel van de decadentie. De hel van alles ten koste van een ander.
Een andere hel kwam een zapje verder. Hetzelfde continent. Dezelfde zon. Misschien wel hetzelfde land. Een klein naakt zwart jongetje met een opgezette buik. Vliegen om de ogen. Mooie, grote, maar o zo droevige ogen. Met de voice over: Met maar één euro helpt u dit jongetje . Redt dit jongetje uit deze hel. Laat hem leven.
Nee, groter kon het verschil niet zijn tussen onbeschrijfelijke rijkdom en onbeschrijfelijke armoede. De hel van de overdaad, de hel van het gebrek. Ja de hel is er in vele gedaanten.
En de hemel helaas dus ook.
