er zijn van die onderwerpen, die zo gevoelig liggen, dat het voeren van een discussie daarover bijna, nou zeg maar gewoon bij voorbaat, uitgesloten is. in de chaotisch verlopen raadsvergadering van dinsdag 29 september kwam er zo’n onderwerp aan de orde, maar niet nadat er wel een heel opvallende positie was ingenomen door twee wett’nholders van christelijke kunne,- van wie er zelfs eentje in strijd met zijn partijprogram-,die ondubbelzinnig afstand namen van de door hun eigen achterban zo belangrijke zondagsrust. goed het zogenoemde duale stelsel is in democratisch opzicht heilig, maar er zijn natuurlijk grenzen. dat zou toch eigenlijk nooit mogen leiden tot het verkwanselen van je eigen geloof. er zijn grenzen. maar het gebeurde dit keer wel. ja ook in christelijke sferen:het kan verkeren. maar het meest heikele punt van de avond ging over de opvang van asielzoekers. de pvda, ondersteund door alle raadsfracties, met uitzondering van de vvd, diende een motie vreemd aan de orde van de dag in. een motie over de opvang van vluchtelingen voor nu en straks en alle eeuwigheid. de vvd kon zich goed vinden in deze motie, maar had bezwaren tegen dat straks en voor alle eeuwigheid. in een helder en integer betoog legde bertine kuperus die bezwaren uit en zij had daarin groot gelijk. ook ten aanzien van de opvang en de hulp aan vluchtelingen en potentiële asielzoekers kan het geen kwaad enige nuancering aan te brengen. helderheid en het voorkomen van misplaatste verwachtingen is juist in dit soort gevoelige kwesties van groot belang. en het was zo eenvoudig: als er uit de motie alleen maar het zinnetje over straks en alle eeuwigheid zou worden verwijderd, dan zou de vvd zich erbij aansluiten en er een raadsbrede oproep aan het college zin geformuleerd. helaas, dat ging de andere partijen in de euforie van de vrijblijvende goedheid te ver. sterker nog: de rapen waren gaar en er werden maar weinig middelen geschuwd om de brenger van realisme en nuance onder de zoden te werken. beledigingen en onwaarheden: het kon allemaal. de motie werd dus aangenomen en het college voelde zich gesterkt in zijn pro actieve beleid, waar overigens niks pro actiefs aan is. jammer, dat raad en college door het categorisch afwijzen van die realistische nuancering de kans hebben laten liggen om het gapende gat tussen de voor- en tegenstanders (en dat zijn er veel)te verkleinen. en dan tot slot. het college gaat samen met de zieltogende raad van kerken voortvarend aan de slag. ja, die zijn daar dan opeens weer goed voor. over de koopzondagen en over het gebruik van de grote kerk bij de dodenherdenking moeten ze hun mond houden, maar bij de opvang van vluchtelingen is hun christelijk barmhartigheid weer onontbeerlijk. ik ben benieuwd wat de linkse- en de liberale kerken hier van vinden.
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
er zijn van die onderwerpen, die zo gevoelig liggen, dat het voeren van een discussie daarover bijna, nou zeg maar gewoon bij voorbaat, uitgesloten is. in de chaotisch verlopen raadsvergadering van dinsdag 29 september kwam er zo’n onderwerp aan de orde, maar niet nadat er wel een heel opvallende positie was ingenomen door twee wett’nholders van christelijke kunne,- van wie er zelfs eentje in strijd met zijn partijprogram-,die ondubbelzinnig afstand namen van de door hun eigen achterban zo belangrijke zondagsrust. goed het zogenoemde duale stelsel is in democratisch opzicht heilig, maar er zijn natuurlijk grenzen. dat zou toch eigenlijk nooit mogen leiden tot het verkwanselen van je eigen geloof. er zijn grenzen. maar het gebeurde dit keer wel. ja ook in christelijke sferen:het kan verkeren. maar het meest heikele punt van de avond ging over de opvang van asielzoekers. de pvda, ondersteund door alle raadsfracties, met uitzondering van de vvd, diende een motie vreemd aan de orde van de dag in. een motie over de opvang van vluchtelingen voor nu en straks en alle eeuwigheid. de vvd kon zich goed vinden in deze motie, maar had bezwaren tegen dat straks en voor alle eeuwigheid. in een helder en integer betoog legde bertine kuperus die bezwaren uit en zij had daarin groot gelijk. ook ten aanzien van de opvang en de hulp aan vluchtelingen en potentiële asielzoekers kan het geen kwaad enige nuancering aan te brengen. helderheid en het voorkomen van misplaatste verwachtingen is juist in dit soort gevoelige kwesties van groot belang. en het was zo eenvoudig: als er uit de motie alleen maar het zinnetje over straks en alle eeuwigheid zou worden verwijderd, dan zou de vvd zich erbij aansluiten en er een raadsbrede oproep aan het college zin geformuleerd. helaas, dat ging de andere partijen in de euforie van de vrijblijvende goedheid te ver. sterker nog: de rapen waren gaar en er werden maar weinig middelen geschuwd om de brenger van realisme en nuance onder de zoden te werken. beledigingen en onwaarheden: het kon allemaal. de motie werd dus aangenomen en het college voelde zich gesterkt in zijn pro actieve beleid, waar overigens niks pro actiefs aan is. jammer, dat raad en college door het categorisch afwijzen van die realistische nuancering de kans hebben laten liggen om het gapende gat tussen de voor- en tegenstanders (en dat zijn er veel)te verkleinen. en dan tot slot. het college gaat samen met de zieltogende raad van kerken voortvarend aan de slag. ja, die zijn daar dan opeens weer goed voor. over de koopzondagen en over het gebruik van de grote kerk bij de dodenherdenking moeten ze hun mond houden, maar bij de opvang van vluchtelingen is hun christelijk barmhartigheid weer onontbeerlijk. ik ben benieuwd wat de linkse- en de liberale kerken hier van vinden.
Er zijn van die onderwerpen, die zo gevoelig liggen, dat het voeren van een discussie daarover bijna, nou zeg maar gewoon bij voorbaat, uitgesloten is. In de chaotisch verlopen raadsvergadering van dinsdag 29 september kwam er zo’n onderwerp aan de orde, maar niet nadat er wel een heel opvallende positie was ingenomen door twee wett’nholders van Christelijke kunne,- van wie er zelfs eentje in strijd met zijn partijprogram-,die ondubbelzinnig afstand namen van de door hun eigen achterban zo belangrijke zondagsrust. Goed het zogenoemde duale stelsel is in democratisch opzicht heilig, maar er zijn natuurlijk grenzen. Dat zou toch eigenlijk nooit mogen leiden tot het verkwanselen van je eigen geloof. Er zijn grenzen. Maar het gebeurde dit keer wel. Ja ook in christelijke sferen:Het kan verkeren.
Maar het meest heikele punt van de avond ging over de opvang van asielzoekers. De PvdA, ondersteund door alle raadsfracties, met uitzondering van de VVD, diende een motie vreemd aan de orde van de dag in. Een motie over de opvang van vluchtelingen voor nu en straks en alle eeuwigheid. De VVD kon zich goed vinden in deze motie, maar had bezwaren tegen dat straks en voor alle eeuwigheid.
In een helder en integer betoog legde Bertine Kuperus die bezwaren uit en zij had daarin groot gelijk. Ook ten aanzien van de opvang en de hulp aan vluchtelingen en potentiële asielzoekers kan het geen kwaad enige nuancering aan te brengen. Helderheid en het voorkomen van misplaatste verwachtingen is juist in dit soort gevoelige kwesties van groot belang. En het was zo eenvoudig: Als er uit de motie alleen maar het zinnetje over straks en alle eeuwigheid zou worden verwijderd, dan zou de VVD zich erbij aansluiten en er een raadsbrede oproep aan het college zin geformuleerd. Helaas, dat ging de andere partijen in de euforie van de vrijblijvende goedheid te ver. Sterker nog: De rapen waren gaar en er werden maar weinig middelen geschuwd om de brenger van realisme en nuance onder de zoden te werken. Beledigingen en onwaarheden: het kon allemaal. De motie werd dus aangenomen en het college voelde zich gesterkt in zijn pro actieve beleid, waar overigens niks pro actiefs aan is. Jammer, dat raad en college door het categorisch afwijzen van die realistische nuancering de kans hebben laten liggen om het gapende gat tussen de voor- en tegenstanders (en dat zijn er veel)te verkleinen.
En dan tot slot. Het college gaat samen met de zieltogende raad van kerken voortvarend aan de slag. Ja, die zijn daar dan opeens weer goed voor. Over de koopzondagen en over het gebruik van de grote kerk bij de dodenherdenking moeten ze hun mond houden, maar bij de opvang van vluchtelingen is hun christelijk barmhartigheid weer onontbeerlijk. Ik ben benieuwd wat de linkse- en de liberale kerken hier van vinden.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
FunctioneelAltijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
er zijn van die onderwerpen, die zo gevoelig liggen, dat het voeren van een discussie daarover bijna, nou zeg maar gewoon bij voorbaat, uitgesloten is. in de chaotisch verlopen raadsvergadering van dinsdag 29 september kwam er zo’n onderwerp aan de orde, maar niet nadat er wel een heel opvallende positie was ingenomen door twee wett’nholders van christelijke kunne,- van wie er zelfs eentje in strijd met zijn partijprogram-,die ondubbelzinnig afstand namen van de door hun eigen achterban zo belangrijke zondagsrust. goed het zogenoemde duale stelsel is in democratisch opzicht heilig, maar er zijn natuurlijk grenzen. dat zou toch eigenlijk nooit mogen leiden tot het verkwanselen van je eigen geloof. er zijn grenzen. maar het gebeurde dit keer wel. ja ook in christelijke sferen:het kan verkeren. maar het meest heikele punt van de avond ging over de opvang van asielzoekers. de pvda, ondersteund door alle raadsfracties, met uitzondering van de vvd, diende een motie vreemd aan de orde van de dag in. een motie over de opvang van vluchtelingen voor nu en straks en alle eeuwigheid. de vvd kon zich goed vinden in deze motie, maar had bezwaren tegen dat straks en voor alle eeuwigheid. in een helder en integer betoog legde bertine kuperus die bezwaren uit en zij had daarin groot gelijk. ook ten aanzien van de opvang en de hulp aan vluchtelingen en potentiële asielzoekers kan het geen kwaad enige nuancering aan te brengen. helderheid en het voorkomen van misplaatste verwachtingen is juist in dit soort gevoelige kwesties van groot belang. en het was zo eenvoudig: als er uit de motie alleen maar het zinnetje over straks en alle eeuwigheid zou worden verwijderd, dan zou de vvd zich erbij aansluiten en er een raadsbrede oproep aan het college zin geformuleerd. helaas, dat ging de andere partijen in de euforie van de vrijblijvende goedheid te ver. sterker nog: de rapen waren gaar en er werden maar weinig middelen geschuwd om de brenger van realisme en nuance onder de zoden te werken. beledigingen en onwaarheden: het kon allemaal. de motie werd dus aangenomen en het college voelde zich gesterkt in zijn pro actieve beleid, waar overigens niks pro actiefs aan is. jammer, dat raad en college door het categorisch afwijzen van die realistische nuancering de kans hebben laten liggen om het gapende gat tussen de voor- en tegenstanders (en dat zijn er veel)te verkleinen. en dan tot slot. het college gaat samen met de zieltogende raad van kerken voortvarend aan de slag. ja, die zijn daar dan opeens weer goed voor. over de koopzondagen en over het gebruik van de grote kerk bij de dodenherdenking moeten ze hun mond houden, maar bij de opvang van vluchtelingen is hun christelijk barmhartigheid weer onontbeerlijk. ik ben benieuwd wat de linkse- en de liberale kerken hier van vinden.
er zijn van die onderwerpen, die zo gevoelig liggen, dat het voeren van een discussie daarover bijna, nou zeg maar gewoon bij voorbaat, uitgesloten is. in de chaotisch verlopen raadsvergadering van dinsdag 29 september kwam er zo’n onderwerp aan de orde, maar niet nadat er wel een heel opvallende positie was ingenomen door twee wett’nholders van christelijke kunne,- van wie er zelfs eentje in strijd met zijn partijprogram-,die ondubbelzinnig afstand namen van de door hun eigen achterban zo belangrijke zondagsrust. goed het zogenoemde duale stelsel is in democratisch opzicht heilig, maar er zijn natuurlijk grenzen. dat zou toch eigenlijk nooit mogen leiden tot het verkwanselen van je eigen geloof. er zijn grenzen. maar het gebeurde dit keer wel. ja ook in christelijke sferen:het kan verkeren. maar het meest heikele punt van de avond ging over de opvang van asielzoekers. de pvda, ondersteund door alle raadsfracties, met uitzondering van de vvd, diende een motie vreemd aan de orde van de dag in. een motie over de opvang van vluchtelingen voor nu en straks en alle eeuwigheid. de vvd kon zich goed vinden in deze motie, maar had bezwaren tegen dat straks en voor alle eeuwigheid. in een helder en integer betoog legde bertine kuperus die bezwaren uit en zij had daarin groot gelijk. ook ten aanzien van de opvang en de hulp aan vluchtelingen en potentiële asielzoekers kan het geen kwaad enige nuancering aan te brengen. helderheid en het voorkomen van misplaatste verwachtingen is juist in dit soort gevoelige kwesties van groot belang. en het was zo eenvoudig: als er uit de motie alleen maar het zinnetje over straks en alle eeuwigheid zou worden verwijderd, dan zou de vvd zich erbij aansluiten en er een raadsbrede oproep aan het college zin geformuleerd. helaas, dat ging de andere partijen in de euforie van de vrijblijvende goedheid te ver. sterker nog: de rapen waren gaar en er werden maar weinig middelen geschuwd om de brenger van realisme en nuance onder de zoden te werken. beledigingen en onwaarheden: het kon allemaal. de motie werd dus aangenomen en het college voelde zich gesterkt in zijn pro actieve beleid, waar overigens niks pro actiefs aan is. jammer, dat raad en college door het categorisch afwijzen van die realistische nuancering de kans hebben laten liggen om het gapende gat tussen de voor- en tegenstanders (en dat zijn er veel)te verkleinen. en dan tot slot. het college gaat samen met de zieltogende raad van kerken voortvarend aan de slag. ja, die zijn daar dan opeens weer goed voor. over de koopzondagen en over het gebruik van de grote kerk bij de dodenherdenking moeten ze hun mond houden, maar bij de opvang van vluchtelingen is hun christelijk barmhartigheid weer onontbeerlijk. ik ben benieuwd wat de linkse- en de liberale kerken hier van vinden.
Er zijn van die onderwerpen, die zo gevoelig liggen, dat het voeren van een discussie daarover bijna, nou zeg maar gewoon bij voorbaat, uitgesloten is. In de chaotisch verlopen raadsvergadering van dinsdag 29 september kwam er zo’n onderwerp aan de orde, maar niet nadat er wel een heel opvallende positie was ingenomen door twee wett’nholders van Christelijke kunne,- van wie er zelfs eentje in strijd met zijn partijprogram-,die ondubbelzinnig afstand namen van de door hun eigen achterban zo belangrijke zondagsrust. Goed het zogenoemde duale stelsel is in democratisch opzicht heilig, maar er zijn natuurlijk grenzen. Dat zou toch eigenlijk nooit mogen leiden tot het verkwanselen van je eigen geloof. Er zijn grenzen. Maar het gebeurde dit keer wel. Ja ook in christelijke sferen:Het kan verkeren.
