Boezems door Hans Bogers
Er zijn van die boezems, die mij het nodige ontzag inboezemen en dan bedoel ik niet de boezems die in het vakjargon van onze waterhuishouding een belangrijke rol spelen bij het afvoeren van al dat overtollige water in onze polders, maar dan bedoel ik boezems in de zin van borsten, bustes of wat voor benaming, die deze belangrijke vrouwelijke ornamenten ook mogen hebben. Zonder hierbij aan de functionaliteit, het wezen, van de boezem iets af te willen doen, overigens. Want die functionaliteit, daar gaat het natuurlijk, uiteindelijk, om. Maar het oog wil ook wat. Zeg nou zelf. Het is nu een beetje het verkeerde seizoen, maar vooral in de lente- en zomermaanden zie je van die ontzag inboezemde boezems, die de vrouwelijk schoonheid vervolmaken. Ik ben, denk ik, niet de enige die zo denkt over die vrouwelijke schoonheid. En het hoeft dan ook geen bevreemding te wekken, dat vrouwen van hun kant daarop anticiperen. Waar natuurlijk niets mis mee is. Zo is het spel en zo moet het gespeeld worden. Maar, en dat is een teleurstellende constatering, er zijn vrouwen, die daar in overdrijven. Een menselijk trekje overigens, dat we bij succes geen maat meer weten te houden. Ik weet daar alles van. Maar hoe menselijk ook: Jammer blijft het. Bij het onderwerp van het vrouwelijk schoon, uit deze overdrijving, dat over done gedoe, zich vaak door de vorming van een tweede en soms zelfs een derde boezem, die zich als zwembanden onder de hoofdboezem weten te nestelen. Deze toch wat vorm- en BH loze, lichaamsonderdelen worden soms ook wel eens vergoelijkend Love Handles genoemd, maar een echt fraai gezicht is het niet. Om over het ontbreken van enige functionaliteit, van enig nut, maar niet te spreken. Nee het is teveel van het goede. En als het geheel dan ook nog wordt afgeblust met een strak om benen en billen gegoten legging in combinatie met een (te) kort truitje dan neemt het geheel wanstaltige proporties aan. Een enkele keer komt het voor, dat in plaats van dat al dan niet blote truitje een ruim vallend T-shirt is aangetrokken. Het onderste deel van dat shirt valt dan meestal horizontaal op de heupen en blijft daar roerloos liggen. Ook geen gezicht natuurlijk. Gelukkig zullen de komende twee seizoenen zeker een verhullend effect hebben op de hiervoor beschreven waarnemingen, zoals elk nadeel zo z’n voordeel heeft. Om mogelijke criticasters van deze column, die mij op z’n minst op eenzijdigheid zullen wijzen, de wind uit de zeilen te nemen, doe ik nu alvast de belofte, dat mijn volgende column over het mannelijk equivalent in deze zal gaan. Onder de titel troostmannen. Maak uw borst dus maar vast nat.
