Chris Chameleon en Ernest Beuving in Podium Lokaal
Januari is al haast weer voorbij. 17 en 18 febr. a.s wordt ook weer een druk weekend in dit pittoreske minitheatertje in Sint Jansklooster. Cabaretier Ernest Beuving en de Zuid Afrikaanse zanger Chris Chameleon zijn te gast.
Ernest Beuving met Klap van de korenmolen’ is ook wel: een spoedcursus geluk. Gegeven door Ernest Beuving, die zelf ooit in de psychiatrie belandde en daar vooral leerde ‘hoe gek het is om het niet te zijn.’
Het is een cabaretesk muziektheaterprogramma met veel humor, imitaties, persiflages, spontaniteit en geen geposeer. Zijn acts gaan van een postume Prins Bernhard (die zich beklaagt over zijn troonopvolging), een borderline dansende Keltische zanger, en een Toon Hermans over iPhones en ‘Spuiten en slikken’ tot en een Mick Jagger met ADHD.
Hij wordt begeleid door gitarist Erik Raayman (speelde o.a. bij Liesbeth List, Zenga, Purper, Henk Elsink e.v.a.).
Chris Chameleon keert dit seizoen ook weer naar Nederland en ook weer naar Podium Lokaal met het gloednieuwe theaterconcert Ek en Jy en Jy en Ek. De met prijzen overladen Zuid-Afrikaanse artiest staat bekend om zijn exceptioneel groot stembereik, zijn prachtige liedjes en zijn gevatte humor. In 22 landen verspreid over vier continenten slaagde deze door de wol geverfde performer erin om zijn publiek in vervoering te brengen. Ook de Nederlandse pers was laaiend enthousiast: ‘Virtuoos, hilarisch’ (de Volkskrant), ‘Een bijzonder talent’ (Oor) en ‘Warm en gloedvol’ (AD).
JY EN EK EN EK EN JY
In “JY en Ek en Ek en Jy” neemt de acrobatische stem (bereik van 4 octaven!) van Chris Chameleon, één van Zuid-Afrika’s meest gevierde en creatieve artiesten, samen met het jonge opkomende Namibische talent Daniella Deysel, het publiek mee op een reis door relaties. In zijn ontdekking van liefde en zichzelf verwijst hij in alle openheid naar zijn eigen veelbewogen verleden, met de nodige humor. Van relaties die niet werkten tot relaties die nog steeds niet werken. Van relaties die werken en nog steeds werken tot relaties waarvan we wensen dat ze zouden werken. Chris Chameleon danst over het evenwichtskoord tussen spijt en weemoed naar het verleden en tussen angst en hoop voor de toekomst, eerst voorzichtig en gevoelig, daarna met een duik in vreugde en een flinke portie absurditeit.
