eigenlijk had ik mijn eerste column van 2015, die van 3 januari bijna één op één kunnen overnemen, met een klein wijziging daargelaten. want wat ik toen heb bedacht en geschreven geldt ook voor dit jaar. maar ik doe het niet. 2016 verdient het niet, met een oudbakken verhaal te worden ingewijd. een nieuw jaar. een nieuwe column. en nieuwe gedachten natuurlijk. als mensen zeggen, dat 2015 een jaar is om zo gauw mogelijk weer te vergeten, dan zullen ze er vast nog heel vaak aan terugdenken. herinneringen lijken nu eenmaal sterker dan de vergetelheid. als mensen zeggen, dat ze nog vaak aan 2015 terug zullen denken, dan zullen ze dat ongetwijfeld ook doen, want waarom zouden ze daarover jokken? al doen ze daar waarschijnlijk het nieuwe jaar wel te kort mee. of misschien spreekt daar ook wel angst voor het onbekende uit. maar hoe het ook zij, en wat ze ook zeggen of bedoelen, ze kunnen dat alleen maar zeggen en bedoelen vanuit het jaar 2016. want dat is het jaar, waarin we leven. althans in het begin daarvan. 2016 dus. sommigen, zeg maar de meesten, zien dat jaar vol goede moed tegemoet. ook wel begrijpelijk in de euforie van de feestelijkheden rond de jaarwisseling. het lekkere eten, de gezelligheid en de welgemeende goede voornemens. tja waarom zou je dan ook somber zijn over dat nieuwe jaar? en màg je eigenlijk iets anders zijn dan optimistisch en positief. politiek wenselijk noemen ze dat. in het begin van het nieuwe jaar ligt de wereld toch bijna als een onbeschreven blad voor ons open? of misschien toch niet. misschien wordt 2016 helemaal niet zo’n mooi jaar. misschien valt het allemaal wel heel erg tegen. misschien wordt het wel een jaar, dat we zou gauw mogelijk willen vergeten. misschien wordt het wel een jaar, dat we gewoon over moeten slaan. na de laatste vuurwerkbom is het dan gewoon 2017 geworden. maar ja 2017? wat wordt dat dan weer voor een jaar? als je toch sombert, maakt dat ook niet uit. overslaan of op voorhand vergeten is dus eigenlijk geen optie. we moeten gewoon door 2016 heen, of we dat nou leuk vinden of niet. en nu dat zo is kunnen we dat maar het beste doen met opgeruimd gemoed en vol vertrouwen, en ons bedenken, dat het toch altijd anders zal gaan dan we ons hadden voorgesteld. daarom 2016: welkom. we gaan er met hart en ziel en zonder enig voorbehoud tegenaan. en als het aan ons ligt, kijken we over bijna een jaar met tevredenheid op je terug. gelukkig, nieuwjaar. ria van hien
Open contextspeler
Sluit de contextspeler
eigenlijk had ik mijn eerste column van 2015, die van 3 januari bijna één op één kunnen overnemen, met een klein wijziging daargelaten. want wat ik toen heb bedacht en geschreven geldt ook voor dit jaar. maar ik doe het niet. 2016 verdient het niet, met een oudbakken verhaal te worden ingewijd. een nieuw jaar. een nieuwe column. en nieuwe gedachten natuurlijk. als mensen zeggen, dat 2015 een jaar is om zo gauw mogelijk weer te vergeten, dan zullen ze er vast nog heel vaak aan terugdenken. herinneringen lijken nu eenmaal sterker dan de vergetelheid. als mensen zeggen, dat ze nog vaak aan 2015 terug zullen denken, dan zullen ze dat ongetwijfeld ook doen, want waarom zouden ze daarover jokken? al doen ze daar waarschijnlijk het nieuwe jaar wel te kort mee. of misschien spreekt daar ook wel angst voor het onbekende uit. maar hoe het ook zij, en wat ze ook zeggen of bedoelen, ze kunnen dat alleen maar zeggen en bedoelen vanuit het jaar 2016. want dat is het jaar, waarin we leven. althans in het begin daarvan. 2016 dus. sommigen, zeg maar de meesten, zien dat jaar vol goede moed tegemoet. ook wel begrijpelijk in de euforie van de feestelijkheden rond de jaarwisseling. het lekkere eten, de gezelligheid en de welgemeende goede voornemens. tja waarom zou je dan ook somber zijn over dat nieuwe jaar? en màg je eigenlijk iets anders zijn dan optimistisch en positief. politiek wenselijk noemen ze dat. in het begin van het nieuwe jaar ligt de wereld toch bijna als een onbeschreven blad voor ons open? of misschien toch niet. misschien wordt 2016 helemaal niet zo’n mooi jaar. misschien valt het allemaal wel heel erg tegen. misschien wordt het wel een jaar, dat we zou gauw mogelijk willen vergeten. misschien wordt het wel een jaar, dat we gewoon over moeten slaan. na de laatste vuurwerkbom is het dan gewoon 2017 geworden. maar ja 2017? wat wordt dat dan weer voor een jaar? als je toch sombert, maakt dat ook niet uit. overslaan of op voorhand vergeten is dus eigenlijk geen optie. we moeten gewoon door 2016 heen, of we dat nou leuk vinden of niet. en nu dat zo is kunnen we dat maar het beste doen met opgeruimd gemoed en vol vertrouwen, en ons bedenken, dat het toch altijd anders zal gaan dan we ons hadden voorgesteld. daarom 2016: welkom. we gaan er met hart en ziel en zonder enig voorbehoud tegenaan. en als het aan ons ligt, kijken we over bijna een jaar met tevredenheid op je terug. gelukkig, nieuwjaar. ria van hien
Eigenlijk had ik mijn eerste column van 2015, die van 3 januari bijna één op één kunnen overnemen, met een klein wijziging daargelaten. Want wat ik toen heb bedacht en geschreven geldt ook voor dit jaar. Maar ik doe het niet. 2016 verdient het niet, met een oudbakken verhaal te worden ingewijd. Een nieuw jaar. Een nieuwe column. En nieuwe gedachten natuurlijk. Als mensen zeggen, dat 2015 een jaar is om zo gauw mogelijk weer te vergeten, dan zullen ze er vast nog heel vaak aan terugdenken. Herinneringen lijken nu eenmaal sterker dan de vergetelheid. Als mensen zeggen, dat ze nog vaak aan 2015 terug zullen denken, dan zullen ze dat ongetwijfeld ook doen, want waarom zouden ze daarover jokken? Al doen ze daar waarschijnlijk het nieuwe jaar wel te kort mee. Of misschien spreekt daar ook wel angst voor het onbekende uit. Maar hoe het ook zij, en wat ze ook zeggen of bedoelen, ze kunnen dat alleen maar zeggen en bedoelen vanuit het jaar 2016. Want dat is het jaar, waarin we leven. Althans in het begin daarvan. 2016 dus. Sommigen, zeg maar de meesten, zien dat jaar vol goede moed tegemoet. Ook wel begrijpelijk in de euforie van de feestelijkheden rond de jaarwisseling. Het lekkere eten, de gezelligheid en de welgemeende goede voornemens. Tja waarom zou je dan ook somber zijn over dat nieuwe jaar? En màg je eigenlijk iets anders zijn dan optimistisch en positief. Politiek wenselijk noemen ze dat. In het begin van het nieuwe jaar ligt de wereld toch bijna als een onbeschreven blad voor ons open? Of misschien toch niet. Misschien wordt 2016 helemaal niet zo’n mooi jaar. Misschien valt het allemaal wel heel erg tegen. Misschien wordt het wel een jaar, dat we zou gauw mogelijk willen vergeten. Misschien wordt het wel een jaar, dat we gewoon over moeten slaan. Na de laatste vuurwerkbom is het dan gewoon 2017 geworden. Maar ja 2017? Wat wordt dat dan weer voor een jaar? Als je toch sombert, maakt dat ook niet uit. Overslaan of op voorhand vergeten is dus eigenlijk geen optie. We moeten gewoon door 2016 heen, of we dat nou leuk vinden of niet. En nu dat zo is kunnen we dat maar het beste doen met opgeruimd gemoed en vol vertrouwen, en ons bedenken, dat het toch altijd anders zal gaan dan we ons hadden voorgesteld. Daarom 2016: welkom. We gaan er met hart en ziel en zonder enig voorbehoud tegenaan. En als het aan ons ligt, kijken we over bijna een jaar met tevredenheid op je terug.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
eigenlijk had ik mijn eerste column van 2015, die van 3 januari bijna één op één kunnen overnemen, met een klein wijziging daargelaten. want wat ik toen heb bedacht en geschreven geldt ook voor dit jaar. maar ik doe het niet. 2016 verdient het niet, met een oudbakken verhaal te worden ingewijd. een nieuw jaar. een nieuwe column. en nieuwe gedachten natuurlijk. als mensen zeggen, dat 2015 een jaar is om zo gauw mogelijk weer te vergeten, dan zullen ze er vast nog heel vaak aan terugdenken. herinneringen lijken nu eenmaal sterker dan de vergetelheid. als mensen zeggen, dat ze nog vaak aan 2015 terug zullen denken, dan zullen ze dat ongetwijfeld ook doen, want waarom zouden ze daarover jokken? al doen ze daar waarschijnlijk het nieuwe jaar wel te kort mee. of misschien spreekt daar ook wel angst voor het onbekende uit. maar hoe het ook zij, en wat ze ook zeggen of bedoelen, ze kunnen dat alleen maar zeggen en bedoelen vanuit het jaar 2016. want dat is het jaar, waarin we leven. althans in het begin daarvan. 2016 dus. sommigen, zeg maar de meesten, zien dat jaar vol goede moed tegemoet. ook wel begrijpelijk in de euforie van de feestelijkheden rond de jaarwisseling. het lekkere eten, de gezelligheid en de welgemeende goede voornemens. tja waarom zou je dan ook somber zijn over dat nieuwe jaar? en màg je eigenlijk iets anders zijn dan optimistisch en positief. politiek wenselijk noemen ze dat. in het begin van het nieuwe jaar ligt de wereld toch bijna als een onbeschreven blad voor ons open? of misschien toch niet. misschien wordt 2016 helemaal niet zo’n mooi jaar. misschien valt het allemaal wel heel erg tegen. misschien wordt het wel een jaar, dat we zou gauw mogelijk willen vergeten. misschien wordt het wel een jaar, dat we gewoon over moeten slaan. na de laatste vuurwerkbom is het dan gewoon 2017 geworden. maar ja 2017? wat wordt dat dan weer voor een jaar? als je toch sombert, maakt dat ook niet uit. overslaan of op voorhand vergeten is dus eigenlijk geen optie. we moeten gewoon door 2016 heen, of we dat nou leuk vinden of niet. en nu dat zo is kunnen we dat maar het beste doen met opgeruimd gemoed en vol vertrouwen, en ons bedenken, dat het toch altijd anders zal gaan dan we ons hadden voorgesteld. daarom 2016: welkom. we gaan er met hart en ziel en zonder enig voorbehoud tegenaan. en als het aan ons ligt, kijken we over bijna een jaar met tevredenheid op je terug. gelukkig, nieuwjaar. ria van hien
eigenlijk had ik mijn eerste column van 2015, die van 3 januari bijna één op één kunnen overnemen, met een klein wijziging daargelaten. want wat ik toen heb bedacht en geschreven geldt ook voor dit jaar. maar ik doe het niet. 2016 verdient het niet, met een oudbakken verhaal te worden ingewijd. een nieuw jaar. een nieuwe column. en nieuwe gedachten natuurlijk. als mensen zeggen, dat 2015 een jaar is om zo gauw mogelijk weer te vergeten, dan zullen ze er vast nog heel vaak aan terugdenken. herinneringen lijken nu eenmaal sterker dan de vergetelheid. als mensen zeggen, dat ze nog vaak aan 2015 terug zullen denken, dan zullen ze dat ongetwijfeld ook doen, want waarom zouden ze daarover jokken? al doen ze daar waarschijnlijk het nieuwe jaar wel te kort mee. of misschien spreekt daar ook wel angst voor het onbekende uit. maar hoe het ook zij, en wat ze ook zeggen of bedoelen, ze kunnen dat alleen maar zeggen en bedoelen vanuit het jaar 2016. want dat is het jaar, waarin we leven. althans in het begin daarvan. 2016 dus. sommigen, zeg maar de meesten, zien dat jaar vol goede moed tegemoet. ook wel begrijpelijk in de euforie van de feestelijkheden rond de jaarwisseling. het lekkere eten, de gezelligheid en de welgemeende goede voornemens. tja waarom zou je dan ook somber zijn over dat nieuwe jaar? en màg je eigenlijk iets anders zijn dan optimistisch en positief. politiek wenselijk noemen ze dat. in het begin van het nieuwe jaar ligt de wereld toch bijna als een onbeschreven blad voor ons open? of misschien toch niet. misschien wordt 2016 helemaal niet zo’n mooi jaar. misschien valt het allemaal wel heel erg tegen. misschien wordt het wel een jaar, dat we zou gauw mogelijk willen vergeten. misschien wordt het wel een jaar, dat we gewoon over moeten slaan. na de laatste vuurwerkbom is het dan gewoon 2017 geworden. maar ja 2017? wat wordt dat dan weer voor een jaar? als je toch sombert, maakt dat ook niet uit. overslaan of op voorhand vergeten is dus eigenlijk geen optie. we moeten gewoon door 2016 heen, of we dat nou leuk vinden of niet. en nu dat zo is kunnen we dat maar het beste doen met opgeruimd gemoed en vol vertrouwen, en ons bedenken, dat het toch altijd anders zal gaan dan we ons hadden voorgesteld. daarom 2016: welkom. we gaan er met hart en ziel en zonder enig voorbehoud tegenaan. en als het aan ons ligt, kijken we over bijna een jaar met tevredenheid op je terug. gelukkig, nieuwjaar. ria van hien
Eigenlijk had ik mijn eerste column van 2015, die van 3 januari bijna één op één kunnen overnemen, met een klein wijziging daargelaten. Want wat ik toen heb bedacht en geschreven geldt ook voor dit jaar. Maar ik doe het niet. 2016 verdient het niet, met een oudbakken verhaal te worden ingewijd. Een nieuw jaar. Een nieuwe column. En nieuwe gedachten natuurlijk. Als mensen zeggen, dat 2015 een jaar is om zo gauw mogelijk weer te vergeten, dan zullen ze er vast nog heel vaak aan terugdenken. Herinneringen lijken nu eenmaal sterker dan de vergetelheid. Als mensen zeggen, dat ze nog vaak aan 2015 terug zullen denken, dan zullen ze dat ongetwijfeld ook doen, want waarom zouden ze daarover jokken? Al doen ze daar waarschijnlijk het nieuwe jaar wel te kort mee. Of misschien spreekt daar ook wel angst voor het onbekende uit. Maar hoe het ook zij, en wat ze ook zeggen of bedoelen, ze kunnen dat alleen maar zeggen en bedoelen vanuit het jaar 2016. Want dat is het jaar, waarin we leven. Althans in het begin daarvan. 2016 dus. Sommigen, zeg maar de meesten, zien dat jaar vol goede moed tegemoet. Ook wel begrijpelijk in de euforie van de feestelijkheden rond de jaarwisseling. Het lekkere eten, de gezelligheid en de welgemeende goede voornemens. Tja waarom zou je dan ook somber zijn over dat nieuwe jaar? En màg je eigenlijk iets anders zijn dan optimistisch en positief. Politiek wenselijk noemen ze dat. In het begin van het nieuwe jaar ligt de wereld toch bijna als een onbeschreven blad voor ons open? Of misschien toch niet. Misschien wordt 2016 helemaal niet zo’n mooi jaar. Misschien valt het allemaal wel heel erg tegen. Misschien wordt het wel een jaar, dat we zou gauw mogelijk willen vergeten. Misschien wordt het wel een jaar, dat we gewoon over moeten slaan. Na de laatste vuurwerkbom is het dan gewoon 2017 geworden. Maar ja 2017? Wat wordt dat dan weer voor een jaar? Als je toch sombert, maakt dat ook niet uit. Overslaan of op voorhand vergeten is dus eigenlijk geen optie. We moeten gewoon door 2016 heen, of we dat nou leuk vinden of niet. En nu dat zo is kunnen we dat maar het beste doen met opgeruimd gemoed en vol vertrouwen, en ons bedenken, dat het toch altijd anders zal gaan dan we ons hadden voorgesteld. Daarom 2016: welkom. We gaan er met hart en ziel en zonder enig voorbehoud tegenaan. En als het aan ons ligt, kijken we over bijna een jaar met tevredenheid op je terug.
