nog een dikke week en dan is het alweer kerstfeest. voor de tweeduizendzeventiende keer als ik het goed heb. tijd voor kerstbomen, kaarsjes en kerstliedjes, maar vooral ook tijd voor kerstboodschappen. en ik heb me voorgenomen daar eens dapper aan mee te doen. aan die kerstboodschappen. niet bij mijn favoriete grutter natuurlijk, maar als gesproken woord. nou kom ik uit een predikantengeslacht en dat heeft geloof ik wel de nodige sporen in mij achtergelaten en daarom acht ik mij naast het dóen van kerstboodschappen, meestal vastgelegd in boodschappen verlanglijstjes, ook wel enigszins capabel in het bedenken en uitspreken van kerstboodschappen. na ampele overwegingen heb ik zelfs besloten dit jaar maar liefst twee boodschappen over het voetlicht van rtv slos te brengen, te beginnen vandaag. kerstpakketten. het is een zeer oude gewoonte, dat werkgevers zo tegen het aanbreken van de adventsperiode hun personeel iets extra’s geven. de verschijningsvorm van dat extraatje is in de loop der jaren behoorlijk geëvolueerd, zeg maar met z’n tijd mee gegaan, maar de gedachte erachter is toch wel hetzelfde gebleven: een uiting van waardering. de reactie op de kerstpakketten is net als die goedbedoelde achterliggende gedachte ook hetzelfde gebleven: ontevreden gemopper. ooit leerden we, dat we een gegeven paard niet in de bek mochten kijken; tevreden ja zelfs blij moesten zijn met wat we kregen, maar deze wijsheid gaat zeker niet op voor kerstpakketten. die zijn per definitie een verplichte bron van kritiek, gemopper, ontevredenheid en ga zo maar door. en die negatieve ondankbare houding lijkt alleen nog maar groter te worden. nooit is het goed. bij elk aardigheidje is wel een negatieve opmerking te maken en dat hoort bij deze tijd:dankbaarheid is uit, ontevredenheid is in. en al hebben we het nog zo goed en valt er weinig te klagen, we ervaren het tegenovergestelde. daar waar uiterst links en uiterst rechts elkaar de hand van harte kunnen schudden: stem tegen, zeg nee. waartegen dat maakt nu even niet uit. daarom adviseer ik, geheel vrijblijvend, men kan er mee doen wat men wil: geef de volgende keer een kerstpakket zonder inhoud. een lege doos. zodat we tegen niets, nee kunnen zeggen. tégen niéts kunnen stemmen. ontevreden met de ledigheid en blij met een dode mus. niet alleen een wijze raad denk ik zo, maar ook een prachtige kerstgedachte. met z’n allen rond een uitgeklede kerstboom zonder slingers, kerstkransjes en ballen. ria van hien 📷 stuur jouw foto. ✉️ mail de redactie. 🛠️ meld een correctie.
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
nog een dikke week en dan is het alweer kerstfeest. voor de tweeduizendzeventiende keer als ik het goed heb. tijd voor kerstbomen, kaarsjes en kerstliedjes, maar vooral ook tijd voor kerstboodschappen. en ik heb me voorgenomen daar eens dapper aan mee te doen. aan die kerstboodschappen. niet bij mijn favoriete grutter natuurlijk, maar als gesproken woord. nou kom ik uit een predikantengeslacht en dat heeft geloof ik wel de nodige sporen in mij achtergelaten en daarom acht ik mij naast het dóen van kerstboodschappen, meestal vastgelegd in boodschappen verlanglijstjes, ook wel enigszins capabel in het bedenken en uitspreken van kerstboodschappen. na ampele overwegingen heb ik zelfs besloten dit jaar maar liefst twee boodschappen over het voetlicht van rtv slos te brengen, te beginnen vandaag. kerstpakketten. het is een zeer oude gewoonte, dat werkgevers zo tegen het aanbreken van de adventsperiode hun personeel iets extra’s geven. de verschijningsvorm van dat extraatje is in de loop der jaren behoorlijk geëvolueerd, zeg maar met z’n tijd mee gegaan, maar de gedachte erachter is toch wel hetzelfde gebleven: een uiting van waardering. de reactie op de kerstpakketten is net als die goedbedoelde achterliggende gedachte ook hetzelfde gebleven: ontevreden gemopper. ooit leerden we, dat we een gegeven paard niet in de bek mochten kijken; tevreden ja zelfs blij moesten zijn met wat we kregen, maar deze wijsheid gaat zeker niet op voor kerstpakketten. die zijn per definitie een verplichte bron van kritiek, gemopper, ontevredenheid en ga zo maar door. en die negatieve ondankbare houding lijkt alleen nog maar groter te worden. nooit is het goed. bij elk aardigheidje is wel een negatieve opmerking te maken en dat hoort bij deze tijd:dankbaarheid is uit, ontevredenheid is in. en al hebben we het nog zo goed en valt er weinig te klagen, we ervaren het tegenovergestelde. daar waar uiterst links en uiterst rechts elkaar de hand van harte kunnen schudden: stem tegen, zeg nee. waartegen dat maakt nu even niet uit. daarom adviseer ik, geheel vrijblijvend, men kan er mee doen wat men wil: geef de volgende keer een kerstpakket zonder inhoud. een lege doos. zodat we tegen niets, nee kunnen zeggen. tégen niéts kunnen stemmen. ontevreden met de ledigheid en blij met een dode mus. niet alleen een wijze raad denk ik zo, maar ook een prachtige kerstgedachte. met z’n allen rond een uitgeklede kerstboom zonder slingers, kerstkransjes en ballen. ria van hien 📷 stuur jouw foto. ✉️ mail de redactie. 🛠️ meld een correctie.
Nog een dikke week en dan is het alweer kerstfeest. Voor de tweeduizendzeventiende keer als ik het goed heb. Tijd voor kerstbomen, kaarsjes en kerstliedjes, maar vooral ook tijd voor kerstboodschappen. En ik heb me voorgenomen daar eens dapper aan mee te doen. Aan die kerstboodschappen. Niet bij mijn favoriete grutter natuurlijk, maar als gesproken woord. Nou kom ik uit een predikantengeslacht en dat heeft geloof ik wel de nodige sporen in mij achtergelaten en daarom acht ik mij naast het dóen van kerstboodschappen, meestal vastgelegd in boodschappen verlanglijstjes, ook wel enigszins capabel in het bedenken en uitspreken van kerstboodschappen. Na ampele overwegingen heb ik zelfs besloten dit jaar maar liefst twee boodschappen over het voetlicht van RTV Slos te brengen, te beginnen vandaag.
Kerstpakketten
Het is een zeer oude gewoonte, dat werkgevers zo tegen het aanbreken van de adventsperiode hun personeel iets extra’s geven. De verschijningsvorm van dat extraatje is in de loop der jaren behoorlijk geëvolueerd, zeg maar met z’n tijd mee gegaan, maar de gedachte erachter is toch wel hetzelfde gebleven: Een uiting van waardering. De reactie op de kerstpakketten is net als die goedbedoelde achterliggende gedachte ook hetzelfde gebleven: Ontevreden gemopper.
Ooit leerden we, dat we een gegeven paard niet in de bek mochten kijken; tevreden ja zelfs blij moesten zijn met wat we kregen, maar deze wijsheid gaat zeker niet op voor kerstpakketten. Die zijn per definitie een verplichte bron van kritiek, gemopper, ontevredenheid en ga zo maar door. En die negatieve ondankbare houding lijkt alleen nog maar groter te worden. Nooit is het goed. Bij elk aardigheidje is wel een negatieve opmerking te maken en dat hoort bij deze tijd:dankbaarheid is uit, ontevredenheid is in. En al hebben we het nog zo goed en valt er weinig te klagen, we ervaren het tegenovergestelde. Daar waar uiterst links en uiterst rechts elkaar de hand van harte kunnen schudden: stem tegen, zeg nee. Waartegen dat maakt nu even niet uit.
Daarom adviseer ik, geheel vrijblijvend, men kan er mee doen wat men wil: geef de volgende keer een kerstpakket zonder inhoud. Een lege doos. Zodat we tegen niets, nee kunnen zeggen. Tégen niéts kunnen stemmen. Ontevreden met de ledigheid en blij met een dode mus.
Niet alleen een wijze raad denk ik zo, maar ook een prachtige kerstgedachte. Met z’n allen rond een uitgeklede kerstboom zonder slingers, kerstkransjes en ballen.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
FunctioneelAltijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
nog een dikke week en dan is het alweer kerstfeest. voor de tweeduizendzeventiende keer als ik het goed heb. tijd voor kerstbomen, kaarsjes en kerstliedjes, maar vooral ook tijd voor kerstboodschappen. en ik heb me voorgenomen daar eens dapper aan mee te doen. aan die kerstboodschappen. niet bij mijn favoriete grutter natuurlijk, maar als gesproken woord. nou kom ik uit een predikantengeslacht en dat heeft geloof ik wel de nodige sporen in mij achtergelaten en daarom acht ik mij naast het dóen van kerstboodschappen, meestal vastgelegd in boodschappen verlanglijstjes, ook wel enigszins capabel in het bedenken en uitspreken van kerstboodschappen. na ampele overwegingen heb ik zelfs besloten dit jaar maar liefst twee boodschappen over het voetlicht van rtv slos te brengen, te beginnen vandaag. kerstpakketten. het is een zeer oude gewoonte, dat werkgevers zo tegen het aanbreken van de adventsperiode hun personeel iets extra’s geven. de verschijningsvorm van dat extraatje is in de loop der jaren behoorlijk geëvolueerd, zeg maar met z’n tijd mee gegaan, maar de gedachte erachter is toch wel hetzelfde gebleven: een uiting van waardering. de reactie op de kerstpakketten is net als die goedbedoelde achterliggende gedachte ook hetzelfde gebleven: ontevreden gemopper. ooit leerden we, dat we een gegeven paard niet in de bek mochten kijken; tevreden ja zelfs blij moesten zijn met wat we kregen, maar deze wijsheid gaat zeker niet op voor kerstpakketten. die zijn per definitie een verplichte bron van kritiek, gemopper, ontevredenheid en ga zo maar door. en die negatieve ondankbare houding lijkt alleen nog maar groter te worden. nooit is het goed. bij elk aardigheidje is wel een negatieve opmerking te maken en dat hoort bij deze tijd:dankbaarheid is uit, ontevredenheid is in. en al hebben we het nog zo goed en valt er weinig te klagen, we ervaren het tegenovergestelde. daar waar uiterst links en uiterst rechts elkaar de hand van harte kunnen schudden: stem tegen, zeg nee. waartegen dat maakt nu even niet uit. daarom adviseer ik, geheel vrijblijvend, men kan er mee doen wat men wil: geef de volgende keer een kerstpakket zonder inhoud. een lege doos. zodat we tegen niets, nee kunnen zeggen. tégen niéts kunnen stemmen. ontevreden met de ledigheid en blij met een dode mus. niet alleen een wijze raad denk ik zo, maar ook een prachtige kerstgedachte. met z’n allen rond een uitgeklede kerstboom zonder slingers, kerstkransjes en ballen. ria van hien 📷 stuur jouw foto. ✉️ mail de redactie. 🛠️ meld een correctie.
nog een dikke week en dan is het alweer kerstfeest. voor de tweeduizendzeventiende keer als ik het goed heb. tijd voor kerstbomen, kaarsjes en kerstliedjes, maar vooral ook tijd voor kerstboodschappen. en ik heb me voorgenomen daar eens dapper aan mee te doen. aan die kerstboodschappen. niet bij mijn favoriete grutter natuurlijk, maar als gesproken woord. nou kom ik uit een predikantengeslacht en dat heeft geloof ik wel de nodige sporen in mij achtergelaten en daarom acht ik mij naast het dóen van kerstboodschappen, meestal vastgelegd in boodschappen verlanglijstjes, ook wel enigszins capabel in het bedenken en uitspreken van kerstboodschappen. na ampele overwegingen heb ik zelfs besloten dit jaar maar liefst twee boodschappen over het voetlicht van rtv slos te brengen, te beginnen vandaag. kerstpakketten. het is een zeer oude gewoonte, dat werkgevers zo tegen het aanbreken van de adventsperiode hun personeel iets extra’s geven. de verschijningsvorm van dat extraatje is in de loop der jaren behoorlijk geëvolueerd, zeg maar met z’n tijd mee gegaan, maar de gedachte erachter is toch wel hetzelfde gebleven: een uiting van waardering. de reactie op de kerstpakketten is net als die goedbedoelde achterliggende gedachte ook hetzelfde gebleven: ontevreden gemopper. ooit leerden we, dat we een gegeven paard niet in de bek mochten kijken; tevreden ja zelfs blij moesten zijn met wat we kregen, maar deze wijsheid gaat zeker niet op voor kerstpakketten. die zijn per definitie een verplichte bron van kritiek, gemopper, ontevredenheid en ga zo maar door. en die negatieve ondankbare houding lijkt alleen nog maar groter te worden. nooit is het goed. bij elk aardigheidje is wel een negatieve opmerking te maken en dat hoort bij deze tijd:dankbaarheid is uit, ontevredenheid is in. en al hebben we het nog zo goed en valt er weinig te klagen, we ervaren het tegenovergestelde. daar waar uiterst links en uiterst rechts elkaar de hand van harte kunnen schudden: stem tegen, zeg nee. waartegen dat maakt nu even niet uit. daarom adviseer ik, geheel vrijblijvend, men kan er mee doen wat men wil: geef de volgende keer een kerstpakket zonder inhoud. een lege doos. zodat we tegen niets, nee kunnen zeggen. tégen niéts kunnen stemmen. ontevreden met de ledigheid en blij met een dode mus. niet alleen een wijze raad denk ik zo, maar ook een prachtige kerstgedachte. met z’n allen rond een uitgeklede kerstboom zonder slingers, kerstkransjes en ballen. ria van hien 📷 stuur jouw foto. ✉️ mail de redactie. 🛠️ meld een correctie.