Integriteit door Hans Bogers
Vandaag maak ik de eerste koningsdag van mijn leven mee. Waarachtig een moment om even bij stil te staan. Heel even, dat wel, maar toch. Ik heb daarnet op de parkeerplaats van het SLOSgebouw even pas op de plaats gemaakt om dat moment van contemplatie handen en voeten te geven en ja er ging heel wat door me heen, dat mag u gerust geloven, maar verder zal ik mij zonder enige terughoudendheid in het feestgedruis storten ter viering van de zevenenveertigste verjaardag van Koning Willem Alexander. Koning Willem Alexander, die nu alweer bijna een jaar dit land op vorstelijke, onnavolgbare wijze en met soepele hand regeert. Alweer zevenenveertig jaar geleden dus, dat ik van school een extra vrije dag kreeg. Maar eerst moet de column nog worden opgenomen (Dat spreekt vanzelf) en moeten we het nog even serieus met elkaar hebben over de al dan niet politieke verwikkelingen in Steenwijkerland. Even terug dus naar de eerste vergadering van de verse gemeenteraad. De raadsvergadering over de verlichting van de voetbalvelden in Blankenham, maar vooral ook de vergadering, waarin werd besloten tot het in de hand nemen van een integriteitsbureau, dat de aanstaande wett’nholders ,voordat ze echt in de politieke schijnwerpers komen te staan, tegen het licht zal houden. Voor €5000,= zal dit vage bureau, van onbesproken gedrag, maar wel op commerciële basis, voor ons vaststellen of de wett’nholders Frantzen, Dahmen, Brus en Wagteveld integer genoeg zijn om onze goede gemeente zo’n 4 jaar of korter te dienen. Een onderzoek, dat natuurlijk niets om de kuiten heeft, want enkel en alleen leidend tot een vrijblijvend advies en in een poep en een scheet afgerond. Nee, als het er op aankomt is integriteit niet het belangrijkste waar we ons op voorhand druk over maken, maar pas wanneer het politiek zo uitkomt. Mijn wellicht wat cynische gedachten hierover werden bevestigd door de ontwikkelingen op dit gebied in de provincie Limburg. Nou heb ik in principe niks tegen Limburg, mijn zwager is Limburger en ik heb een aantal goede Limburgse collega’s, maar die provincie ademt toch iets uit van, ja ik weet het niet, iets unheimisch. Het voelt niet aan als een bepaald integere provincie. Een provincie met rare burgemeesters, die ruim in hun ethische jasje zitten. Een provincie waar sommige leden van de clerus er een nogal merkwaardige erotische moraal op nahouden. En ook een provincie, waarin bestuurders het niet zo nauw nemen met integer handelen. Een provincie, Roermond om precies te zijn, die het bestaat om een van corruptie en belangenverstrengeling verdachte ex wett’nholder, maar die wel door heel veel Limlanders op handen wordt gedragen, om zo’n man de integriteit van de aanstaande wett’nholders van Roermond te laten beoordelen. Dat is dus ongeveer hetzelfde als ex bisschop Gijssen in de commissie Deetman een plaatsje te geven. Geen wonder dus, dat ik wat sceptisch sta tegenover de ingekochte integriteit in Steenwijkerland.
