Euforie door Hans Bogers
Er zijn van die woorden, die ik vaak gebruik en waarvan ik de betekenis waarschijnlijk om en nabij ook wel ken, maar die, als het puntje bij het paaltje komt, zoals bijvoorbeeld het schrijven van een column daarover, toch enig zoekwerk vereisen in, bijvoorbeeld, de Dikke Van Dale. Stel je toch eens voor, dat je het altijd verkeerd begrepen hebt. Dan zou je toch vreselijk door de mand vallen voor het oor van de vele luisteraars! En ik heb nog voldoende zelfrespect, om dat tot het uiterste te willen beperken. Vandaar mijn zoektocht in die Dikke en wel naar het woord euforie. Gelukkig ik heb dat altijd wel zo’n beetje op de juiste waarde geschat, ook al is het in de loop der tijd toch wel een beetje aan verandering onderhevig geweest. Euforie stamt af van het Griekse woord Euphoria, dat een ‘extreem gevoel van vreugde’ betekent.
Als je in een euforische stemming bent, dan denk je de hele wereld aan te kunnen. Een zaal vol euforisch gestemde mensen is klaar om alle problemen in de wereld aan te pakken en op te lossen. Probleem is alleen, dat als die zaal is leeggelopen, die euforische stemming meestal ook aan het leeglopen is geslagen en er de volgende dagen niet veel meer van overblijft, omdat een mens, eenmaal tot bezinning gekomen en de euforie voorbij, allemaal leeuwen en beren op het eerder zo omhelsde pad ziet. Helaas is het maar weinigen gegeven om die euforische stemming vast te houden en in daden om te zetten. Ik heb te vaak de deceptie van de euforie meegemaakt om er nog in te geloven. Wat is er bijvoorbeeld overgebleven van Yes we can! Toch moet je nooit nooit zeggen, heb ik geleerd, want de wonderen zijn de wereld echt nog niet uit.
Zo schijnt er bij de duurzaamheidsbijeenkomst in De Meenthe, veertien dagen geleden, met de spannende naam G1000 een euforische stemming te zijn ontstaan: We gaan ervoor.
Niet iedereen overigens deelde die stemming. Sommigen verlieten zelfs voortijdig de zaal om enigszins bitter te verzuchten, dat je met een ton de stemming er altijd wel in kon krijgen. En het voorstel tot het vormen van een platform, deed mij denken aan die grap, dat de joden nu nog in Egypte zouden rondzwerven als Mozes een commissie had geïnstalleerd.
Toch heeft het geen pas om het bij de kritiek op die euforie te laten. Zo moeilijk hoeft duurzaamheid toch niet te zijn. Als we nu allemaal, zonder enig voorbehoud en alle gekwebbel voorbij, vanaf vandaag de verwarming een graadje lager zetten en stoppen met elektrisch fietsen, dan zijn we over een jaar een stuk duurzamer en gezonder geworden en stukken goedkoper uit.
